Gençlik ve Spor Bakanı Mehmet Kasapoğlu‘nun moderatörlüğünü yaptığı ve Türkiye’nin önde gelen spor insanlarının ağırlandığı YouTube kanalına Anadolu Efes Başantrenörü Ergin Ataman konuk oldu.
Bakan Kasapoğlu’nun sorularını yanıtlayan deneyimli çalıştırıcı, epey genç yaşta Aydın Örs‘ün yanında antrenörlüğe başlamasının kendi için büyük talih olduğunu söylemiş oldu.
Bakan Kasapoğlu’nun sorularını yanıtlayan Ataman, “Bana, ‘başarılısın lakin en büyük kupayı da kazanmadın’ diyorlardı. Evvel kendin inanacaksın daha sonra da idaresi inandıracaksın” dedi. Obradovic ile ilgili de konuşan Ataman, “Ondan epeyce şey öğrendim” sözlerine yer verdi.
Türkiye Basketbol Ligi’nde ve basketbolun Avrupa’daki 1 numaralı kupası olan Euroleague’de zafere ulaşan Ataman, “Dışarıda, özel hayatımda oyuncularla arkadaş gibiyimdir lakin alana çıktığım vakit şunu herkes bilir; işveren benim” tabirlerini kullandı.
Programın ‘O mu, bu mu?’ kısmında Kasapoğlu’nun “EuroLeague’i oyuncu olarak kazanmak mı yoksa hoca olarak kazanmak mı?” sorusuna Ataman, “Hoca olarak. Oyuncu olarak bu zevki tadamadım lakin hoca olarak tattım. O sorumluluk, o daima birlikte kazanan kümenin başkanı olarak kazanma hissi bana nazaran fazlaca hoş. Olağan ki oyuncularım için de epey hoştur lakin ben hiç bir vakit profesyonel olarak oynamadım oyunu. Onun için de tadamadım. Onu, artık kazanan oyuncularımıza sormak lazım” halinde karşılık verdi.
Bakan Kasapoğlu ile Ataman içindeki sohbetten öne çıkanlar şöyleki:
Mehmet Kasapoğlu: Yanımda epeyce bedelli konuğum var. Ergin Ataman. Hocam beğenilen geldiniz.
Ergin Ataman: Beğenilen bulduk sayın Bakanım.
Kasapoğlu: “Azmetmek, hayal etmek, peşinden koşmak ve doğal ki hayli çalışarak başarmak. Bunlar epey pahalı, hayati kavramlar. Siz de bunu en hoş biçimde ortaya koyan ve başarıyı da en manalı biçimde gösteren isimsiniz. Ben bu manada size sormak istiyorum. Sürdürülebilirliği yakalama ve bu çerçevede azmin, inancın, hırsın kıymeti nedir?”
Ataman: “Burada değerli olan âlâ bir temel alabilmek. Yani boş bir öz itimadın bence bir manası yok. En büyük bahtım, ben epeyce genç yaşlarda basketbol oynadım ancak profesyonel olarak oynamadım. Çok genç yaşta antrenörlüğe başladım ve başladığım okul epey kıymetli bir okuldu. Efes’te Aydın (Örs) hocanın yanında başladım. Efsane hocamız Aydın Örs’ün yanında. Orada her kategoride çalıştım. Minikler, yıldızlar, gençler neredeyse işin bu biçimde çıraklığından geldim. daha sonrasında da A grup oldu. Biz 1996’da Aydın hoca ile birlikte Koraç Kupası’nı kazandık. O sene ben daha 30 yaşındaydım. Karar verdim. Aydın hocaya dedim ki bana müsaade edin artık ben kendim bu işe soyunmak istiyorum. Çok genç yaşta, antrenörlükte olağanda 40’larda falan başlarlar. Biraz üzüldü ayrılacağım için lakin Türk Telekom’da başladım. Birinci yılımda ben Anadolu Efes’in karşısına finalist olarak çıktım. Bu bana hayli büyük öz inanç verdi daha birinci yılımda. O öz inancı alırken birikimim hayli düzgündü. Basketbol ismine aldığım eğitim epey yeterliydi. daha sonrasında da benim daha evvel çocukluk senelerımda İtalya’da hayatış olmam, burada İtalyan Lisesi’nde okumuş olmam, daima Aydın abinin yanındayken de dünya basketbolunu takip ederdim. Onlarla yakın bağlantı ortasındaydım. Gerek İtalya’da olsun gerek dünyada ABD kadroları ile olsun… Birinci senelerımda hayli başarılı olunca, bu sefer de İtalya’dan teklif geldi. 2000 yılında Siena’ya gittim. Oraya gittiğim vakit da Türkiye’de başarmış bir antrenör olarak gittim. Daha 34 yaşındaydım ve orada ‘Ben buraya geldiysem, şampiyon olmak için geldim.’ dedim. Onlar için bir şeydi bu. Yani hayalci koç falan dediler. Hatta sonraki gün gazetelerde çıktı. Hayalci koç ne kadar kalacak burada? Birinci kere bir Türk koç yurt haricinde antrenörlük yapıyordu. Biz o sene şampiyon olduk. Avrupa şampiyonu. bu biçimde iki numaralı kupa Saporta Kupası’ydı. Bütün bunlar bana hayli genç yaşta büyük bir özgüven verdi. daha sonrasında da amaç olarak daima bu biçimde üste yanlışsız baktım. daha sonrasında Beşiktaş’ta EuroChallenge kupasını kazandım. Galatasaray’a geçtim. Birinci geçtiğim vakit Türkiye şampiyonu olduk 27 yıl daha sonra.”
“O 10 milyonda bir defa olur”
Kasapoğlu: Tüm kupaları kazandınız, kazandırdınız
Ataman: “En son bu Efes’teki öyküde, yani geldiğimiz son THY Avrupa Ligi şampiyonluğu da herkes şunu söylüyordu, ‘Tamam Ergin hoca başarılısın fakat en büyük kupayı da kazanmadın.’ Tamam, en büyük kupanın da vakti geldi. Geçen sene biliyorsunuz kazanmak üzereydik pandemi sebebiyle THY Avrupa Ligi durduruldu, daha sonra oynanmadı. Bu sene amaca ulaştık. Ben şuna hayli inanıyorum. Evvel kendin inanacaksın, daha sonra idaresi inandıracaksın. O da epey kıymetli. İdaresi inandıracaksın ki ona nazaran bir takım kurduracaksın. daha sonra takım arkadaşların… Zira tek başınıza hiç bir şey yapamıyorsunuz. daha sonrasında da oyuncularınızı birinci günden itibaren en büyük maksada hakikat inandıracaksınız fakat bunu da boş yapmayacaksınız yani. Yaptığınız çalışmalarla, ortaya koyduğunuz metotla bu gayeye gidebileceklerini onlara göstereceksiniz. Bir de şu var, biliyorsunuz THY Avrupa Ligi’nde 41 maç sonunda, epey uzun bir müddetcin sonunda şampiyon oluyorsunuz. Onun için de şimdiye kadar bu biçimde geldik. Doğal amaçlar bitmiyor.”
Kasapoğlu: “Hedefler daima daha ileri maksatlar. Sizin öykünüze baktığımızda en başından beri hayal kurma, o hayalin içini doldurma ve her geçen gün o çıtayı yükseltme var. Alışılmış günümüzde de sahiden rekabet her alanda kuvvetli bir biçimde önümüze çıkıyor. Sporda da ömrün öteki alanlarında da gençlerimize tahminen buradan en büyük çıkarımlarımızdan biri gerçekten hayal kurma ruhunu en kuvvetli biçimde kazanmak. Sizden anladığım bu.”
Ataman: “Yüzde 100 katılıyorum. kimi vakit gençlerimiz ümitsizliğe düşüyorlar. İşte biz başaramayız, yapamayız… Türkiye’nin kaideleri, ekonomik kurallar… Hayır bu biçimde bir şey yok. Evvel bir kez güzel bir eğitim almaları lazım. daha sonrasında da maksatlarını daima üste gerçek koyup, inançla çalışacaklar. Lokal kalmayacaklar. Bu hayli değerli. Dünyada kendi alanlarında başarılı olan beşerler oralara nasıl gelmişler? Neleri yaparak gelmişler? daha sonrasında işte başarıyoruz. Bu işte Türk, Alman, İtalyan, Amerikalı diye bir kavram yok. Beşerler eşit doğuyor. daha sonrasında beşerler farklılaşıyor. Herkes için bu biçimde geçerli. daha sonrasında kendimizi en öne geçirmek için çalışacağız. Alışılmış çalışan beşere Allah da yardım eder. Talih da kimi vakit beşere lazım lakin bahtı hak ediyorsan yanında olur. Yoksa bir anda öbür türlü piyangodan çıktı. O 10 milyonda bir defa olur. Çalıştığın vakit ve düzgün bir eğitim aldıysan bu biçimde Allah da sana yardım eder, baht da yardım eder. İleriye hakikat gidersin. Bizimki de o denli oldu.”
Kasapoğlu: “(Kader çabaya aşıktır.) diye bir söz vardır. dediğiniz kelamı epey hoş destekliyor. Yani çalışmadan baht da yok, muvaffakiyet da yok. O yüzden her şeyin temelinde sahiden inanmak, çalışmak ve pes etmemek var. Benim anladığım bu.”
Ataman: “Başarının sana gelmesini beklemeyeceksin. Sen muvaffakiyete yanlışsız gideceksin. Bir maçta da bu bu biçimdedir. Beklersen gelmez, maçı kazanmayı beklersen… Hayır maçı kazanmak için sen sonuna kadar gayret edeceksin ancak o iş yalnızca 40 dakikada değil. Onun hazırlığı var. Onun hazırlığını âlâ yapacaksın ki o çabanın de kararınu alabilesin.”
Kasapoğlu: “Az evvel bahsetmiş olduğumiz üzere THY Avrupa Ligi 41 maç daha sonrası bir muvaffakiyet. Burada doğal kimi maçlar güç, kimi maçlar tahminen epey daha sıkıntı, kimileri kolay. Küçük maç yahut büyük maç halinde zihninizde bir ayrım var mı?”
Ataman: “Yok desem bana uymaz. Biliyorsunuz ben daima dobra konuşan, doğruları konuşan bir beşerim. Olağan ki THY Avrupa Ligi’nde de bundan evvelki dönemin önder kadrosu, 2019’un finalisti olarak çıktığımız vakit, Khimki’yle, Alba Berlin’le müsabakanız, Barcelona yahut CSKA Moskova ile karşılaşmanızdan farklı oluyor. Tıpkı hazırlığı yapıyor musunuz? Evet olağan ki teknik olarak birebir hazırlığı yapıyorsunuz lakin mental olarak kimi vakit daha rahat oluyorsunuz. Maçları akşamları meskende 2-3 saat çalışırım. Rakip şayet düşük sıralarda, orta sıralarda bir kadro ise 1 tane maç izlerim ‘Tamam.’ derim. Barcelona, CSKA Moskova yahut Real Madrid’le oynayacaksam, en az 3-4 tane maçını izlerim. Hatta gece yatarım, aklıma bir şey takılır, kalkarım bu sefer bir tane daha. Şurada ne yapmışlardı sanki diye onları izlerim. Onun için bu doğaldır. Yani küçük kadro, büyük ekip ayrımı doğaldır. Bunu oyuncularınıza mümkün mertebe hissettirmemeniz lazım. kimi vakit de birtakım metotlar kullanırım. örneğin kadronun hayli rahatladığını hissedersem, maçtan bir gün evvel idmanda biraz sert giderim. İdmanda olay çıkartırım. Grup fazlaca gerilimli ise büyük maçlar öncesinde idmanı biraz yumuşak yapıp, birtakım esprilerle o dengeyi kesinlikle sağlamak zorundasınız. Zira sonuçta beşerle çalışıyorsunuz.”
“Bizim kendi scouting grubumuz var, onlarla çalışırız”
Kasapoğlu: “İnsan gerçekten his dünyası. O manada moral, motivasyon, onu yönetmesi, sizin de doğal ki en değerli özelliklerinizden biri bu. Alanda görüyoruz. Saha kenarında daima heyecan, azim ve hırs içeresindesiniz. Onun sonunda olağan muvaffakiyet geliyor. Benim anladığım da şu sizin sözlerinizden küçük, büyük maç yok lakin maçlara nazaran gerilim seviyesi var ve rakibi küçümsemek asla yok.”
Ataman: “Kesinlikle yok. Zira küçümsediğin anda kaybedersin. Tıpkı ciddiyetle alana çıkman, birebir ciddiyetle kesinlikle alanda olman gerekiyor. Bu epey değerli.”
Kasapoğlu: “Hocam farklı grupları çalıştırdınız. Çok farklı bütçelerle çalıştınız lakin ben burada farklı bütçeler de olsa her birinde bir muvaffakiyet görüyorum. Burada olağan ki sürdürülebilirlik değerli ve bu bizim aslında her alanda temel motivasyonlarımızdan biri olması gereken mevzu. Yani süreçlerin bir gün farklı başka gün tam zıttı olması açıkçası bir hayli açıdan gelişimi engelleyen bir bahis. Bu sürdürülebilirliği yakalamada, bunu devamlı artan biçimde ortaya koymada sizin anahtar yaklaşımınız, bu manadaki sırrınızı sorsam?”
Ataman: “Anahtar söz; adanmışlık. Yani ben basketbol antrenörlüğünü bir iş olarak görmüyorum. Benim ömrüm. Yani bizi ailecek görüyorsun. Benim oğlan 10 yaşında her vakit her yerde yanımda. Annem, babam 87 yaşında. Yaptığım işten epeyce keyif alıyorum. Keyif aldığım için de bunu en âlâ biçimde yapmaya çalışıyorul ve tatmin olmuyorum. Yani bir muvaffakiyet geldikten daha sonra tamam bu artık ben Avrupa’nın en güzeliyim. İşte artık THY Avrupa Ligi’nde yılın en yeterli antrenörü seçtiler. Benim amacım devam etmek. Bu yılın antrenörü olmaya devam etmek. bir daha şampiyon lakin bunu yaparken de doğal ki bilimsel metotlarla çalışmalarımızı yapıyoruz. Kadroyu kurarken hayli istikrarlı kurman lazım. Nereye gidersen git elindeki bütçeye bakılırsa planlamlaar yapılır. Şunun farkındayım, ben bir gruba gittiğim vakit beklenti oluyor. Ergin hoca geldi ise bu biçimde taraftarda beklenti oluyor, idarede beklenti oluyor. bu biçimde ben de cesurca davranmalı, saklanmamalıyım. Beklentiyi karşılayacak olan ekibi kurmam lazım. Onun için de idaresi oraya ikna etmen lazım. daha sonrasında yanlışsız oyuncuları seçmem lazım. Yani ben gidip de menajerin tavsiye ettiği oyuncuyu almam. Bizim kendi scouting grubumuz var, onlarla çalışırız. Oyuncuları liste yaparız. Artık örneğin gündem yapalım, Sertaç Ulu Barcelona’ya transfer oldu. Şu anda bizim elimizde 5 kişilik bir liste var. Onlarla biz konuşmaya başlayacağız çabucak. Hazırlıklarımız daima tamam. kimi vakit esnek olmanız gerekiyor. Yani elinizdeki ekibi en yeterli modelle oynatacak bir sistemi kurulmalı. Yani Ergin hocanın sistemi bu fakat elindeki oyuncular onu yapamayacaksa bu biçimde sisteme ayak uydurman gerekiyor. Disiplin en değerli şeylerden bir tanesi. Dışarıda özel hayatımda oyuncularla arkadaş gibiyimdir lakin alana çıktığım vakit şunu bilir herkes, işveren benim. Evet benim tahminen yıldız oyuncularım var. Shane Larkin, Micic, Dunston hepsi yıldız oyuncular fakat hepsi bilirler ki o sahanın işvereni Ergin hoca. Ben de onlara bu inancı nasıl sağlıyorum? Kim yeterli ise o oynar. Benim için şu oyuncum şu kadar para almış, bu oyuncumun yaşı 36, hiç kıymetli değil. Bunun en hoş meselai bu sene Sertaç yaptı. Üçüncü pivotken, kadronun 2 dakika oynamayan oyuncusuyken, en âlâ oyuncusu durumuna geldi. Artık transfer yaptı ve Barcelona’ya gitti. Onun için kim uygunsa o oynar bizim sistemde. Bu da epey kıymetli bir metot.”
Kasapoğlu: “Her şeyden kıymetlisi kendinizi bu hususa vakfetme. Demek ki o tutku, o adanmışlık yalnızca sporda değil, sanatta, kültürde, siyasette, adanmışlık olunca epey daha öteki oluyor.”
Ataman: “Adanmışlık, yürek, vizyon, kendini kısıtlamamak, kendinden daha önde olanları izleyip, onları geçmeye çalışmak. Örneğin Türkiye’ye Zeljko Obradovic geldi. Avrupa’nın en başarılı, en meslekli antrenörü. Ben ondan fazlaca şey öğrendim. Birinci başlarda kaybediyordum, daha sonra yenmeye başladım. Benim grubum şampiyon olmaya başladı. Amerika’ya gittim San Antonio Spurs’te Popovic’in yanında 2-3 ay kaldım. Ne yapıyorlar diye izledim. Ergin Ataman olarak orada niçin seyirci üzere oturup izliyorsun? İnsan hangi pozisyonda olursa olsun, her meslekte başarılı insanları kendine rol model alıp, daha sonrasında kendi üzerine koymalı. hiç bir vakit o kompleks içine girmemeli.”
“Ben NBA’i gözümde büyütmüyorum”
Kasapoğlu: “Kibri, gururu bir kenara bırakıp, düzgün neredeyse onu öğrenme ve uygulama. Muvaffakiyet faktörlerinden bir tanesi de bu. Hocam röportajlarınızda, ‘Bir NBA ekibi çalıştırmak isterim.’ diyorsunuz. Ben şahsen Türk beşerinin istediğinde, inandığında her mevzuyu başarabileceğine gönülden inanıyorum ve bilhassa geldiğimiz noktada bir Türk antrenörün NBA’de ekip çalıştırmasının artık hayal olmadığını düşünüyorum. Siz ne diyorsunuz?”
Ataman: “Basketbolla ilgili gençlik hayallerimin tamamını gerçekleştirmiş biri olarak artık artık önümde NBA’de hocalık hayali var. Artık olağan NBA’e biz Türkiye’den çok oyuncu ihraç ettik. Avrupa’dan da biroldukça oyuncu gidiyor ancak hocalık epeyce farklı. Yani hoca olduğunuz vakit, siz o kulübü temsil ediyorsunuz ve teksiniz. Hoca tek lakin 15 oyuncudan 1-2 tanesi Avrupalı olabiliyor. Bugüne kadar NBA’e, Avrupa’da başarılı olmuş hiç bir hocayı almadılar. Bu benim için bir meydan okuma. Benim ömrüm daima bu biçimde meydan okumalarla geçti. Avrupa şampiyonu olabilir misin? Evet olurum. Yabancı bir kadroda olabilir misin? Evet, olurum. Pekala THY Avrupa Ligi’ni alamadın bugüne kadar. Onu da aldım. Bugüne kadar bırakın Türk’ü, hiç bir Avrupalı koç Avrupa’daki muvaffakiyetinden daha sonra NBA’de başantrenör olamamış. bu biçimde ben de diyorum ki bu sene ben Avrupa’nın en âlâ hocası oldum. Önümüzdeki 1-2 sene daha bu sürdürebilirliği devam ettirebilirim. daha sonrasında da onlar gelirler ve ben bundan çekinmem. Kimi antrenörler çekinirler. Sanki nasıl yapacağım? Ben NBA’i gözümde büyütmüyorum. Zira benim çalıştığım oyuncuların hiç birisi NBA oyuncularından aşağı oyuncular değil. Hatta birçok, örneğin Larkin NBA’de oynuyor, geliyor daha sonra burada oynuyor. Micic tahminen NBA’e gidecek. Ben hiç bir vakit büyük amaçlardan çekinmem, Bilakis bu bana cüret veriyor. Bana bu biçimde bir motivasyon kaynağı oluyor. Şimdiden motivasyonum o. Önümüzdeki 2 sene bir daha Avrupa şampiyonu olmak. daha sonrasında da gelecekler yani, ben buna inanıyorum.”
Kasapoğlu: “İnşallah, inanıyoruz. Hocam biraz da bu yılı konuşalım. Çok güçlü 41 maçlık bir müddetç ve gerçekten çok uzun bir müddetç. Real Madrid serisi de ayrıyeten güçlü oldu. Hiç ümitsizliğe kapıldınız mı? Bu duyguyu nasıl yönettiniz?”
Ataman: “Umutsuzluğa hiç kapılmadım lakin telaşa kapıldığım oldu. Bilhassa birinci iki Real Madrid maçını biliyorsunuz fazlaca farklı kazandık İstanbul’da. daha sonrasında 3. maça daha bir rahat gittik. Maçı kazanıyorken, biraz evvel söylemiş olduğim üzere artık biz başarıyı beklemeye başladık. Yani Dörtlü Final’e kalma muvaffakiyetini beklemeye başladık. Biz bekledikçe onlar geldiler. Yani muvaffakiyet bize gelmedi, rakip üzerimize geldi. Bizi yendiler 2-1 oldu. Dördüncü maç da buna benzeri geçti. Bu sefer maça epey telaşlı başladık. 17 salı geri düştük. Maçı çevirdik, yine öne geçtik fakat bir daha emsal biçimde kaybettik. Serinin son maçı bu sene bizim yaşadığımız, yani benim de yaşadığım en gerilimli müsabakaydı. THY Avrupa Ligi finalinde ben gerilimli değildim. Kazanacağıma fazlaca emindim ancak Real Madrid maçında stresliydim. Herkes bizim epeyce kolay bir biçimde Dörtlü Final’e kalacağımızı düşünürken, iş zora girmişti. Real Madrid artık başarabileceğine inanmıştı. Herkeste tasa vard. Biz 2021 yılında, yani bu dönemin, bu yılın başından itibaren İstanbul’da hiç maç kaybetmemiştik. Ne Türkiye Ligi’nde ne THY Avrupa Ligi’nde. ‘Belki epeyce uygun oynamayabiliriz, gerilimli bir maç geçecek lakin biz bugün kazanacağız.’ diye düşündük. İstatistikler onu gösteriyor. Fenerbahçe’ye kaybetmemişiz, CSKA’yı 30 sayı farkla yenmişiz, öbür kadroların hepsini yenmişiz. Valencia’yı yenmişiz, Barcelona’yı farklı yenmişiz. Şu fazlaca kıymetli hayatta, tasaya kapılsam bile hiç bir vakit başarısızlığı düşünmedim. ‘Kaybedersek ne olur?’ Hayır, bunu düşünmeyeceksin. Endişelenebilirsin bu olağan. Zira rahat giden yerde iş biraz sıkışmış ancak başarısız olmayı düşünmeyeceksin. ‘Ben bunu başaracağım.’ diyeceksin. Zira başarısızlığı düşündüğün anda tedirginlik başlar. Bana nazaran tasa ile tedirginlik birebir sözler üzere duruyor fakat değil. Evet biraz kaygılı olabilirsin fakat huzursuz olduğun vakit, o tedirginlik sana yanılgı yaptırır, korkaklık getirir. Onun için bu türlü o duyguyu da aştık.”
Kasapoğlu: “Demek ki endişelensek dahi moralimizi, motivasyonumuzu, gayemizi şaşırmayacağız.”
Ataman: “Kesinlikle hiç bir vakit korkmayacağız.”
Kasapoğlu: “Aynı hamasetle inançla yürüyeceğiz.”
Ataman: “Hayatta kimi vakit endişelenmek de değerli. Yani daima bu biçimde epeyce rahat, her şey epey güllük gülistanlık değildir. Hayat bu biçimde bir inişli çıkışlıdır. kimi vakit o kaygıyı duyacaksın ki ileriye gitmek için oradan kendine bir motivasyon yaratacaksın.”
Kasapoğlu: “Hocam oğlunuzu görüyorum yanınızda, maçlarda. Sarp, siz onu yetiştiriyorsunuz. Ne cins yaklaşımları var? Tenkitleri var mı? Teklifleri var mı? Ne diyor size?”
Ataman: “Vallahi hiç sormayın. Sarp hayli meraklı. Çocukluğundan beri kendini basketbol alanının ortasında buldu ve benim tahminen de mesleğimin en parlak periyoduna denk geldi. Galatasaray ile şampiyonluk, Beşiktaş ile şampiyonluk, Anadolu Efes ile final, şampiyonluk. Sarp’ın da amacı daima yüksek. Bizde bu motivasyon daima en üstte. Geçenlerde yayıncı kuruluş ile ailece bir röportaj yaptık. Sarp’a geldiği vakit, “Biz artık LeBron James’e karşı oynamak istiyoruz. Lakers’a karşı oynamak istiyoruz.” dedi. kimi vakit kaybettiğimiz maçlardan daha sonra konuta dönerken, ben genelde maçtan daha sonra konuşmam, daha otomobilin ortasında, ‘Baba niçin orada mola almadın?’, ‘Baba, Dunston’ı fazla oynattın. Keşke orada Tibor’u oynatsaydın.’, ‘Larkin niye fazlaca oynadı bugün? Çok formda değildi, onun yerine Beaubois’yı oynatsaydın.’ üzere sorular soruyor. Basın baskısı, kamuoyu baskısı, idare baskısı, ben de meskende bir de Sarp’ın baskısı var.”
Kasapoğlu: “Sarp yalnızca kritik etmiyor, teklif de getiriyor”
Ataman: “Öneri getiriyor. İdmanların neredeyse tamamına geliyor. örneğin artık idmanlarda oyuncuların performanslarını tutuyor. İstatistik tutuyor ve idman biter bitmez bana veriyor. örneğin bu idmanda Larkin kaç tane üçlük kullandı. Kaç tane başarılı oldu. Sertaç kaç ribaund aldı. daha sonrasında da birtakım tekliflerle geliyor. 10 yaşında. Herbiçimde NBA’e gitmek istiyor, olacak mı bilmiyorum. İnşallah olacak. Sarp’a, ‘Antrenörlük yapacak mısın?’ diye soruyorlar. ‘Ben aslına bakarsan yapıyorum.’ diyor. İki sene evvel bir All Star maçı vardı. Benim yanımdaydı, ‘Baba ben yapayım antrenörlük.’ dedi. ‘Yap.’ dedim. Antrenörlük yaptı orada. Maçın ortasında oyuncularla konuşuyor. Sarp kesin bir defa NBA’de olacak da ondan evvel ben olabilecek miyim onu bakılırsaceğiz.”
Kasapoğlu: “İnşallah, siz bu yolu açtıktan daha sonra birçok Sarp’lar birçok Ergin Ataman’lar yürüyecektir. Doğal hocam bir de ikizler var. Onlar ne yapıyorlar? Bu mevzuda sporla ortaları nasıl? Basketbol mu öteki branş mı? Bu şampiyonluk sürecinde onların havası nasıldı?”
Ataman: “Ben buradan izleyen gençlere, ailelere seslenmiş olayım. Şu anda 23 yaşındalar. ABD’de biri elektrik mühendisliği okuyor, başkası psikoloji ve hoş sanatlar okuyor. Daha 4-5 yaşında ben onları spora başlatmıştım. Evvel cimnastikle başlattım. daha sonra biraz yüzme yaptılar. daha sonrasında bu biçimde 9-10 yaşına geldikleri vakit da, ‘Voleybol mu istiyorsunuz basketbol mu?’ diye onlara sordum. ‘Biz voleybol oynayalım, basketbolda biraz daha temas var.’ dediler. Daha fazla erkek sporu olarak gördüler. Ben de daha güzel, basketbolcu olurlarsa ‘Ergin hocanın kızları.’ denecek diye düşürdüm. Voleybol oynadılar 16-17 yaşına kadar. Eczacıbaşı’nda Galatasaray’da güzel de oynuyorlardı. bununla birlikte da Saint-Joseph Koleji’ne gidiyorlardı. Başarılı bir atlet, yalnızca spor yüksek okuluna gidememeli. ABD’deki üzere Stanford’da da okuyabilmeli. 16 yaşına geldikleri vakit bir seçim yapmak zorunda kaldılar. Okulu seçtiler. Oraya yöneldiler. Artık de çok âlâ bir biçimde eğitimlerine devam ediyorlar. Maçları doğal ABD’den takip ediyorlar. Onlar da epeyce memnunlar.”
Kasapoğlu: “Tabii onlarda da bir spor altyapısı, temel var ve ilgi de var. O da epeyce değerli lakin şunu ben yeri gelmişken söz edeyim. Spor mu eğitim mi kıymetli bir ikilemdi. Tüm dünyada bir biçimde var. ABD tahminen bunu bir fazlaca boyutuyla aşmış durumda ancak biz de biliyorsunuz geçtiğimiz yıl üniversite burslarını başlattık. İlkokullara kadar indirdik. ‘Spor mu eğitim mi?’ ikilemini aşacak değerli bir aralık kat ettik. Alışılmış uzun bir yol bu, bir kültür, kurumlara ilişkin kültürlerde değişiklik, ailelerde o manadaki hayat kodlarında birtakım değişikler yapmak lazım. Vakit alacak ancak o mevzuda başlangıcı yaptık. Artık hem hekim tıpkı vakitte sportmen, hem olimpiyat şampiyonu tıpkı vakitte mühendis gorebiliriz. Birinci bu sene yerleşti öğrenciler. Su topu sportmeni bir kızımız tıp fakültesine yerleşti örneğin. Buna misal epey örnek olacak ve inanıyorum ki bu manadaki pürüzleri aşacağız.”
O mu? Bu mu?
Kasapoğlu: “Yaz mı? Kış mı? niye?”
Ataman: “Yaz, muhakkak yaz. Bir kez gerilim yok. Maç gerilimi yok ve ben denizi fazlaca seviyorum, yüzmeyi epey seviyorum. Yazın transfer periyodu biter bitmez kendimi çabucak denize, kıyıya atıyorum. Onun için katiyetle yaz diyorum.”
Kasapoğlu: “Lahmacun mu? Pizza mı? niye?”
Ataman: “Şimdi ben İtalya’da uzun müddet yaşadım. Çocukluğum İtalya’da geçti. Pizza diyorum.”
Kasapoğlu: “THY Avrupa Ligi’ni yeterli oyuncu olarak mı kazanmak, yoksa hoca olarak kazanmak mı? niye?”
Ataman: “Hoca olarak. Oyuncu olarak bu zevki tadamadım ancak hoca olarak tattım. O sorumluluk, kazanan kümenin başkanı olmak bana nazaran epey hoş. Alışılmış ki oyuncularım için de epey hoştur lakin ben hiç bir vakit profesyonel olarak oynamadım oyunu. Onun için onu tadamadım. Onu artık kazanan oyuncularımıza sormak lazım.”
Kasapoğlu: “Zaman Makinesi olsa geçmiş mi? Gelecek mi? niye?”
Ataman: “Gelecek sayın bakanım. Geçmişten olağan ki ders almak kıymetli fakat daima geleceğe bakacaksın. Ben vakit makinesi olsa geleceğe gidip nereye geldiğimi görmek isterim. Sanki NBA’de kadro çalıştırıyor muyum çalıştırmıyor muyum görmek isterim.”
Kasapoğlu: “Basketbol olağan saniyeler saliseler değerli. Son saniyede kazanmak mı? Açık farkla kazanmak mı? niye?”
Ataman: “Bir final maçıysa THY Avrupa Ligi finali maçıysa son saniyede kazanmanın hazzı epeyce daha fazla. Bu izleyenler için de bu biçimde. Zira o heyecanın sonunda o son saniye basketiyle kazandığın vakit, herkeste daha büyük bir adrenalin oluşuyor lakin olağan bir maç ise o son saniyeye kalmayı beklemeden kazanmak daha güzel.”
Kasapoğlu: “Adrenalin olunca farklı oluyor diyorsunuz.”
Ataman: “Farklı oluyor o yüzden son saniye diyeyim.”
Kasapoğlu: “izleyicide bıraktığı his, hatıra da farklı oluyor sahiden.”
Gerisini Getir
Kasapoğlu: “Benim için Türkiye demek.”
Ataman: “Vatanım, bayrak. Ben vatanımı hayli seven bir beşerim. Onun için de Türk olmaktan gurur duyuyorum. Türkiye’de yaşamaktan da… Dünyanın biroldukça kentinde bulundum. Hatta vakit zaman çalıştım. Herkes Paris der, Barcelona der, New York der, hepsinde bulundum. 1-2 hafta daha sonra daima ülkeme dönmeyi özledim. Biz Türk’üz ve ben Türk olmaktan gurur duyuyorum. Bana bakılırsa Türkiye dünyanın en hoş ülkesi.”
Kasapoğlu: “Çocukluğuma dönseydim…”
Ataman: “Çocukluğuma dönseydim biraz daha toplumsal olmayı isterdim. Çocukluğumda biraz daha bu biçimde içine kapanık bir çocukmuşum. Biraz daha bu biçimde futbol oynamak, basketbol oynamak, biraz daha fazla oyun oynamak isterdim. Onu söyleyeceğim. Aslında hoş de bir çocukluk yaşadım fakat çocukluğuma dönmek ister miydim şu anda? İsterdim vallahi. Keşke sizinle çayırlarda çıkıp oynasak futbol. Buradaki arkadaşlarla birlikte. Siz bu biçimde ekip elbise, bakanlık koltuğu, biz hoca koltuğu, röportaj yapıyoruz. Sarp burada olsaydı baba bir futbol oynayalım sıkıntısı.”
Kasapoğlu: “Bir meslek sahibi olsaydım…”
Ataman: “Bakan olmak isterdim. Ben orada siz burada olurdunuz. Gençlik senelerımda büyükelçi olmayı epeyce istiyordum. Hatta üniversite imtihanında birinci tercihim Siyasal Bilgiler Fakültesi idi lakin kazanamadım. İşletmeyi kazandım. O da şundan dolayı; uzun mühletler çocukluğum İtalya’da geçti. O milliyetçi his ile daima bu biçimde konsolos, büyükelçi üzere Türkiye’yi temsil eden olmak istiyordum. Kısmet bu biçimde sporda temsil etmekmiş.”
Kasapoğlu: “En hoş biçimde temsil ediyorsunuz. Gerçekten sporun bu manadaki misyonu da bambaşka. Bence hayallerinize bu manada ulaştınız. Benim için aile demek…”
Ataman: “Aile, yuva demek. Aile, beni ben yapan kültür demek. Aile, sevgi demek. O kadar kıymetli ki. Yani aile ortasında aldığınız o insanlık, sevgi, kültür ve bunun sürdürülebilirliği benim için epey kıymetli. Ben biraz epey koruyan, kıymet veren ben ailenin tek evladıyım. Her vakit annemin, babamın yanında olmaya çalışıyorum. Onlar da bilirler ki ben daima varım. Çocuklarımın da bunu bilmesini isterim. Çocuklarımın bu biçimde epeyce üzerinde değilimdir. Ben onları daha bu biçimde otonom olmalarını, kendi özgürlüklerini, kendi kişiselliklerini kazanmalarını isterim lakin dışarıdan da daima bu biçimde bir takiple onlara yanlışsız yola girmeleri için birtakım nasihatler veririm. Daima onların üstteki koruyucularıyımdır. Benim için aile epeyce değerli.”
Kasapoğlu: “Kesinlikle aile toplumumuzun da en kıymetli kurumu aslında. Demek ki aile sevgisi, aileye aidiyet, bağlılık olunca da değerli muvaffakiyet faktörü.”
Ataman: “Tabii ki yani, başarıda ailenizin de size dayanak olması, birebir heyecanı duyması o kadar kıymetli ki. Sonuçta bir idmandan daha sonra, maçtan daha sonra meskene geliyorsunuz. Meskendeki huzur, meskendeki takviye bence epey değerli. Örneğin THY Avrupa Ligi tek bir kupa var. Şampiyon olduğumuzda küçük kupa verildi. Öteki şampiyonluklarda yalnızca gruba verilir büyük kupa ancak eşim Ankara’da bir el sanatkarı bulmuş, kupanın birebir özgünlükte gibisi şu an benim konutumda. 19 yahut 20 tane kupa var. Bu da onun ne kadar heyecan duyduğunu gösterir.”
Kasapoğlu: “Ne kadar hoş, ne kadar şık. ömrümde en memnun olduğum an…”
Ataman: “Tabii ki çocuklarımın doğduğu anlar. Hepimiz için, her baba için hayatta en memnun olunan anlar. Bu bir gerçek. Öteki memnun olduğum anlar da alışılmış ki bilhassa Avrupa şampiyonlukları. Örneğin İtalya’da bir kadroyla birlikte Avrupa şampiyonu olup, maçtan döndüğümüz vakit birinci iç saha maçında 10 bin seyircinin Türk bayraklarıyla beni karşılaması epey keyifli etmişti. Çok şükür ki bu mutluluklar daima devam ediyor. En son bu THY Avrupa Ligi şampiyonluğu, ülkemizdeki insanların duymuş olduğu heyecan. Beşerler daima bu biçimde aksilikleri gündeme getirmeyi seviyorlar ancak şunu gördük ki Türkiye olunca mevzu, başarılı olunca, her insanın beklentisi bu. Biz ülke olarak başarılı olmayı seven insanlarız. Onun için almış olduğum hoş geri dönüş beni fazlaca memnun etti. bu biçimde bir başarıda ülke olarak her insanın bundan haz duyması benim için epey büyük bir memnunluk.”
Kasapoğlu: “Sizin mutluluğunuz, ülkenin memnunluğu, gençlerin memnunluğu. Sahiden mutluluklarınız daim olsun.”
Turquiz
Kasapoğlu: “Türkiye en hayli madalyayı hangi olimpiyatta kazandı?”
Ataman: “Son periyotlarda kazanılan madalyalar var. Halterde, atletizmde, güreşte alışılmış ki var. Biraz daha eskilere gitmek gerek diye düşünüyorum. Bilhassa güreşte fazlaca başarılı olduğumuz yıllar var. Yaşar Doğu, Gazanfer Bilge, Celal Atik.”
Kasapoğlu: “48’ler.”
Ataman: “Evet ben de 52 mi 48 mi diyecektim. 6-7 tane altın madalya almıştık. Bir de 3 adım atlama bir madalyamız var. 6 tane altınımız var. İnşallah önümüzde olimpiyatlar var. Sizin devrinizde bunu geçebiliriz.”
Kasapoğlu: “İnşallah. Atletlerimizle, gençlerimizle daima birlikte bu gururu yaşayacağız. Türkiye’de mavi bayraklı plajlar var. Kaç plaj var hocam mavi bayraklı?”
Ataman: “Arkadaşlar benim denizi hayli sevdiğimi bilerek hazırlamış.”
Kasapoğlu: “Arkadaşlar o bahiste sizin ilginize bakılırsa doğal haksızlık yapmak istemedik.”
Ataman: “Ben daha fazlaca Çeşme, Bodrum, o plajları biliyorum. Göcek tarafı, Ege tarafı…”
Kasapoğlu: “Her tarafımız farklı cennet.”
Ataman: “Her tarafımız fazlaca hoş. Mavi bayraklı herbiçimde 300-400 civarı plajımız vardır.”
Kasapoğlu: “519, yaklaştınız.”
Ataman: “Var var daima görüyorum.”
Kasapoğlu: “Voleybol, son senelerda bilhassa önemli muvaffakiyetler aldığımız bir branş. Kızlarımızın bilhassa önemli başarısı var. Geçtiğimiz günlerde Erkek Ulusal Voleybol Takımı’mızın başarısı var. 73 maç galibiyet serisi olan grubumuz var. Bu ekibimiz Guinness Rekorlar Kitabı’na girdi.”
Ataman: “Bunu biliyorum natürel ki. Voleybolda son periyotlarda VakıfBank, daha evvelki periyotlarda Eczacıbaşı epey kuvvetliydü ancak son devirlerde VakıfBank. Onları da buradan kutluyorum.”
Kasapoğlu: “Biz de kutluyoruz. A Ulusal Futbol Takımı’mız hangi yıl birinci kere Dünya Kupası’na katıldı?”
Ataman: “58, 62?”
Kasapoğlu: “Yaklaştınız. 50’li yıllar. 1954.”
Ataman: “Ben daha hayatta yoktum bu biçimdelar lakin büyüklerimizden duyuyoruz.”
Kasapoğlu: “Hatay kumsal açısından dünyanın en büyük ikinci kumsalına sahip. Samandağ. Biliyorsunuz birinci kumsal bu manada Rio. İkincisi de Hatay Samandağ. Bunun uzunluğunu ben size sorayım.”
Ataman: “İnanın bu benim için fazlaca büyük bir sürpriz. bu biçimde uzunlukta plaj olduğunu bilmiyordum. Birinci fırsatta gideceğim. Hatay’a hiç gitmedim. 5-6 kilometre civarında mı?”
Kasapoğlu: “14 kilometre. Spor turizmi açısından da biliyorsunuz önemli avantajlarımız var. Alt yapımız var. Sorularda da bunu biraz gözetiyoruz. Gerçekten her yeri farklı cennet. Az evvel Bodrum, Ege, Marmaris, Göcek’ten bahsettik. Karadeniz bambaşka, Akdeniz bambaşka, işte Hatay kumsalı bambaşka.”
Ataman: “Benim için büyük sürpriz oldu. Şu anda biraz kendime kızdım. Çok da yakın dostlarım var Hatay’da. Daima davet ediyorlar, bir türlü fırsat olmadı. Yazın bir Hatay’a gitmek gerekiyor.”
Kasapoğlu: “Güzel de bir Künefe.”
Ataman: “Evet, doğal biraz kilo sorunumuz var lakin gitmişken künefeyi kesinlikle yiyeceğiz.”
Kasapoğlu: “Hakikaten çok keyifli bir sohbet oldu hocam. Teşekkür ediyorum evvela. Bilhassa gençlerimiz açısından hayallerin peşinden koşmanın, o hayallere yanlışsız uğraş göstermenin, alın terinin, pes etmemenin, sabrın fazlaca kıymetli bir örneğisiniz. Bunlarla ilgili açıklamalarınızı, örneklerinizi, hayat öykünüzü kısmen de olsa dinleme fırsatı bulduk. Bunu da gençlerimize aktaracağız. Biz sizinle gurur duyuyoruz. Başarılarınız, mutluluğunuz daim olsun. Sizin açtığınız bu yolda kaç atletlerimiz başta sizin branşınız basketbol olmak üzere yetişsinler, maksatları aşarak, çıtaları yükselterek yarınlara yürüsünler diyorum.”
Ataman: “Ben de size teşekkür ediyorum. Bir farklılık yarattınız şu anda. Genelde biz işte bakan mevkiinde alışmışız. Bakanlıklara gitmek, bu biçimde ekip elbiseler, kravatlar, hani diyoruz ya ‘Başarı size gelmesin, siz muvaffakiyete gidin.’ diye. Siz burada zahmet ettiniz buraya geldiniz ve bizim üzere bu biçimde spor bir biçimde geldiniz. Gençler nitekim bunlardan bizler fazlaca keyif alıyoruz. Sizlerin bize vermiş olduğu takviye, devletimizin dayanağı, Cumhurbaşkanı’mızın daima olarak atletlere vermiş olduğu takviye, nitekim bizi keyifli ediyor. Her türlü siyasetin haricinde biz şunu görüyoruz ki siz bunu içten yapıyorsunuz, Cumhurbaşkanı’mız içten yapıyor. Maç biter bitmez sizi arayabiliyorsa, bir ülkenin cumhurbaşkanı ve sizle o heyecanı paylaşabiliyorsa, siz de bundan keyif alıyorsunuz. Onun için sizlerin bizim yanımızda olmanız sahiden büyük bir fırsat. Ben buradan gençlere de sesleneceğim. Bu fırsatları bizim de âlâ kullanmamız lazım ve bir işi yapıyorsak uygun yapmamız lazım. Ben güzel yapmaya çalışıyorum. Gençlerimiz de kesinlikle düzgün yapsınlar.”
Kasapoğlu: “İnşallah gençlerimiz en büyük umudumuz. Sağ olun.”
Bakan Kasapoğlu’nun sorularını yanıtlayan deneyimli çalıştırıcı, epey genç yaşta Aydın Örs‘ün yanında antrenörlüğe başlamasının kendi için büyük talih olduğunu söylemiş oldu.
Bakan Kasapoğlu’nun sorularını yanıtlayan Ataman, “Bana, ‘başarılısın lakin en büyük kupayı da kazanmadın’ diyorlardı. Evvel kendin inanacaksın daha sonra da idaresi inandıracaksın” dedi. Obradovic ile ilgili de konuşan Ataman, “Ondan epeyce şey öğrendim” sözlerine yer verdi.
Türkiye Basketbol Ligi’nde ve basketbolun Avrupa’daki 1 numaralı kupası olan Euroleague’de zafere ulaşan Ataman, “Dışarıda, özel hayatımda oyuncularla arkadaş gibiyimdir lakin alana çıktığım vakit şunu herkes bilir; işveren benim” tabirlerini kullandı.
Programın ‘O mu, bu mu?’ kısmında Kasapoğlu’nun “EuroLeague’i oyuncu olarak kazanmak mı yoksa hoca olarak kazanmak mı?” sorusuna Ataman, “Hoca olarak. Oyuncu olarak bu zevki tadamadım lakin hoca olarak tattım. O sorumluluk, o daima birlikte kazanan kümenin başkanı olarak kazanma hissi bana nazaran fazlaca hoş. Olağan ki oyuncularım için de epey hoştur lakin ben hiç bir vakit profesyonel olarak oynamadım oyunu. Onun için de tadamadım. Onu, artık kazanan oyuncularımıza sormak lazım” halinde karşılık verdi.
Bakan Kasapoğlu ile Ataman içindeki sohbetten öne çıkanlar şöyleki:
Mehmet Kasapoğlu: Yanımda epeyce bedelli konuğum var. Ergin Ataman. Hocam beğenilen geldiniz.
Ergin Ataman: Beğenilen bulduk sayın Bakanım.
Kasapoğlu: “Azmetmek, hayal etmek, peşinden koşmak ve doğal ki hayli çalışarak başarmak. Bunlar epey pahalı, hayati kavramlar. Siz de bunu en hoş biçimde ortaya koyan ve başarıyı da en manalı biçimde gösteren isimsiniz. Ben bu manada size sormak istiyorum. Sürdürülebilirliği yakalama ve bu çerçevede azmin, inancın, hırsın kıymeti nedir?”
Ataman: “Burada değerli olan âlâ bir temel alabilmek. Yani boş bir öz itimadın bence bir manası yok. En büyük bahtım, ben epeyce genç yaşlarda basketbol oynadım ancak profesyonel olarak oynamadım. Çok genç yaşta antrenörlüğe başladım ve başladığım okul epey kıymetli bir okuldu. Efes’te Aydın (Örs) hocanın yanında başladım. Efsane hocamız Aydın Örs’ün yanında. Orada her kategoride çalıştım. Minikler, yıldızlar, gençler neredeyse işin bu biçimde çıraklığından geldim. daha sonrasında da A grup oldu. Biz 1996’da Aydın hoca ile birlikte Koraç Kupası’nı kazandık. O sene ben daha 30 yaşındaydım. Karar verdim. Aydın hocaya dedim ki bana müsaade edin artık ben kendim bu işe soyunmak istiyorum. Çok genç yaşta, antrenörlükte olağanda 40’larda falan başlarlar. Biraz üzüldü ayrılacağım için lakin Türk Telekom’da başladım. Birinci yılımda ben Anadolu Efes’in karşısına finalist olarak çıktım. Bu bana hayli büyük öz inanç verdi daha birinci yılımda. O öz inancı alırken birikimim hayli düzgündü. Basketbol ismine aldığım eğitim epey yeterliydi. daha sonrasında da benim daha evvel çocukluk senelerımda İtalya’da hayatış olmam, burada İtalyan Lisesi’nde okumuş olmam, daima Aydın abinin yanındayken de dünya basketbolunu takip ederdim. Onlarla yakın bağlantı ortasındaydım. Gerek İtalya’da olsun gerek dünyada ABD kadroları ile olsun… Birinci senelerımda hayli başarılı olunca, bu sefer de İtalya’dan teklif geldi. 2000 yılında Siena’ya gittim. Oraya gittiğim vakit da Türkiye’de başarmış bir antrenör olarak gittim. Daha 34 yaşındaydım ve orada ‘Ben buraya geldiysem, şampiyon olmak için geldim.’ dedim. Onlar için bir şeydi bu. Yani hayalci koç falan dediler. Hatta sonraki gün gazetelerde çıktı. Hayalci koç ne kadar kalacak burada? Birinci kere bir Türk koç yurt haricinde antrenörlük yapıyordu. Biz o sene şampiyon olduk. Avrupa şampiyonu. bu biçimde iki numaralı kupa Saporta Kupası’ydı. Bütün bunlar bana hayli genç yaşta büyük bir özgüven verdi. daha sonrasında da amaç olarak daima bu biçimde üste yanlışsız baktım. daha sonrasında Beşiktaş’ta EuroChallenge kupasını kazandım. Galatasaray’a geçtim. Birinci geçtiğim vakit Türkiye şampiyonu olduk 27 yıl daha sonra.”
“O 10 milyonda bir defa olur”
Kasapoğlu: Tüm kupaları kazandınız, kazandırdınız
Ataman: “En son bu Efes’teki öyküde, yani geldiğimiz son THY Avrupa Ligi şampiyonluğu da herkes şunu söylüyordu, ‘Tamam Ergin hoca başarılısın fakat en büyük kupayı da kazanmadın.’ Tamam, en büyük kupanın da vakti geldi. Geçen sene biliyorsunuz kazanmak üzereydik pandemi sebebiyle THY Avrupa Ligi durduruldu, daha sonra oynanmadı. Bu sene amaca ulaştık. Ben şuna hayli inanıyorum. Evvel kendin inanacaksın, daha sonra idaresi inandıracaksın. O da epey kıymetli. İdaresi inandıracaksın ki ona nazaran bir takım kurduracaksın. daha sonra takım arkadaşların… Zira tek başınıza hiç bir şey yapamıyorsunuz. daha sonrasında da oyuncularınızı birinci günden itibaren en büyük maksada hakikat inandıracaksınız fakat bunu da boş yapmayacaksınız yani. Yaptığınız çalışmalarla, ortaya koyduğunuz metotla bu gayeye gidebileceklerini onlara göstereceksiniz. Bir de şu var, biliyorsunuz THY Avrupa Ligi’nde 41 maç sonunda, epey uzun bir müddetcin sonunda şampiyon oluyorsunuz. Onun için de şimdiye kadar bu biçimde geldik. Doğal amaçlar bitmiyor.”
Kasapoğlu: “Hedefler daima daha ileri maksatlar. Sizin öykünüze baktığımızda en başından beri hayal kurma, o hayalin içini doldurma ve her geçen gün o çıtayı yükseltme var. Alışılmış günümüzde de sahiden rekabet her alanda kuvvetli bir biçimde önümüze çıkıyor. Sporda da ömrün öteki alanlarında da gençlerimize tahminen buradan en büyük çıkarımlarımızdan biri gerçekten hayal kurma ruhunu en kuvvetli biçimde kazanmak. Sizden anladığım bu.”
Ataman: “Yüzde 100 katılıyorum. kimi vakit gençlerimiz ümitsizliğe düşüyorlar. İşte biz başaramayız, yapamayız… Türkiye’nin kaideleri, ekonomik kurallar… Hayır bu biçimde bir şey yok. Evvel bir kez güzel bir eğitim almaları lazım. daha sonrasında da maksatlarını daima üste gerçek koyup, inançla çalışacaklar. Lokal kalmayacaklar. Bu hayli değerli. Dünyada kendi alanlarında başarılı olan beşerler oralara nasıl gelmişler? Neleri yaparak gelmişler? daha sonrasında işte başarıyoruz. Bu işte Türk, Alman, İtalyan, Amerikalı diye bir kavram yok. Beşerler eşit doğuyor. daha sonrasında beşerler farklılaşıyor. Herkes için bu biçimde geçerli. daha sonrasında kendimizi en öne geçirmek için çalışacağız. Alışılmış çalışan beşere Allah da yardım eder. Talih da kimi vakit beşere lazım lakin bahtı hak ediyorsan yanında olur. Yoksa bir anda öbür türlü piyangodan çıktı. O 10 milyonda bir defa olur. Çalıştığın vakit ve düzgün bir eğitim aldıysan bu biçimde Allah da sana yardım eder, baht da yardım eder. İleriye hakikat gidersin. Bizimki de o denli oldu.”
Kasapoğlu: “(Kader çabaya aşıktır.) diye bir söz vardır. dediğiniz kelamı epey hoş destekliyor. Yani çalışmadan baht da yok, muvaffakiyet da yok. O yüzden her şeyin temelinde sahiden inanmak, çalışmak ve pes etmemek var. Benim anladığım bu.”
Ataman: “Başarının sana gelmesini beklemeyeceksin. Sen muvaffakiyete yanlışsız gideceksin. Bir maçta da bu bu biçimdedir. Beklersen gelmez, maçı kazanmayı beklersen… Hayır maçı kazanmak için sen sonuna kadar gayret edeceksin ancak o iş yalnızca 40 dakikada değil. Onun hazırlığı var. Onun hazırlığını âlâ yapacaksın ki o çabanın de kararınu alabilesin.”
Kasapoğlu: “Az evvel bahsetmiş olduğumiz üzere THY Avrupa Ligi 41 maç daha sonrası bir muvaffakiyet. Burada doğal kimi maçlar güç, kimi maçlar tahminen epey daha sıkıntı, kimileri kolay. Küçük maç yahut büyük maç halinde zihninizde bir ayrım var mı?”
Ataman: “Yok desem bana uymaz. Biliyorsunuz ben daima dobra konuşan, doğruları konuşan bir beşerim. Olağan ki THY Avrupa Ligi’nde de bundan evvelki dönemin önder kadrosu, 2019’un finalisti olarak çıktığımız vakit, Khimki’yle, Alba Berlin’le müsabakanız, Barcelona yahut CSKA Moskova ile karşılaşmanızdan farklı oluyor. Tıpkı hazırlığı yapıyor musunuz? Evet olağan ki teknik olarak birebir hazırlığı yapıyorsunuz lakin mental olarak kimi vakit daha rahat oluyorsunuz. Maçları akşamları meskende 2-3 saat çalışırım. Rakip şayet düşük sıralarda, orta sıralarda bir kadro ise 1 tane maç izlerim ‘Tamam.’ derim. Barcelona, CSKA Moskova yahut Real Madrid’le oynayacaksam, en az 3-4 tane maçını izlerim. Hatta gece yatarım, aklıma bir şey takılır, kalkarım bu sefer bir tane daha. Şurada ne yapmışlardı sanki diye onları izlerim. Onun için bu doğaldır. Yani küçük kadro, büyük ekip ayrımı doğaldır. Bunu oyuncularınıza mümkün mertebe hissettirmemeniz lazım. kimi vakit de birtakım metotlar kullanırım. örneğin kadronun hayli rahatladığını hissedersem, maçtan bir gün evvel idmanda biraz sert giderim. İdmanda olay çıkartırım. Grup fazlaca gerilimli ise büyük maçlar öncesinde idmanı biraz yumuşak yapıp, birtakım esprilerle o dengeyi kesinlikle sağlamak zorundasınız. Zira sonuçta beşerle çalışıyorsunuz.”
“Bizim kendi scouting grubumuz var, onlarla çalışırız”
Kasapoğlu: “İnsan gerçekten his dünyası. O manada moral, motivasyon, onu yönetmesi, sizin de doğal ki en değerli özelliklerinizden biri bu. Alanda görüyoruz. Saha kenarında daima heyecan, azim ve hırs içeresindesiniz. Onun sonunda olağan muvaffakiyet geliyor. Benim anladığım da şu sizin sözlerinizden küçük, büyük maç yok lakin maçlara nazaran gerilim seviyesi var ve rakibi küçümsemek asla yok.”
Ataman: “Kesinlikle yok. Zira küçümsediğin anda kaybedersin. Tıpkı ciddiyetle alana çıkman, birebir ciddiyetle kesinlikle alanda olman gerekiyor. Bu epey değerli.”
Kasapoğlu: “Hocam farklı grupları çalıştırdınız. Çok farklı bütçelerle çalıştınız lakin ben burada farklı bütçeler de olsa her birinde bir muvaffakiyet görüyorum. Burada olağan ki sürdürülebilirlik değerli ve bu bizim aslında her alanda temel motivasyonlarımızdan biri olması gereken mevzu. Yani süreçlerin bir gün farklı başka gün tam zıttı olması açıkçası bir hayli açıdan gelişimi engelleyen bir bahis. Bu sürdürülebilirliği yakalamada, bunu devamlı artan biçimde ortaya koymada sizin anahtar yaklaşımınız, bu manadaki sırrınızı sorsam?”
Ataman: “Anahtar söz; adanmışlık. Yani ben basketbol antrenörlüğünü bir iş olarak görmüyorum. Benim ömrüm. Yani bizi ailecek görüyorsun. Benim oğlan 10 yaşında her vakit her yerde yanımda. Annem, babam 87 yaşında. Yaptığım işten epeyce keyif alıyorum. Keyif aldığım için de bunu en âlâ biçimde yapmaya çalışıyorul ve tatmin olmuyorum. Yani bir muvaffakiyet geldikten daha sonra tamam bu artık ben Avrupa’nın en güzeliyim. İşte artık THY Avrupa Ligi’nde yılın en yeterli antrenörü seçtiler. Benim amacım devam etmek. Bu yılın antrenörü olmaya devam etmek. bir daha şampiyon lakin bunu yaparken de doğal ki bilimsel metotlarla çalışmalarımızı yapıyoruz. Kadroyu kurarken hayli istikrarlı kurman lazım. Nereye gidersen git elindeki bütçeye bakılırsa planlamlaar yapılır. Şunun farkındayım, ben bir gruba gittiğim vakit beklenti oluyor. Ergin hoca geldi ise bu biçimde taraftarda beklenti oluyor, idarede beklenti oluyor. bu biçimde ben de cesurca davranmalı, saklanmamalıyım. Beklentiyi karşılayacak olan ekibi kurmam lazım. Onun için de idaresi oraya ikna etmen lazım. daha sonrasında yanlışsız oyuncuları seçmem lazım. Yani ben gidip de menajerin tavsiye ettiği oyuncuyu almam. Bizim kendi scouting grubumuz var, onlarla çalışırız. Oyuncuları liste yaparız. Artık örneğin gündem yapalım, Sertaç Ulu Barcelona’ya transfer oldu. Şu anda bizim elimizde 5 kişilik bir liste var. Onlarla biz konuşmaya başlayacağız çabucak. Hazırlıklarımız daima tamam. kimi vakit esnek olmanız gerekiyor. Yani elinizdeki ekibi en yeterli modelle oynatacak bir sistemi kurulmalı. Yani Ergin hocanın sistemi bu fakat elindeki oyuncular onu yapamayacaksa bu biçimde sisteme ayak uydurman gerekiyor. Disiplin en değerli şeylerden bir tanesi. Dışarıda özel hayatımda oyuncularla arkadaş gibiyimdir lakin alana çıktığım vakit şunu bilir herkes, işveren benim. Evet benim tahminen yıldız oyuncularım var. Shane Larkin, Micic, Dunston hepsi yıldız oyuncular fakat hepsi bilirler ki o sahanın işvereni Ergin hoca. Ben de onlara bu inancı nasıl sağlıyorum? Kim yeterli ise o oynar. Benim için şu oyuncum şu kadar para almış, bu oyuncumun yaşı 36, hiç kıymetli değil. Bunun en hoş meselai bu sene Sertaç yaptı. Üçüncü pivotken, kadronun 2 dakika oynamayan oyuncusuyken, en âlâ oyuncusu durumuna geldi. Artık transfer yaptı ve Barcelona’ya gitti. Onun için kim uygunsa o oynar bizim sistemde. Bu da epey kıymetli bir metot.”
Kasapoğlu: “Her şeyden kıymetlisi kendinizi bu hususa vakfetme. Demek ki o tutku, o adanmışlık yalnızca sporda değil, sanatta, kültürde, siyasette, adanmışlık olunca epey daha öteki oluyor.”
Ataman: “Adanmışlık, yürek, vizyon, kendini kısıtlamamak, kendinden daha önde olanları izleyip, onları geçmeye çalışmak. Örneğin Türkiye’ye Zeljko Obradovic geldi. Avrupa’nın en başarılı, en meslekli antrenörü. Ben ondan fazlaca şey öğrendim. Birinci başlarda kaybediyordum, daha sonra yenmeye başladım. Benim grubum şampiyon olmaya başladı. Amerika’ya gittim San Antonio Spurs’te Popovic’in yanında 2-3 ay kaldım. Ne yapıyorlar diye izledim. Ergin Ataman olarak orada niçin seyirci üzere oturup izliyorsun? İnsan hangi pozisyonda olursa olsun, her meslekte başarılı insanları kendine rol model alıp, daha sonrasında kendi üzerine koymalı. hiç bir vakit o kompleks içine girmemeli.”
“Ben NBA’i gözümde büyütmüyorum”
Kasapoğlu: “Kibri, gururu bir kenara bırakıp, düzgün neredeyse onu öğrenme ve uygulama. Muvaffakiyet faktörlerinden bir tanesi de bu. Hocam röportajlarınızda, ‘Bir NBA ekibi çalıştırmak isterim.’ diyorsunuz. Ben şahsen Türk beşerinin istediğinde, inandığında her mevzuyu başarabileceğine gönülden inanıyorum ve bilhassa geldiğimiz noktada bir Türk antrenörün NBA’de ekip çalıştırmasının artık hayal olmadığını düşünüyorum. Siz ne diyorsunuz?”
Ataman: “Basketbolla ilgili gençlik hayallerimin tamamını gerçekleştirmiş biri olarak artık artık önümde NBA’de hocalık hayali var. Artık olağan NBA’e biz Türkiye’den çok oyuncu ihraç ettik. Avrupa’dan da biroldukça oyuncu gidiyor ancak hocalık epeyce farklı. Yani hoca olduğunuz vakit, siz o kulübü temsil ediyorsunuz ve teksiniz. Hoca tek lakin 15 oyuncudan 1-2 tanesi Avrupalı olabiliyor. Bugüne kadar NBA’e, Avrupa’da başarılı olmuş hiç bir hocayı almadılar. Bu benim için bir meydan okuma. Benim ömrüm daima bu biçimde meydan okumalarla geçti. Avrupa şampiyonu olabilir misin? Evet olurum. Yabancı bir kadroda olabilir misin? Evet, olurum. Pekala THY Avrupa Ligi’ni alamadın bugüne kadar. Onu da aldım. Bugüne kadar bırakın Türk’ü, hiç bir Avrupalı koç Avrupa’daki muvaffakiyetinden daha sonra NBA’de başantrenör olamamış. bu biçimde ben de diyorum ki bu sene ben Avrupa’nın en âlâ hocası oldum. Önümüzdeki 1-2 sene daha bu sürdürebilirliği devam ettirebilirim. daha sonrasında da onlar gelirler ve ben bundan çekinmem. Kimi antrenörler çekinirler. Sanki nasıl yapacağım? Ben NBA’i gözümde büyütmüyorum. Zira benim çalıştığım oyuncuların hiç birisi NBA oyuncularından aşağı oyuncular değil. Hatta birçok, örneğin Larkin NBA’de oynuyor, geliyor daha sonra burada oynuyor. Micic tahminen NBA’e gidecek. Ben hiç bir vakit büyük amaçlardan çekinmem, Bilakis bu bana cüret veriyor. Bana bu biçimde bir motivasyon kaynağı oluyor. Şimdiden motivasyonum o. Önümüzdeki 2 sene bir daha Avrupa şampiyonu olmak. daha sonrasında da gelecekler yani, ben buna inanıyorum.”
Kasapoğlu: “İnşallah, inanıyoruz. Hocam biraz da bu yılı konuşalım. Çok güçlü 41 maçlık bir müddetç ve gerçekten çok uzun bir müddetç. Real Madrid serisi de ayrıyeten güçlü oldu. Hiç ümitsizliğe kapıldınız mı? Bu duyguyu nasıl yönettiniz?”
Ataman: “Umutsuzluğa hiç kapılmadım lakin telaşa kapıldığım oldu. Bilhassa birinci iki Real Madrid maçını biliyorsunuz fazlaca farklı kazandık İstanbul’da. daha sonrasında 3. maça daha bir rahat gittik. Maçı kazanıyorken, biraz evvel söylemiş olduğim üzere artık biz başarıyı beklemeye başladık. Yani Dörtlü Final’e kalma muvaffakiyetini beklemeye başladık. Biz bekledikçe onlar geldiler. Yani muvaffakiyet bize gelmedi, rakip üzerimize geldi. Bizi yendiler 2-1 oldu. Dördüncü maç da buna benzeri geçti. Bu sefer maça epey telaşlı başladık. 17 salı geri düştük. Maçı çevirdik, yine öne geçtik fakat bir daha emsal biçimde kaybettik. Serinin son maçı bu sene bizim yaşadığımız, yani benim de yaşadığım en gerilimli müsabakaydı. THY Avrupa Ligi finalinde ben gerilimli değildim. Kazanacağıma fazlaca emindim ancak Real Madrid maçında stresliydim. Herkes bizim epeyce kolay bir biçimde Dörtlü Final’e kalacağımızı düşünürken, iş zora girmişti. Real Madrid artık başarabileceğine inanmıştı. Herkeste tasa vard. Biz 2021 yılında, yani bu dönemin, bu yılın başından itibaren İstanbul’da hiç maç kaybetmemiştik. Ne Türkiye Ligi’nde ne THY Avrupa Ligi’nde. ‘Belki epeyce uygun oynamayabiliriz, gerilimli bir maç geçecek lakin biz bugün kazanacağız.’ diye düşündük. İstatistikler onu gösteriyor. Fenerbahçe’ye kaybetmemişiz, CSKA’yı 30 sayı farkla yenmişiz, öbür kadroların hepsini yenmişiz. Valencia’yı yenmişiz, Barcelona’yı farklı yenmişiz. Şu fazlaca kıymetli hayatta, tasaya kapılsam bile hiç bir vakit başarısızlığı düşünmedim. ‘Kaybedersek ne olur?’ Hayır, bunu düşünmeyeceksin. Endişelenebilirsin bu olağan. Zira rahat giden yerde iş biraz sıkışmış ancak başarısız olmayı düşünmeyeceksin. ‘Ben bunu başaracağım.’ diyeceksin. Zira başarısızlığı düşündüğün anda tedirginlik başlar. Bana nazaran tasa ile tedirginlik birebir sözler üzere duruyor fakat değil. Evet biraz kaygılı olabilirsin fakat huzursuz olduğun vakit, o tedirginlik sana yanılgı yaptırır, korkaklık getirir. Onun için bu türlü o duyguyu da aştık.”
Kasapoğlu: “Demek ki endişelensek dahi moralimizi, motivasyonumuzu, gayemizi şaşırmayacağız.”
Ataman: “Kesinlikle hiç bir vakit korkmayacağız.”
Kasapoğlu: “Aynı hamasetle inançla yürüyeceğiz.”
Ataman: “Hayatta kimi vakit endişelenmek de değerli. Yani daima bu biçimde epeyce rahat, her şey epey güllük gülistanlık değildir. Hayat bu biçimde bir inişli çıkışlıdır. kimi vakit o kaygıyı duyacaksın ki ileriye gitmek için oradan kendine bir motivasyon yaratacaksın.”
Kasapoğlu: “Hocam oğlunuzu görüyorum yanınızda, maçlarda. Sarp, siz onu yetiştiriyorsunuz. Ne cins yaklaşımları var? Tenkitleri var mı? Teklifleri var mı? Ne diyor size?”
Ataman: “Vallahi hiç sormayın. Sarp hayli meraklı. Çocukluğundan beri kendini basketbol alanının ortasında buldu ve benim tahminen de mesleğimin en parlak periyoduna denk geldi. Galatasaray ile şampiyonluk, Beşiktaş ile şampiyonluk, Anadolu Efes ile final, şampiyonluk. Sarp’ın da amacı daima yüksek. Bizde bu motivasyon daima en üstte. Geçenlerde yayıncı kuruluş ile ailece bir röportaj yaptık. Sarp’a geldiği vakit, “Biz artık LeBron James’e karşı oynamak istiyoruz. Lakers’a karşı oynamak istiyoruz.” dedi. kimi vakit kaybettiğimiz maçlardan daha sonra konuta dönerken, ben genelde maçtan daha sonra konuşmam, daha otomobilin ortasında, ‘Baba niçin orada mola almadın?’, ‘Baba, Dunston’ı fazla oynattın. Keşke orada Tibor’u oynatsaydın.’, ‘Larkin niye fazlaca oynadı bugün? Çok formda değildi, onun yerine Beaubois’yı oynatsaydın.’ üzere sorular soruyor. Basın baskısı, kamuoyu baskısı, idare baskısı, ben de meskende bir de Sarp’ın baskısı var.”
Kasapoğlu: “Sarp yalnızca kritik etmiyor, teklif de getiriyor”
Ataman: “Öneri getiriyor. İdmanların neredeyse tamamına geliyor. örneğin artık idmanlarda oyuncuların performanslarını tutuyor. İstatistik tutuyor ve idman biter bitmez bana veriyor. örneğin bu idmanda Larkin kaç tane üçlük kullandı. Kaç tane başarılı oldu. Sertaç kaç ribaund aldı. daha sonrasında da birtakım tekliflerle geliyor. 10 yaşında. Herbiçimde NBA’e gitmek istiyor, olacak mı bilmiyorum. İnşallah olacak. Sarp’a, ‘Antrenörlük yapacak mısın?’ diye soruyorlar. ‘Ben aslına bakarsan yapıyorum.’ diyor. İki sene evvel bir All Star maçı vardı. Benim yanımdaydı, ‘Baba ben yapayım antrenörlük.’ dedi. ‘Yap.’ dedim. Antrenörlük yaptı orada. Maçın ortasında oyuncularla konuşuyor. Sarp kesin bir defa NBA’de olacak da ondan evvel ben olabilecek miyim onu bakılırsaceğiz.”
Kasapoğlu: “İnşallah, siz bu yolu açtıktan daha sonra birçok Sarp’lar birçok Ergin Ataman’lar yürüyecektir. Doğal hocam bir de ikizler var. Onlar ne yapıyorlar? Bu mevzuda sporla ortaları nasıl? Basketbol mu öteki branş mı? Bu şampiyonluk sürecinde onların havası nasıldı?”
Ataman: “Ben buradan izleyen gençlere, ailelere seslenmiş olayım. Şu anda 23 yaşındalar. ABD’de biri elektrik mühendisliği okuyor, başkası psikoloji ve hoş sanatlar okuyor. Daha 4-5 yaşında ben onları spora başlatmıştım. Evvel cimnastikle başlattım. daha sonra biraz yüzme yaptılar. daha sonrasında bu biçimde 9-10 yaşına geldikleri vakit da, ‘Voleybol mu istiyorsunuz basketbol mu?’ diye onlara sordum. ‘Biz voleybol oynayalım, basketbolda biraz daha temas var.’ dediler. Daha fazla erkek sporu olarak gördüler. Ben de daha güzel, basketbolcu olurlarsa ‘Ergin hocanın kızları.’ denecek diye düşürdüm. Voleybol oynadılar 16-17 yaşına kadar. Eczacıbaşı’nda Galatasaray’da güzel de oynuyorlardı. bununla birlikte da Saint-Joseph Koleji’ne gidiyorlardı. Başarılı bir atlet, yalnızca spor yüksek okuluna gidememeli. ABD’deki üzere Stanford’da da okuyabilmeli. 16 yaşına geldikleri vakit bir seçim yapmak zorunda kaldılar. Okulu seçtiler. Oraya yöneldiler. Artık de çok âlâ bir biçimde eğitimlerine devam ediyorlar. Maçları doğal ABD’den takip ediyorlar. Onlar da epeyce memnunlar.”
Kasapoğlu: “Tabii onlarda da bir spor altyapısı, temel var ve ilgi de var. O da epeyce değerli lakin şunu ben yeri gelmişken söz edeyim. Spor mu eğitim mi kıymetli bir ikilemdi. Tüm dünyada bir biçimde var. ABD tahminen bunu bir fazlaca boyutuyla aşmış durumda ancak biz de biliyorsunuz geçtiğimiz yıl üniversite burslarını başlattık. İlkokullara kadar indirdik. ‘Spor mu eğitim mi?’ ikilemini aşacak değerli bir aralık kat ettik. Alışılmış uzun bir yol bu, bir kültür, kurumlara ilişkin kültürlerde değişiklik, ailelerde o manadaki hayat kodlarında birtakım değişikler yapmak lazım. Vakit alacak ancak o mevzuda başlangıcı yaptık. Artık hem hekim tıpkı vakitte sportmen, hem olimpiyat şampiyonu tıpkı vakitte mühendis gorebiliriz. Birinci bu sene yerleşti öğrenciler. Su topu sportmeni bir kızımız tıp fakültesine yerleşti örneğin. Buna misal epey örnek olacak ve inanıyorum ki bu manadaki pürüzleri aşacağız.”
O mu? Bu mu?
Kasapoğlu: “Yaz mı? Kış mı? niye?”
Ataman: “Yaz, muhakkak yaz. Bir kez gerilim yok. Maç gerilimi yok ve ben denizi fazlaca seviyorum, yüzmeyi epey seviyorum. Yazın transfer periyodu biter bitmez kendimi çabucak denize, kıyıya atıyorum. Onun için katiyetle yaz diyorum.”
Kasapoğlu: “Lahmacun mu? Pizza mı? niye?”
Ataman: “Şimdi ben İtalya’da uzun müddet yaşadım. Çocukluğum İtalya’da geçti. Pizza diyorum.”
Kasapoğlu: “THY Avrupa Ligi’ni yeterli oyuncu olarak mı kazanmak, yoksa hoca olarak kazanmak mı? niye?”
Ataman: “Hoca olarak. Oyuncu olarak bu zevki tadamadım ancak hoca olarak tattım. O sorumluluk, kazanan kümenin başkanı olmak bana nazaran epey hoş. Alışılmış ki oyuncularım için de epey hoştur lakin ben hiç bir vakit profesyonel olarak oynamadım oyunu. Onun için onu tadamadım. Onu artık kazanan oyuncularımıza sormak lazım.”
Kasapoğlu: “Zaman Makinesi olsa geçmiş mi? Gelecek mi? niye?”
Ataman: “Gelecek sayın bakanım. Geçmişten olağan ki ders almak kıymetli fakat daima geleceğe bakacaksın. Ben vakit makinesi olsa geleceğe gidip nereye geldiğimi görmek isterim. Sanki NBA’de kadro çalıştırıyor muyum çalıştırmıyor muyum görmek isterim.”
Kasapoğlu: “Basketbol olağan saniyeler saliseler değerli. Son saniyede kazanmak mı? Açık farkla kazanmak mı? niye?”
Ataman: “Bir final maçıysa THY Avrupa Ligi finali maçıysa son saniyede kazanmanın hazzı epeyce daha fazla. Bu izleyenler için de bu biçimde. Zira o heyecanın sonunda o son saniye basketiyle kazandığın vakit, herkeste daha büyük bir adrenalin oluşuyor lakin olağan bir maç ise o son saniyeye kalmayı beklemeden kazanmak daha güzel.”
Kasapoğlu: “Adrenalin olunca farklı oluyor diyorsunuz.”
Ataman: “Farklı oluyor o yüzden son saniye diyeyim.”
Kasapoğlu: “izleyicide bıraktığı his, hatıra da farklı oluyor sahiden.”
Gerisini Getir
Kasapoğlu: “Benim için Türkiye demek.”
Ataman: “Vatanım, bayrak. Ben vatanımı hayli seven bir beşerim. Onun için de Türk olmaktan gurur duyuyorum. Türkiye’de yaşamaktan da… Dünyanın biroldukça kentinde bulundum. Hatta vakit zaman çalıştım. Herkes Paris der, Barcelona der, New York der, hepsinde bulundum. 1-2 hafta daha sonra daima ülkeme dönmeyi özledim. Biz Türk’üz ve ben Türk olmaktan gurur duyuyorum. Bana bakılırsa Türkiye dünyanın en hoş ülkesi.”
Kasapoğlu: “Çocukluğuma dönseydim…”
Ataman: “Çocukluğuma dönseydim biraz daha toplumsal olmayı isterdim. Çocukluğumda biraz daha bu biçimde içine kapanık bir çocukmuşum. Biraz daha bu biçimde futbol oynamak, basketbol oynamak, biraz daha fazla oyun oynamak isterdim. Onu söyleyeceğim. Aslında hoş de bir çocukluk yaşadım fakat çocukluğuma dönmek ister miydim şu anda? İsterdim vallahi. Keşke sizinle çayırlarda çıkıp oynasak futbol. Buradaki arkadaşlarla birlikte. Siz bu biçimde ekip elbise, bakanlık koltuğu, biz hoca koltuğu, röportaj yapıyoruz. Sarp burada olsaydı baba bir futbol oynayalım sıkıntısı.”
Kasapoğlu: “Bir meslek sahibi olsaydım…”
Ataman: “Bakan olmak isterdim. Ben orada siz burada olurdunuz. Gençlik senelerımda büyükelçi olmayı epeyce istiyordum. Hatta üniversite imtihanında birinci tercihim Siyasal Bilgiler Fakültesi idi lakin kazanamadım. İşletmeyi kazandım. O da şundan dolayı; uzun mühletler çocukluğum İtalya’da geçti. O milliyetçi his ile daima bu biçimde konsolos, büyükelçi üzere Türkiye’yi temsil eden olmak istiyordum. Kısmet bu biçimde sporda temsil etmekmiş.”
Kasapoğlu: “En hoş biçimde temsil ediyorsunuz. Gerçekten sporun bu manadaki misyonu da bambaşka. Bence hayallerinize bu manada ulaştınız. Benim için aile demek…”
Ataman: “Aile, yuva demek. Aile, beni ben yapan kültür demek. Aile, sevgi demek. O kadar kıymetli ki. Yani aile ortasında aldığınız o insanlık, sevgi, kültür ve bunun sürdürülebilirliği benim için epey kıymetli. Ben biraz epey koruyan, kıymet veren ben ailenin tek evladıyım. Her vakit annemin, babamın yanında olmaya çalışıyorum. Onlar da bilirler ki ben daima varım. Çocuklarımın da bunu bilmesini isterim. Çocuklarımın bu biçimde epeyce üzerinde değilimdir. Ben onları daha bu biçimde otonom olmalarını, kendi özgürlüklerini, kendi kişiselliklerini kazanmalarını isterim lakin dışarıdan da daima bu biçimde bir takiple onlara yanlışsız yola girmeleri için birtakım nasihatler veririm. Daima onların üstteki koruyucularıyımdır. Benim için aile epeyce değerli.”
Kasapoğlu: “Kesinlikle aile toplumumuzun da en kıymetli kurumu aslında. Demek ki aile sevgisi, aileye aidiyet, bağlılık olunca da değerli muvaffakiyet faktörü.”
Ataman: “Tabii ki yani, başarıda ailenizin de size dayanak olması, birebir heyecanı duyması o kadar kıymetli ki. Sonuçta bir idmandan daha sonra, maçtan daha sonra meskene geliyorsunuz. Meskendeki huzur, meskendeki takviye bence epey değerli. Örneğin THY Avrupa Ligi tek bir kupa var. Şampiyon olduğumuzda küçük kupa verildi. Öteki şampiyonluklarda yalnızca gruba verilir büyük kupa ancak eşim Ankara’da bir el sanatkarı bulmuş, kupanın birebir özgünlükte gibisi şu an benim konutumda. 19 yahut 20 tane kupa var. Bu da onun ne kadar heyecan duyduğunu gösterir.”
Kasapoğlu: “Ne kadar hoş, ne kadar şık. ömrümde en memnun olduğum an…”
Ataman: “Tabii ki çocuklarımın doğduğu anlar. Hepimiz için, her baba için hayatta en memnun olunan anlar. Bu bir gerçek. Öteki memnun olduğum anlar da alışılmış ki bilhassa Avrupa şampiyonlukları. Örneğin İtalya’da bir kadroyla birlikte Avrupa şampiyonu olup, maçtan döndüğümüz vakit birinci iç saha maçında 10 bin seyircinin Türk bayraklarıyla beni karşılaması epey keyifli etmişti. Çok şükür ki bu mutluluklar daima devam ediyor. En son bu THY Avrupa Ligi şampiyonluğu, ülkemizdeki insanların duymuş olduğu heyecan. Beşerler daima bu biçimde aksilikleri gündeme getirmeyi seviyorlar ancak şunu gördük ki Türkiye olunca mevzu, başarılı olunca, her insanın beklentisi bu. Biz ülke olarak başarılı olmayı seven insanlarız. Onun için almış olduğum hoş geri dönüş beni fazlaca memnun etti. bu biçimde bir başarıda ülke olarak her insanın bundan haz duyması benim için epey büyük bir memnunluk.”
Kasapoğlu: “Sizin mutluluğunuz, ülkenin memnunluğu, gençlerin memnunluğu. Sahiden mutluluklarınız daim olsun.”
Turquiz
Kasapoğlu: “Türkiye en hayli madalyayı hangi olimpiyatta kazandı?”
Ataman: “Son periyotlarda kazanılan madalyalar var. Halterde, atletizmde, güreşte alışılmış ki var. Biraz daha eskilere gitmek gerek diye düşünüyorum. Bilhassa güreşte fazlaca başarılı olduğumuz yıllar var. Yaşar Doğu, Gazanfer Bilge, Celal Atik.”
Kasapoğlu: “48’ler.”
Ataman: “Evet ben de 52 mi 48 mi diyecektim. 6-7 tane altın madalya almıştık. Bir de 3 adım atlama bir madalyamız var. 6 tane altınımız var. İnşallah önümüzde olimpiyatlar var. Sizin devrinizde bunu geçebiliriz.”
Kasapoğlu: “İnşallah. Atletlerimizle, gençlerimizle daima birlikte bu gururu yaşayacağız. Türkiye’de mavi bayraklı plajlar var. Kaç plaj var hocam mavi bayraklı?”
Ataman: “Arkadaşlar benim denizi hayli sevdiğimi bilerek hazırlamış.”
Kasapoğlu: “Arkadaşlar o bahiste sizin ilginize bakılırsa doğal haksızlık yapmak istemedik.”
Ataman: “Ben daha fazlaca Çeşme, Bodrum, o plajları biliyorum. Göcek tarafı, Ege tarafı…”
Kasapoğlu: “Her tarafımız farklı cennet.”
Ataman: “Her tarafımız fazlaca hoş. Mavi bayraklı herbiçimde 300-400 civarı plajımız vardır.”
Kasapoğlu: “519, yaklaştınız.”
Ataman: “Var var daima görüyorum.”
Kasapoğlu: “Voleybol, son senelerda bilhassa önemli muvaffakiyetler aldığımız bir branş. Kızlarımızın bilhassa önemli başarısı var. Geçtiğimiz günlerde Erkek Ulusal Voleybol Takımı’mızın başarısı var. 73 maç galibiyet serisi olan grubumuz var. Bu ekibimiz Guinness Rekorlar Kitabı’na girdi.”
Ataman: “Bunu biliyorum natürel ki. Voleybolda son periyotlarda VakıfBank, daha evvelki periyotlarda Eczacıbaşı epey kuvvetliydü ancak son devirlerde VakıfBank. Onları da buradan kutluyorum.”
Kasapoğlu: “Biz de kutluyoruz. A Ulusal Futbol Takımı’mız hangi yıl birinci kere Dünya Kupası’na katıldı?”
Ataman: “58, 62?”
Kasapoğlu: “Yaklaştınız. 50’li yıllar. 1954.”
Ataman: “Ben daha hayatta yoktum bu biçimdelar lakin büyüklerimizden duyuyoruz.”
Kasapoğlu: “Hatay kumsal açısından dünyanın en büyük ikinci kumsalına sahip. Samandağ. Biliyorsunuz birinci kumsal bu manada Rio. İkincisi de Hatay Samandağ. Bunun uzunluğunu ben size sorayım.”
Ataman: “İnanın bu benim için fazlaca büyük bir sürpriz. bu biçimde uzunlukta plaj olduğunu bilmiyordum. Birinci fırsatta gideceğim. Hatay’a hiç gitmedim. 5-6 kilometre civarında mı?”
Kasapoğlu: “14 kilometre. Spor turizmi açısından da biliyorsunuz önemli avantajlarımız var. Alt yapımız var. Sorularda da bunu biraz gözetiyoruz. Gerçekten her yeri farklı cennet. Az evvel Bodrum, Ege, Marmaris, Göcek’ten bahsettik. Karadeniz bambaşka, Akdeniz bambaşka, işte Hatay kumsalı bambaşka.”
Ataman: “Benim için büyük sürpriz oldu. Şu anda biraz kendime kızdım. Çok da yakın dostlarım var Hatay’da. Daima davet ediyorlar, bir türlü fırsat olmadı. Yazın bir Hatay’a gitmek gerekiyor.”
Kasapoğlu: “Güzel de bir Künefe.”
Ataman: “Evet, doğal biraz kilo sorunumuz var lakin gitmişken künefeyi kesinlikle yiyeceğiz.”
Kasapoğlu: “Hakikaten çok keyifli bir sohbet oldu hocam. Teşekkür ediyorum evvela. Bilhassa gençlerimiz açısından hayallerin peşinden koşmanın, o hayallere yanlışsız uğraş göstermenin, alın terinin, pes etmemenin, sabrın fazlaca kıymetli bir örneğisiniz. Bunlarla ilgili açıklamalarınızı, örneklerinizi, hayat öykünüzü kısmen de olsa dinleme fırsatı bulduk. Bunu da gençlerimize aktaracağız. Biz sizinle gurur duyuyoruz. Başarılarınız, mutluluğunuz daim olsun. Sizin açtığınız bu yolda kaç atletlerimiz başta sizin branşınız basketbol olmak üzere yetişsinler, maksatları aşarak, çıtaları yükselterek yarınlara yürüsünler diyorum.”
Ataman: “Ben de size teşekkür ediyorum. Bir farklılık yarattınız şu anda. Genelde biz işte bakan mevkiinde alışmışız. Bakanlıklara gitmek, bu biçimde ekip elbiseler, kravatlar, hani diyoruz ya ‘Başarı size gelmesin, siz muvaffakiyete gidin.’ diye. Siz burada zahmet ettiniz buraya geldiniz ve bizim üzere bu biçimde spor bir biçimde geldiniz. Gençler nitekim bunlardan bizler fazlaca keyif alıyoruz. Sizlerin bize vermiş olduğu takviye, devletimizin dayanağı, Cumhurbaşkanı’mızın daima olarak atletlere vermiş olduğu takviye, nitekim bizi keyifli ediyor. Her türlü siyasetin haricinde biz şunu görüyoruz ki siz bunu içten yapıyorsunuz, Cumhurbaşkanı’mız içten yapıyor. Maç biter bitmez sizi arayabiliyorsa, bir ülkenin cumhurbaşkanı ve sizle o heyecanı paylaşabiliyorsa, siz de bundan keyif alıyorsunuz. Onun için sizlerin bizim yanımızda olmanız sahiden büyük bir fırsat. Ben buradan gençlere de sesleneceğim. Bu fırsatları bizim de âlâ kullanmamız lazım ve bir işi yapıyorsak uygun yapmamız lazım. Ben güzel yapmaya çalışıyorum. Gençlerimiz de kesinlikle düzgün yapsınlar.”
Kasapoğlu: “İnşallah gençlerimiz en büyük umudumuz. Sağ olun.”