2020 Tokyo Olimpiyat Oyunları’nda bayanlar boks 69 kiloda altın madalya kazanan Busenaz Sürmeneli, “Yaşıtlarım eğlenirken, bir hayale 13 yılımı verdim ve başardım. Memnunum, gururluyum. tekrar olsa bir daha tıpkı şeyleri yaşamak isterdim” dedi.
“Antrenmanlarda epey açılar çektim”
Busenaz Sürmeneli, hazırlık süreci ve olimpiyatlarda yaşadığı zorlukları anlatarak, “Çok çalıştık, fazlaca dua ettik, fazlaca istedik, Allah bize nasip etti. Bu madalya benim çocukluk hayalimdi. Sabah, akşam düşlerime giriyordu. Çok zorlandım, idmanlarda fazlaca acılar çektim. Siz bakınca madalya görüyorsunuz fakat ben bakınca emek ve fedakarlık görüyorum. Bu kişisel bir spor lakin biz grup olarak bu madalyayı kazandık. Hepsine teşekkür ediyorum. Trabzon’da da hayli hoş ve coşkuyla karşılandık. Trabzon’un ve Trabzonspor’un olimpiyatlarda birinci altın madalyasıydı. O yüzden epey keyifli ve gururluyum. Kent tipi atarken herkes, ‘ağladık’ diyor. Ben de ağladım. Keşke daima bu biçimde memnunluktan ağlasak. Ülkemiz bunu hak ediyor. Çok hoş bir ülkemiz var. Yangınlar, seller, her olayda ülkemiz kenetlenmeyi biliyor. Âlâ ki Türküm. İnşallah daha hoş muvaffakiyetler alıp ülkeme, kentime ve bu kulübe gelmek istiyorum” diye konuştu.
“Yaşıtlarım eğlenirken , bir hayale 13 yılımı verdim”
Küçükken epeyce güzel atlet olmak istediğini kaydeden Busenaz, şöyleki devam etti:
“Adımdan kelam ettirebilecek bir sportmen olmak istiyordum, zira sporu ok seviyordum. Her sporu denedim lakin karakterimle uyuşan, gerçek Buse’yi sergilettiğim kol boks oldu. Cahit hocamla 13 sene evvel bir yola baş koyduk. Ailemden epey Cahit hocamlayım. Ona da teşekkür ediyorum, zira birlikte başardık. Yalnızca ben üstlensem nankörlük etmiş olurum. Çok fedakarlıklar ettik. İşimi hürmet duyarak yapıyorum. Randevuma bakılırsa sporumu değil, sporuma bakılırsa randevumu ayarlıyorum. Konutumda fazlaca duramadım, aileme vakit ayıramadım, arkadaşlarımla gezip dolaşamadım. Benim yaşımdaki gençler daima dışarıdalar, geziyorlar fakat ben bir emel, hayal uğruna 13 yılımı verdim. Bunu kazandım, memnunum, gururluyum. Bu moral bana hepsini unutturdu. tekrar olsa bir daha birebir şeyleri yaşamak isterdim.”
“Tek elle idman yaptım fakat pes etmedim”
İdmanlarda çeşitli zorluklar yaşadığını anlatan Busenaz, şu sözleri kullandı:
“16 Mart’ta elimden bir operasyon geçirdim. Kimse bilmiyor, herkes bu madalyayı görüyor. Tabip; ‘elini vurmadan her şeyi yapabilirsin’ dedi. Elimi vurmadan idman yaptım. Tek elle torbayı dövdüm, tartı yaptım, elimi geriye bağlayıp o denli dövüştüm. Değerli olan işine hürmet duymak ve ne olursa olsun pes etmemek. Covid olduk, tesisi kapattılar. Sonraki gün o biçimde idman yaptık. Herkes gülerken idman yapmalara bakıyor ancak idmanlarda fazlaca ağladım. Cahit hocam ‘sen ağladığında daima hakikaten şampiyon oluyorsun’ diyordu. İdmanda 5-6 sefer üst değişiyordum. Hakikaten çok emek var. Çok çalıştık. Benim kitabımda pes etmek yok. Daima devam ettim. İnşallah gelecek hayali kuran bütün çocuklara umut ışığı olurum. Bu madalya herkese umut ışığı olsun ve pes etmemeyi öğrensinler.”
“Geriye niyet kaybedecek neyim var dedim”
Final maçında yaşadıklarını ve hislerini de kelamlarına ekleyen olimpiyat şampiyonu atlet, “Hayatta hiç bir şeye âlâ başlayamıyorum. Gerilim, dert, beklentiler niçiniyle kimi vakit olmayabiliyor. Lakin alışınca, düzgün başlayamasam bile sonunu âlâ bitiriyorum. Şu ana kadar hiç bir finali kaybetmedim, sonuna kadar savaştım. Birinci raund yenilebilirim, hatta saydırılabilirim de. Dünya şampiyonasında yarı finalde o denli olmuştu. ondan sonrasında; ‘Kaybedecek neyim var ki? Çık ve sevdiğin işi yap, sonuna kadar savaş. İdmanlarda o kadar zorlanıyorsun, ailenden uzaksın. Ya burada 9 dakika dövüşeceksin, ya da kaybedip bütün her şeyi çöpe atacaksın’ dedim. Ben pes etmedim, çıktım ve dövüştüm. Sevdiğim işi yaptım. Bizim kondisyonumuz rakiplere nazaran epeyce uygundu. Onlar beni dövüştürmemeye çıktı. İdmanlar dahil benim hiç saçım açılmadı. Final maçında açıldı. Zira rakip dinleniyor. Bizim taktiğimiz rakipleri bizim nabız düzeyine yükseltip, onları yormak, onu ele almak. Lakin rakip sarılıyor, tutuyor, çekiyor. Gayeleri bizi oynatmamaktı ancak emellerine ulaşamadılar” halinde konuştu.
Cahit Süme: Amacımız bir daha olimpiyat
Gururlu olduklarını ve büyük sevinç yaşadıklarını belirten Busenaz’ın antrenörü Cahit Süme, “Busenaz Sürmeneli bir evvelki mesleğinde 5 kere Avrupa, 3 sefer de dünyada şampiyonluğu kazandı. Ben de sporculuk geçmişimde Avrupa, dünya madalyaları alan sporcuyum fakat Busenaz üzere büyük muvaffakiyetler yakalayamadık. Lakin daima, ‘Dünya, Avrupa, olimpiyat madalyası kazanan sportmenler yetiştireceğim’ dedim. Allah bize bunu nasip etti. Olimpiyat heyecanı, hisleri farklı. Burada da Türkiye olarak birinci kez fazla sayıda madalya kazandık. Bundan dolayı da gururluyuz. Bu sevinci yaşadık, coşkuyla tüm ülkede karşılandık. Ülkemiz, kentimiz, kulübümüz bunu hak ediyor. Biz durmayacağız. niye 8-10 kez Avrupa, dünya şampiyonlukları olmasın? niye 3-4 kere olimpiyat şampiyonluğunu getirmeyelim, niye tarih yazmayalım niyetindeyiz. bir mühlet dinlendikten daha sonra kaldığımız yerden ülkemize hoş sonuçlar kazandırmaya devam edeceğiz. Gönlümüzde yatan, ülkemiz ismine olimpiyatlarda yarışmak. Amacımız 2024 Olimpiyat Oyunları olacak. Buse için bir gaye koyduk. Naim Süleymanoğlu, Halil Memnun üzere efsaneler ortasına girsin, 3-4 olimpiyat madalyası kazanalım diye gaye koyduk. Amacımız her vakit olimpiyat olacak” cümlelerine yer verdi.
“Antrenmanlarda epey açılar çektim”
Busenaz Sürmeneli, hazırlık süreci ve olimpiyatlarda yaşadığı zorlukları anlatarak, “Çok çalıştık, fazlaca dua ettik, fazlaca istedik, Allah bize nasip etti. Bu madalya benim çocukluk hayalimdi. Sabah, akşam düşlerime giriyordu. Çok zorlandım, idmanlarda fazlaca acılar çektim. Siz bakınca madalya görüyorsunuz fakat ben bakınca emek ve fedakarlık görüyorum. Bu kişisel bir spor lakin biz grup olarak bu madalyayı kazandık. Hepsine teşekkür ediyorum. Trabzon’da da hayli hoş ve coşkuyla karşılandık. Trabzon’un ve Trabzonspor’un olimpiyatlarda birinci altın madalyasıydı. O yüzden epey keyifli ve gururluyum. Kent tipi atarken herkes, ‘ağladık’ diyor. Ben de ağladım. Keşke daima bu biçimde memnunluktan ağlasak. Ülkemiz bunu hak ediyor. Çok hoş bir ülkemiz var. Yangınlar, seller, her olayda ülkemiz kenetlenmeyi biliyor. Âlâ ki Türküm. İnşallah daha hoş muvaffakiyetler alıp ülkeme, kentime ve bu kulübe gelmek istiyorum” diye konuştu.
“Yaşıtlarım eğlenirken , bir hayale 13 yılımı verdim”
Küçükken epeyce güzel atlet olmak istediğini kaydeden Busenaz, şöyleki devam etti:
“Adımdan kelam ettirebilecek bir sportmen olmak istiyordum, zira sporu ok seviyordum. Her sporu denedim lakin karakterimle uyuşan, gerçek Buse’yi sergilettiğim kol boks oldu. Cahit hocamla 13 sene evvel bir yola baş koyduk. Ailemden epey Cahit hocamlayım. Ona da teşekkür ediyorum, zira birlikte başardık. Yalnızca ben üstlensem nankörlük etmiş olurum. Çok fedakarlıklar ettik. İşimi hürmet duyarak yapıyorum. Randevuma bakılırsa sporumu değil, sporuma bakılırsa randevumu ayarlıyorum. Konutumda fazlaca duramadım, aileme vakit ayıramadım, arkadaşlarımla gezip dolaşamadım. Benim yaşımdaki gençler daima dışarıdalar, geziyorlar fakat ben bir emel, hayal uğruna 13 yılımı verdim. Bunu kazandım, memnunum, gururluyum. Bu moral bana hepsini unutturdu. tekrar olsa bir daha birebir şeyleri yaşamak isterdim.”
“Tek elle idman yaptım fakat pes etmedim”
İdmanlarda çeşitli zorluklar yaşadığını anlatan Busenaz, şu sözleri kullandı:
“16 Mart’ta elimden bir operasyon geçirdim. Kimse bilmiyor, herkes bu madalyayı görüyor. Tabip; ‘elini vurmadan her şeyi yapabilirsin’ dedi. Elimi vurmadan idman yaptım. Tek elle torbayı dövdüm, tartı yaptım, elimi geriye bağlayıp o denli dövüştüm. Değerli olan işine hürmet duymak ve ne olursa olsun pes etmemek. Covid olduk, tesisi kapattılar. Sonraki gün o biçimde idman yaptık. Herkes gülerken idman yapmalara bakıyor ancak idmanlarda fazlaca ağladım. Cahit hocam ‘sen ağladığında daima hakikaten şampiyon oluyorsun’ diyordu. İdmanda 5-6 sefer üst değişiyordum. Hakikaten çok emek var. Çok çalıştık. Benim kitabımda pes etmek yok. Daima devam ettim. İnşallah gelecek hayali kuran bütün çocuklara umut ışığı olurum. Bu madalya herkese umut ışığı olsun ve pes etmemeyi öğrensinler.”
“Geriye niyet kaybedecek neyim var dedim”
Final maçında yaşadıklarını ve hislerini de kelamlarına ekleyen olimpiyat şampiyonu atlet, “Hayatta hiç bir şeye âlâ başlayamıyorum. Gerilim, dert, beklentiler niçiniyle kimi vakit olmayabiliyor. Lakin alışınca, düzgün başlayamasam bile sonunu âlâ bitiriyorum. Şu ana kadar hiç bir finali kaybetmedim, sonuna kadar savaştım. Birinci raund yenilebilirim, hatta saydırılabilirim de. Dünya şampiyonasında yarı finalde o denli olmuştu. ondan sonrasında; ‘Kaybedecek neyim var ki? Çık ve sevdiğin işi yap, sonuna kadar savaş. İdmanlarda o kadar zorlanıyorsun, ailenden uzaksın. Ya burada 9 dakika dövüşeceksin, ya da kaybedip bütün her şeyi çöpe atacaksın’ dedim. Ben pes etmedim, çıktım ve dövüştüm. Sevdiğim işi yaptım. Bizim kondisyonumuz rakiplere nazaran epeyce uygundu. Onlar beni dövüştürmemeye çıktı. İdmanlar dahil benim hiç saçım açılmadı. Final maçında açıldı. Zira rakip dinleniyor. Bizim taktiğimiz rakipleri bizim nabız düzeyine yükseltip, onları yormak, onu ele almak. Lakin rakip sarılıyor, tutuyor, çekiyor. Gayeleri bizi oynatmamaktı ancak emellerine ulaşamadılar” halinde konuştu.
Cahit Süme: Amacımız bir daha olimpiyat
Gururlu olduklarını ve büyük sevinç yaşadıklarını belirten Busenaz’ın antrenörü Cahit Süme, “Busenaz Sürmeneli bir evvelki mesleğinde 5 kere Avrupa, 3 sefer de dünyada şampiyonluğu kazandı. Ben de sporculuk geçmişimde Avrupa, dünya madalyaları alan sporcuyum fakat Busenaz üzere büyük muvaffakiyetler yakalayamadık. Lakin daima, ‘Dünya, Avrupa, olimpiyat madalyası kazanan sportmenler yetiştireceğim’ dedim. Allah bize bunu nasip etti. Olimpiyat heyecanı, hisleri farklı. Burada da Türkiye olarak birinci kez fazla sayıda madalya kazandık. Bundan dolayı da gururluyuz. Bu sevinci yaşadık, coşkuyla tüm ülkede karşılandık. Ülkemiz, kentimiz, kulübümüz bunu hak ediyor. Biz durmayacağız. niye 8-10 kez Avrupa, dünya şampiyonlukları olmasın? niye 3-4 kere olimpiyat şampiyonluğunu getirmeyelim, niye tarih yazmayalım niyetindeyiz. bir mühlet dinlendikten daha sonra kaldığımız yerden ülkemize hoş sonuçlar kazandırmaya devam edeceğiz. Gönlümüzde yatan, ülkemiz ismine olimpiyatlarda yarışmak. Amacımız 2024 Olimpiyat Oyunları olacak. Buse için bir gaye koyduk. Naim Süleymanoğlu, Halil Memnun üzere efsaneler ortasına girsin, 3-4 olimpiyat madalyası kazanalım diye gaye koyduk. Amacımız her vakit olimpiyat olacak” cümlelerine yer verdi.