uzman
Active member
- Katılım
- 25 Eyl 2020
- Mesajlar
- 52,915
- Puanları
- 36
Eski Roma yapıları her zaman sık insanlar ve araştırmacılar için ana cazibe olmuştur. Roma Pantheon gibi bu büyük mimari başarıların dayanıklılığı, Roma İmparatorluğu'nun en önemli olaylarından sonra neredeyse yüksek oldukları için araştırmacıları merak etti. Bu yapıların uzun ömürlülüğü büyük ölçüde Roma betonuna atanabilirken, hala betonda kullanılan uzmanlık ve malzeme sorunu vardır.
Roma betonunun malzemeleri
Science Advances dergisinde yayınlanan araştırmaya göre, Massachusetts Teknoloji Enstitüsü (ile) yönetiminde uluslararası bir araştırmacı ekibi (ile) sadece düşünmüş olabileceğimiz materyallerin değil, aynı zamanda karıştırma için kullanılan tekniklerin farklı olduğunu buldu.
Pozzolan veya Küller önemli bir bileşendi. Romalılar, İtalyan şehri Pozzuzuoli'nin volkanik yataklarından kül kullandılar ve onları tüm imparatorluğa gönderdiler. Küllerdeki silika ve alüminyum oksit, ortam sıcaklıklarında bulmacaya dayalı bir reaksiyonda kireç ve su ile reaksiyona girer, bu da daha güçlü, daha uzun bir betona yol açar.
Bir başka önemli bileşen kireçtaşı klastları veya hızlı kireçin küçük kısımlarıdır.
Bu klasten, Roma betonuna kendini iyileştirme yeteneğini verir. Beton ayrışması ve zamanla zayıflar, ancak su çatlaklarına sızabilir ve klasten'e ulaşabilir. Su ile reaksiyona girdiklerinde, klastlar kalsit olarak adlandırılan ve çatlakları dolduran kristaller yaratır.
Modern çimentodan farklı
Bugün modern Portland çimentosu üretmek için kullanılan yüksek sıcaklık fırın işlemi tüm malzemeleri ince toz haline getirir. Roma çimentosunun kendini iyileştirme özelliklerinin eksikliğine yol açan kireçtaşı klapalarını ortadan kaldırır.
Romalılar, Quicklime'ın Pozzolan, Su ve diğer malzemelerle birleştirildiği ve daha sonra ısıtıldığı sıcak karıştırma olarak bilinen bir yöntem kullandılar. Ortak takım, bu yöntemin kireç klastlarının kendi kendini iyileştirme becerilerinin kilidini açmaya yardımcı olduğunu ve Squed Lime adı verilen hızlı kireç-su çözeltisi ile bir çimento olarak daha hızlı bir ayara daha hızlı bir ayara yol açtığını buldu.
Roma betonunun malzemeleri
Science Advances dergisinde yayınlanan araştırmaya göre, Massachusetts Teknoloji Enstitüsü (ile) yönetiminde uluslararası bir araştırmacı ekibi (ile) sadece düşünmüş olabileceğimiz materyallerin değil, aynı zamanda karıştırma için kullanılan tekniklerin farklı olduğunu buldu.
Pozzolan veya Küller önemli bir bileşendi. Romalılar, İtalyan şehri Pozzuzuoli'nin volkanik yataklarından kül kullandılar ve onları tüm imparatorluğa gönderdiler. Küllerdeki silika ve alüminyum oksit, ortam sıcaklıklarında bulmacaya dayalı bir reaksiyonda kireç ve su ile reaksiyona girer, bu da daha güçlü, daha uzun bir betona yol açar.
Bir başka önemli bileşen kireçtaşı klastları veya hızlı kireçin küçük kısımlarıdır.
Bu klasten, Roma betonuna kendini iyileştirme yeteneğini verir. Beton ayrışması ve zamanla zayıflar, ancak su çatlaklarına sızabilir ve klasten'e ulaşabilir. Su ile reaksiyona girdiklerinde, klastlar kalsit olarak adlandırılan ve çatlakları dolduran kristaller yaratır.
Modern çimentodan farklı
Bugün modern Portland çimentosu üretmek için kullanılan yüksek sıcaklık fırın işlemi tüm malzemeleri ince toz haline getirir. Roma çimentosunun kendini iyileştirme özelliklerinin eksikliğine yol açan kireçtaşı klapalarını ortadan kaldırır.
Romalılar, Quicklime'ın Pozzolan, Su ve diğer malzemelerle birleştirildiği ve daha sonra ısıtıldığı sıcak karıştırma olarak bilinen bir yöntem kullandılar. Ortak takım, bu yöntemin kireç klastlarının kendi kendini iyileştirme becerilerinin kilidini açmaya yardımcı olduğunu ve Squed Lime adı verilen hızlı kireç-su çözeltisi ile bir çimento olarak daha hızlı bir ayara daha hızlı bir ayara yol açtığını buldu.