Katar’daki Dünya Kupası üçüncü günündeydi ve Manchester United basın ofisi, Amerikalı sahiplerinin uzun süredir düşünmeyi bile reddettikleri bir finali araştırdıklarını duyurdu: ünlü İngiliz futbol kulübünün olası bir satışı.
O Kasım sabahından bu yana, dünyanın en popüler ve en değerli spor takımlarından biri olan United’ı kimin satın alabileceğine dair spekülasyonlar her gün hız kazanıyor.
Bir İngiliz milyarder, teklif vermek istediğini hemen onayladı. Bir Amerikan hedge fonu lastiklere bastı. Bir Suudi Arabistan teklifiyle ilgili raporlar, kulübün hisse fiyatını hızla yükseltti.
Ancak ilk resmi teklifin detayları, yatırımcıların United’ı ülkenin büyüyen spor portföyüne eklemeye istekli olduğu haftalardır konuşulan Katar’dan geldi. Ve böylece kulübün geleceği için yapılan savaş, açık artırmadan nasıl bir Manchester United çıkacağına dair farklı vizyonların savaşı başladı.
Katar’ın belirli çıkarlarıyla ilgili resmi açıklama Cuma gecesi bir açıklamada geldi: Gücü daha fazla kendi içinde olabilecek az tanınan bir kral olan Şeyh Jassim bin Hamad al-Thani’den – bildirildiğine göre 6 milyar dolara varan nakit bir teklif – başkanı olarak oturuyor. büyük bir Katar bankası ve küçük uluslarının uluslararası haritada yer almasına yardım eden eski bir başbakan olan babasının etkisi altında.
Şeyh Jassim’in ifadesi popülizmi ya da en azından Körfez’deki bir milyarderin popülizm vizyonuna benzeyen bir şeyi sunuyordu. Borca bir dolar eklemeden United’ın stadyumuna ve takımlarına yatırım yapma sözü veren beş paragraflık açıklaması, Backs of the Glazers’ı, ailesini isteyen herkesin desteğini toplamayı amaçlayan teklifleri işaretleme alıştırması gibi okunuyor. Premier Lig devlerinin neredeyse yirmi yıldır kontrolü elinde tuttuğunu görmek istiyordu.
Ancak Şeyh Jassim’in “borçsuz” devralma önerisi, United’ı kısa sürede Katar’ın sahip olduğu dünyadaki en prestijli mülk haline getirecek olan teklifin arkasındaki mali gücü gizlemek için hiçbir şey yapmadı.
Halka açık konuşması diğer teklif sahiplerini şaşırttı. United yönetim kurulu üyeleri ve Glazer ailesinin satışını yürüten yatırım bankası Raine, potansiyel alıcılardan, belki de olabildiğince fazla teklif çekmek veya en azından talipleri caydırmaktan kaçınmak için basın açıklamalarını sınırlamalarını istemişti.
Katar’ın teklifi bunu değiştirdi ve başka bir teklif sahibinin, Monte Carlo merkezli İngiliz petrokimya milyarderi Jim Ratcliffe’in, kulübün camcılar miktarı olan United’ın yüzde 69’u için bir teklifte bulunduğunu ilk önce özel olarak, sonra da kamuya açık bir şekilde doğrulamasını sağladı.
Ratcliffe, United taraftarlarına Körfez’in mülkiyeti ihtimaline karşı gösterişli bir şekilde bir İngiliz alternatifi sundu. Manchester doğumlu ve ömür boyu United hayranı olan Ratcliffe, yabancı çıkarlara değil, “gururlu geçmişine ve kuzeybatı İngiltere’deki köklerine” bağlı bir kulübü yeniden canlandırmak için “Manchester’ı Manchester United’a geri getirme” sözü verdi.
Rakip teklifler, United hayran kitlesini hemen böldü ve denizaşırı birçok hayran, Katar’ın derin ceplerinin, Birleşik Arap Emirlikleri’nden komşuları Manchester’a yaptığı milyarlarca doları Manchester United için yapacağını umdukları bir satışı sosyal medyada açıkça özlüyorlardı. Şehir. İngiltere’deki taraftar grupları insan haklarından sportif dürüstlüğe kadar her konuda endişelerini dile getirdiklerinden, bu duygu, maçlara katılan kulüp taraftarlarının çoğu tarafından paylaşılıyor gibi görünmüyor.
İkincisi, Şeyh Jassim ve Ratcliffe, aynı sahipliğe sahip takımların Şampiyonlar Ligi gibi en iyi kıta müsabakalarında yarışmasını yasaklayan Avrupa futbolunun yönetim organı UEFA’nın kuralları uyarınca incelemeye tabi tutulduğu için daha zorlu bir engel olabilir.
Ratcliffe zaten Fransa’nın en iyi uçuşunda oynayan OGC Nice’in sahibi ve Avrupa elemelerine doğru ilerlemelerini finanse etmek için servetlerinin bir kısmını sömürdü.
Şeyh Jassim, futbol düzenleyicilerini, çıkarlarının Şampiyonlar Ligi’nin daimi yarışmacıları Paris St-Germain’i yöneten Katarlı sahiplik grubunun çıkarlarından farklı olduğuna ikna etme zorluğuyla karşı karşıya kalacak. Şeyh Jassim’in babası, ülkenin eski Emiri ile birlikte, Katar’ın kendisini küresel sahnede bir oyuncu olarak görme vizyonunun mimarlarından biriydi ve başka bir İngiliz kurumu gibi göz alıcı amiral gemisi mülklerinin satın alınmasının arkasındaki itici güçlerden biriydi. alışveriş merkezi Harrods ve İngiltere’nin en yüksek binası olan The Shard. Babanın ülke liderliğiyle yakın bağları, oğlunun United arayışının yalnızca özel bir yatırım olduğu konusunda şimdiden şüphe uyandırdı.
Ratcliffe ve Şeyh Jassim yakında başka zorluklarla da karşılaşabilir. Cuma günkü teklif verme tarihi suniydi ve United’ın bankacıları tarafından aciliyet yaratmak için tasarlanmıştı. Halihazırda başka teklifler mevcut olabilir ve yeni (ve muhtemelen daha yüksek) teklifler sunulabilir.
Ancak tüm tekliflere – kamuya açık, gizli veya henüz gelmemiş – fayda sağlayabilecek bir şey, kulübün artık kötü şöhretli Glazers tarafından yönetilmemesi gerektiğine dair tüm iknaların United taraftarları arasındaki neredeyse evrensel fikir birliğidir. Aile, takımı 2005 yılında, satın alma fiyatının çoğunu kulübe karşı kullandıklarını gören oldukça tartışmalı bir anlaşmayla satın aldı, bu da United’ın aileye ait olma hakkını ödemek için yüz milyonlarca dolar harcadığı anlamına geliyor.
Bu anlaşma, hayranları çileden çıkarsa da Glazers için son derece kârlıydı. Aile, ücretler ve temettü ödemeleri yoluyla, ilk doğrudan yatırımlarının çok üzerinde bir getiri elde etti (o zamanki kabaca 1,4 milyar dolarlık satın alma fiyatının bir kısmı). Kulübün değeri fırladı ve basında çıkan haberlere göre, aile şimdi onunla yollarını ayırmak için 7 milyar dolara kadar para istiyor.
Bu fiyat noktası, potansiyel sahip havuzunu önemli ölçüde sınırlayacaktır. En az bir potansiyel alıcı geçen hafta Haber’a bu rakama yakın herhangi bir şeyin “delilik” olduğunu söyledi ve grubunun ayrıldığını çünkü hala yaklaşık 600 milyon sterlin borcu olan United’ın değerinin 3 milyar sterlin veya 3,6 dolardan fazla olmadığına inandıklarını söyledi. milyar.
Ancak Raine’de United’ın sahipleri, teklif toplama görevini, son zamanlarda piyasanın üzerinde fiyatlar ödemeye istekli alıcılar bulmada başarılı olan bir bankaya emanet ettiler. New Yorklu bankacı Joe Ravitch tarafından yönetilen şirket, geçen yıl Chelsea için 2.5 milyar sterlin (yaklaşık 3 milyar dolar) satın aldı. Ancak bu daha çok, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden kısa bir süre sonra İngiliz hükümetinin Chelsea’nin Rus sahibi Roman Abramovich’e uyguladığı yaptırımların yol açtığı zorunlu bir satıştı.
Glazers benzer baskılarla karşılaşmıyor. United için teklifleri, basitçe “kulüp için stratejik alternatifleri keşfetme” girişimi olarak formüle edildi.
Bu, milyarderler ne sunarsa sunsun, ne vaat ederlerse etsinler, evleri neresi derlerse desinler, Manchester United’ın Glazers’ın kabul etmeye istekli olduğu bir fiyata satılacağı anlamına geliyor.
O Kasım sabahından bu yana, dünyanın en popüler ve en değerli spor takımlarından biri olan United’ı kimin satın alabileceğine dair spekülasyonlar her gün hız kazanıyor.
Bir İngiliz milyarder, teklif vermek istediğini hemen onayladı. Bir Amerikan hedge fonu lastiklere bastı. Bir Suudi Arabistan teklifiyle ilgili raporlar, kulübün hisse fiyatını hızla yükseltti.
Ancak ilk resmi teklifin detayları, yatırımcıların United’ı ülkenin büyüyen spor portföyüne eklemeye istekli olduğu haftalardır konuşulan Katar’dan geldi. Ve böylece kulübün geleceği için yapılan savaş, açık artırmadan nasıl bir Manchester United çıkacağına dair farklı vizyonların savaşı başladı.
Katar’ın belirli çıkarlarıyla ilgili resmi açıklama Cuma gecesi bir açıklamada geldi: Gücü daha fazla kendi içinde olabilecek az tanınan bir kral olan Şeyh Jassim bin Hamad al-Thani’den – bildirildiğine göre 6 milyar dolara varan nakit bir teklif – başkanı olarak oturuyor. büyük bir Katar bankası ve küçük uluslarının uluslararası haritada yer almasına yardım eden eski bir başbakan olan babasının etkisi altında.
Şeyh Jassim’in ifadesi popülizmi ya da en azından Körfez’deki bir milyarderin popülizm vizyonuna benzeyen bir şeyi sunuyordu. Borca bir dolar eklemeden United’ın stadyumuna ve takımlarına yatırım yapma sözü veren beş paragraflık açıklaması, Backs of the Glazers’ı, ailesini isteyen herkesin desteğini toplamayı amaçlayan teklifleri işaretleme alıştırması gibi okunuyor. Premier Lig devlerinin neredeyse yirmi yıldır kontrolü elinde tuttuğunu görmek istiyordu.
Ancak Şeyh Jassim’in “borçsuz” devralma önerisi, United’ı kısa sürede Katar’ın sahip olduğu dünyadaki en prestijli mülk haline getirecek olan teklifin arkasındaki mali gücü gizlemek için hiçbir şey yapmadı.
Halka açık konuşması diğer teklif sahiplerini şaşırttı. United yönetim kurulu üyeleri ve Glazer ailesinin satışını yürüten yatırım bankası Raine, potansiyel alıcılardan, belki de olabildiğince fazla teklif çekmek veya en azından talipleri caydırmaktan kaçınmak için basın açıklamalarını sınırlamalarını istemişti.
Katar’ın teklifi bunu değiştirdi ve başka bir teklif sahibinin, Monte Carlo merkezli İngiliz petrokimya milyarderi Jim Ratcliffe’in, kulübün camcılar miktarı olan United’ın yüzde 69’u için bir teklifte bulunduğunu ilk önce özel olarak, sonra da kamuya açık bir şekilde doğrulamasını sağladı.
Ratcliffe, United taraftarlarına Körfez’in mülkiyeti ihtimaline karşı gösterişli bir şekilde bir İngiliz alternatifi sundu. Manchester doğumlu ve ömür boyu United hayranı olan Ratcliffe, yabancı çıkarlara değil, “gururlu geçmişine ve kuzeybatı İngiltere’deki köklerine” bağlı bir kulübü yeniden canlandırmak için “Manchester’ı Manchester United’a geri getirme” sözü verdi.
Rakip teklifler, United hayran kitlesini hemen böldü ve denizaşırı birçok hayran, Katar’ın derin ceplerinin, Birleşik Arap Emirlikleri’nden komşuları Manchester’a yaptığı milyarlarca doları Manchester United için yapacağını umdukları bir satışı sosyal medyada açıkça özlüyorlardı. Şehir. İngiltere’deki taraftar grupları insan haklarından sportif dürüstlüğe kadar her konuda endişelerini dile getirdiklerinden, bu duygu, maçlara katılan kulüp taraftarlarının çoğu tarafından paylaşılıyor gibi görünmüyor.
İkincisi, Şeyh Jassim ve Ratcliffe, aynı sahipliğe sahip takımların Şampiyonlar Ligi gibi en iyi kıta müsabakalarında yarışmasını yasaklayan Avrupa futbolunun yönetim organı UEFA’nın kuralları uyarınca incelemeye tabi tutulduğu için daha zorlu bir engel olabilir.
Ratcliffe zaten Fransa’nın en iyi uçuşunda oynayan OGC Nice’in sahibi ve Avrupa elemelerine doğru ilerlemelerini finanse etmek için servetlerinin bir kısmını sömürdü.
Şeyh Jassim, futbol düzenleyicilerini, çıkarlarının Şampiyonlar Ligi’nin daimi yarışmacıları Paris St-Germain’i yöneten Katarlı sahiplik grubunun çıkarlarından farklı olduğuna ikna etme zorluğuyla karşı karşıya kalacak. Şeyh Jassim’in babası, ülkenin eski Emiri ile birlikte, Katar’ın kendisini küresel sahnede bir oyuncu olarak görme vizyonunun mimarlarından biriydi ve başka bir İngiliz kurumu gibi göz alıcı amiral gemisi mülklerinin satın alınmasının arkasındaki itici güçlerden biriydi. alışveriş merkezi Harrods ve İngiltere’nin en yüksek binası olan The Shard. Babanın ülke liderliğiyle yakın bağları, oğlunun United arayışının yalnızca özel bir yatırım olduğu konusunda şimdiden şüphe uyandırdı.
Ratcliffe ve Şeyh Jassim yakında başka zorluklarla da karşılaşabilir. Cuma günkü teklif verme tarihi suniydi ve United’ın bankacıları tarafından aciliyet yaratmak için tasarlanmıştı. Halihazırda başka teklifler mevcut olabilir ve yeni (ve muhtemelen daha yüksek) teklifler sunulabilir.
Ancak tüm tekliflere – kamuya açık, gizli veya henüz gelmemiş – fayda sağlayabilecek bir şey, kulübün artık kötü şöhretli Glazers tarafından yönetilmemesi gerektiğine dair tüm iknaların United taraftarları arasındaki neredeyse evrensel fikir birliğidir. Aile, takımı 2005 yılında, satın alma fiyatının çoğunu kulübe karşı kullandıklarını gören oldukça tartışmalı bir anlaşmayla satın aldı, bu da United’ın aileye ait olma hakkını ödemek için yüz milyonlarca dolar harcadığı anlamına geliyor.
Bu anlaşma, hayranları çileden çıkarsa da Glazers için son derece kârlıydı. Aile, ücretler ve temettü ödemeleri yoluyla, ilk doğrudan yatırımlarının çok üzerinde bir getiri elde etti (o zamanki kabaca 1,4 milyar dolarlık satın alma fiyatının bir kısmı). Kulübün değeri fırladı ve basında çıkan haberlere göre, aile şimdi onunla yollarını ayırmak için 7 milyar dolara kadar para istiyor.
Bu fiyat noktası, potansiyel sahip havuzunu önemli ölçüde sınırlayacaktır. En az bir potansiyel alıcı geçen hafta Haber’a bu rakama yakın herhangi bir şeyin “delilik” olduğunu söyledi ve grubunun ayrıldığını çünkü hala yaklaşık 600 milyon sterlin borcu olan United’ın değerinin 3 milyar sterlin veya 3,6 dolardan fazla olmadığına inandıklarını söyledi. milyar.
Ancak Raine’de United’ın sahipleri, teklif toplama görevini, son zamanlarda piyasanın üzerinde fiyatlar ödemeye istekli alıcılar bulmada başarılı olan bir bankaya emanet ettiler. New Yorklu bankacı Joe Ravitch tarafından yönetilen şirket, geçen yıl Chelsea için 2.5 milyar sterlin (yaklaşık 3 milyar dolar) satın aldı. Ancak bu daha çok, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden kısa bir süre sonra İngiliz hükümetinin Chelsea’nin Rus sahibi Roman Abramovich’e uyguladığı yaptırımların yol açtığı zorunlu bir satıştı.
Glazers benzer baskılarla karşılaşmıyor. United için teklifleri, basitçe “kulüp için stratejik alternatifleri keşfetme” girişimi olarak formüle edildi.
Bu, milyarderler ne sunarsa sunsun, ne vaat ederlerse etsinler, evleri neresi derlerse desinler, Manchester United’ın Glazers’ın kabul etmeye istekli olduğu bir fiyata satılacağı anlamına geliyor.