Takımının Premier Lig'deki sondan bir önceki maçının bitimine beş dakika kala, Manchester City antrenörü Pep Guardiola gerilimin biraz fazla olduğunu hissetti. Rakip forvet, takımının kalesine doğru koşarken kenar çizgiye çömelen Guardiola dengesini kaybetti ve sırtüstü düştü.
Sahada en kötüsünü beklerken, son on yılın en heyecan verici Premier Lig şampiyonluk yarışında belirleyici olabilecek bir anı kaçırdı.
Ancak forvet gol atamadı. Bu girişimi kaleci Stefan Ortega tarafından kurtarıldı ve Manchester City, sıralamada şampiyonluktaki rakipleri Arsenal'in üzerine çıktı ve eğer Pazar günü tekrar kazanabilirlerse, üst üste dört şampiyonluk kazanan ilk İngiliz takımı olacak.
Guardiola daha sonra “Ortega bizi kurtardı” dedi. “Aksi takdirde Arsenal şampiyon olur.”
Şampiyonanın kaderinin sezonun bu kadar geç saatlerine kadar belirlenmemesi gerektiği, görünüşte eski bir Premier Lig sezonu için uygun görünüyor.
Ancak tüm bu drama mecazi bir yıldız işaretiyle birlikte geliyor. Bu sezon Premier Lig'e, City'nin (nihayetinde) Premier Lig'de sorunsuz bir şekilde ilerlemesi kadar saha dışı kargaşa da (puan kesintileri, yıkıcı tartışmalar, hukuki anlaşmazlıklar, dolandırıcılık iddiaları ve yaklaşmakta olan hükümet müdahalesi tehdidi) damgasını vurdu.
Bu sezon ilk kez Premier Lig, mali düzenlemelerin ihlali nedeniyle iki üye kulübünü sıralamalarda puandan mahrum bırakmak zorunda kaldı. Bunlardan biri olan Everton'un iki kez cezalandırılması taraftarları arasında öfkeye neden oldu. Temyizler daha sonra sadece bu takımları değil rakiplerini de aylarca süren belirsizlik içinde bırakan uzun ve şeffaf olmayan bir yasal süreci tetikledi.
Perde arkasında, ligin sahibi ve yöneticisi olan 20 kulüp arasındaki huzursuz barış, rekabetin o kadar popüler hale gelmesini ve artık İngiltere'nin tartışmasız en etkili kültürel ihracatı haline gelmesini sağlayan temelleri sarsarak esasen bozuldu.
Mali kurallar, Premier Lig'in varlıklarının ne kadarının İngiliz futbolunun geri kalanıyla paylaşılması gerektiği ve bazı takımların ticari gelirlerinin meşruluğu konusunda hararetli anlaşmazlıklar yaşandı.
Bu durum iç davaların artmasına neden oldu: Manchester City, kulübün Emirlik sahipleriyle bağlantılı şirketlerin sponsorluğu konusunda yasal işlem başlatmakla tehdit etti ve Burnley, sezon boyunca maliyetli küme düşmesi nedeniyle on milyonlarca dolar tazminat talep etmeyi düşündüğü için hukuki tavsiye istedi. Everton mali düzenlemeleri ihlal etti.
Ancak taraftarlar ve kulüpler için daha da endişe verici olan şey, 15 ay önce Manchester City'nin şampiyonluk kazandığı sezonlar boyunca ligin mali kurallarını 115 kez ihlal etmekle suçlanmış olmasıydı.
Manchester City, Premier Lig'in itibarlarını zedelemeye yönelik “organize” bir girişim olarak tanımladıkları iddialarını tartışmayı sürekli olarak reddetti ve defalarca masum olduklarına dair “kapsamlı, reddedilemez kanıtlara” sahip olduklarını söyledi.
Premier Lig, üyelerinin dahil olduğu devam eden davalar hakkında yorum yapmama konusundaki uzun süredir devam eden politikasını gerekçe göstererek bu hafta yanıt vermeyi reddetti. Ancak bu anlaşmazlıklar pahalı bir girişim haline geldi: birçok davanın hukuki maliyeti artık on milyonları buluyor.
İngiliz hükümetinin, kulüplerin sürdürülebilir bir şekilde güvenilir, saygın sahipler tarafından yönetilmesini sağlamak için bir futbol düzenleyicisi getirme girişimi, en azından Premier Lig açısından her şeye gölge düşürüyor.
Bu fikir ilk kez üç yıl önce önerildiğinde, bazı önde gelen kulüplerin Avrupa Süper Ligi'nden ayrılma girişiminde bulunmasının ardından Premier Lig temkinli davranmıştı. Bir düzenleyicinin nasıl bir biçim alacağına ilişkin fikirleri araştırmak için yasa koyucularla birlikte çalıştı.
Bu tutum temelden değişti. Lig, düzenleyicinin rolünün sınırlandırılmasını sürekli olarak savunuyor ve çoğu zaman bunu bir dizi siyasi haber bülteninde tanıtıyor. Premier League genel müdürü Richard Masters geçtiğimiz günlerde herhangi bir hükümet düzenlemesinin potansiyel yatırımcıları oyundan uzaklaştırarak “Premier League'in küresel başarısını baltalama” tehdidinde bulunduğunu öne sürdü.
Times of London'a yazdığı açık mektupta, düzenlemenin “İngiliz futbolunun altın yumurtasını sağlayan kaz”a zarar verebileceğini öne sürdü.
Portsmouth Üniversitesi'nde spor finansmanı alanında öğretim görevlisi olan ve yasa yapıcılara düzenleyici kurumun rolünün belirlenmesi konusunda tavsiyelerde bulunan Christina Philippou, “En büyük korku, yatırımın kuruyacağı yönünde” dedi. “Bir düzenleyici, belirli bir tür yatırımın olasılığını azaltır. Ancak bunu daha sürdürülebilir hale getirirseniz ve kayıpları sınırlandırırsanız, farklı – belki de daha iyi – bir yatırım yöntemi daha olası hale gelir.
Ancak Premier Lig'in tüm zorlukların üstesinden gelebilecek kadar birlik olup olmadığı tartışmaya açık. Lig kolektif olarak yönetiliyor: Her kulübün büyüklüğüne veya uzun ömürlülüğüne bakılmaksızın tek bir oy hakkı var ve bir önergenin kabul edilmesi için 20 kulüpten 14'ünün desteğini alması gerekiyor.
Yıllar boyunca bu, Dr. Philippou bunu, çıkarları genellikle aynı olan Arsenal, Chelsea, Liverpool, Manchester City ve United ve Tottenham gibi Büyük Altılılar ile diğer herkes arasında “açık bir bölünme” olarak tanımladı. Resim artık çok daha karmaşık. “Çok fazla klik ve çok fazla gerilim var” dedi.
Toplantılara katılan ancak özel görüşmeler sırasında isimlerini vermeyi reddeden bazı yöneticiler, ligin belirli konularda (yeni mali düzenlemelere duyulan ihtiyaç ve video hakemlikteki iyileştirmeler) oybirliğine varmayı başarmasına rağmen, toplantılardaki atmosferin artık daha gergin olduğunu söylüyor. Tartışılmalı.
Bu yöneticiler, bir zamanlar nispeten sıcak olan rekabetlerin artık daha da sert bir hal aldığını söyledi. Ligin önceden mutlak otoritesi artık sıklıkla sorgulanıyor. Ve bazı ekiplerin artık rutin olarak toplantılarda kendilerine ayrılan iki sandalyeden birini şirket içi bir avukat için ayırdıklarını söylediler.
Çoğu kişi bunu, koronavirüs pandemisinden bir dizi ayrılık önerisine ve çok sayıda mali davaya kadar ligin son yıllarda karşılaştığı sismik, bölücü sorunlara bağlıyor.
Ancak diğerleri, ligin sahiplik grubunun değişen yapısının bir rol oynadığına inanıyor: Devlet varlık fonları ve özel sermaye grupları, öncekilere kıyasla kayıpları tolere etmeye daha istekli ve oyunun genel sağlığı konusunda daha az endişe duyuyor.
Eski televizyon yöneticisi ve Premier Lig'in orijinal vizyonunun mimarı Trevor East, “Durum daha da kötüleşecek” dedi. “Ligin bütünlüğü çok önemli, ancak bundan sonraki her fırsatta buna meydan okunacak.”
Ligin rekabetçi ruhu da sorun olmaya başladı. Everton ve başka bir kulüp olan Nottingham Forest için puan kesintileriyle ilgili tartışmanın bir kısmı, ligin mali suçlar için ceza belirlememesiydi: Everton başlangıçta on puan düşürüldü, daha sonra altıya indirildi, ancak Forest yalnızca dört puan düşürüldü.
Ancak bu kasıtlıydı: 2020'de Premier Lig kulüpleri, kısmen belirsizliğin caydırıcı olabileceği umuduyla, kısmen de belirli takımların yalnızca caydırıcı olarak görülebileceği inancıyla, belirli tarifeleri lig düzenlemelerine dahil etmeme yönünde oy kullandı. iş yapmanın maliyeti olarak.
Bu tür kısa vadeli analizler, Premier Lig'i hükümetin makul bir şekilde düzenleme önerebileceği bir noktaya getiren düşüncenin tipik örneğidir, diyor Dr. Philippou. Lig hakkında “Gerçek sorunlara ve rekabetçi dengeyi sağlamak için yapılması gerekenlere bakmak yerine her zaman spesifik, acil şeylere odaklanma alışkanlığı vardı” dedi.
Birliğin üyelerini cezalandırmak için yetkilerini kullanmaya istekli olması, bazı liderler tarafından düzenlemelerin etkili olduğunun kanıtı olarak görülebilir: Voltaire'in İngiltere'de “zaman zaman öldürecek bir amiralin olması iyidir” şeklindeki gözleminin idari bir versiyonu. “Diğerlerini cesaretlendirme zamanı.”
Bu hafta milletvekilleriyle konuşan Bay Masters, bunun “lig için zor bir dönem” olduğunu ve taraftarların takımlarının cezalandırıldığını görmenin zor olduğunu kabul etti. “Fakat eğer mali kurallarımız varsa, bunları uygulamalıyız” dedi.
Futbol dünyasında çok az kişi Premier Lig'in sorunlarının çekiciliğini azaltacağından korkuyor. Manchester City'nin başarılarının lekelenebileceği hayaleti bile zamanla küresel bir pembe dizide ilgi çekici başka bir hikayeye dönüşebilir.
Ancak türbülansın devam etmesi muhtemel. Geçtiğimiz ay Leicester City, deplasmanda geçirdiği bir sezonun ardından Premier Lig'e geri döndü. Kulüp, son kalışında zaten mali kuralları ihlal etmekle suçlanıyordu. Burada da puan kaybı riski var.
Andrew Das Londra'dan gelen raporlara katkıda bulundu.
Sahada en kötüsünü beklerken, son on yılın en heyecan verici Premier Lig şampiyonluk yarışında belirleyici olabilecek bir anı kaçırdı.
Ancak forvet gol atamadı. Bu girişimi kaleci Stefan Ortega tarafından kurtarıldı ve Manchester City, sıralamada şampiyonluktaki rakipleri Arsenal'in üzerine çıktı ve eğer Pazar günü tekrar kazanabilirlerse, üst üste dört şampiyonluk kazanan ilk İngiliz takımı olacak.
Guardiola daha sonra “Ortega bizi kurtardı” dedi. “Aksi takdirde Arsenal şampiyon olur.”
Şampiyonanın kaderinin sezonun bu kadar geç saatlerine kadar belirlenmemesi gerektiği, görünüşte eski bir Premier Lig sezonu için uygun görünüyor.
Ancak tüm bu drama mecazi bir yıldız işaretiyle birlikte geliyor. Bu sezon Premier Lig'e, City'nin (nihayetinde) Premier Lig'de sorunsuz bir şekilde ilerlemesi kadar saha dışı kargaşa da (puan kesintileri, yıkıcı tartışmalar, hukuki anlaşmazlıklar, dolandırıcılık iddiaları ve yaklaşmakta olan hükümet müdahalesi tehdidi) damgasını vurdu.
Bu sezon ilk kez Premier Lig, mali düzenlemelerin ihlali nedeniyle iki üye kulübünü sıralamalarda puandan mahrum bırakmak zorunda kaldı. Bunlardan biri olan Everton'un iki kez cezalandırılması taraftarları arasında öfkeye neden oldu. Temyizler daha sonra sadece bu takımları değil rakiplerini de aylarca süren belirsizlik içinde bırakan uzun ve şeffaf olmayan bir yasal süreci tetikledi.
Perde arkasında, ligin sahibi ve yöneticisi olan 20 kulüp arasındaki huzursuz barış, rekabetin o kadar popüler hale gelmesini ve artık İngiltere'nin tartışmasız en etkili kültürel ihracatı haline gelmesini sağlayan temelleri sarsarak esasen bozuldu.
Mali kurallar, Premier Lig'in varlıklarının ne kadarının İngiliz futbolunun geri kalanıyla paylaşılması gerektiği ve bazı takımların ticari gelirlerinin meşruluğu konusunda hararetli anlaşmazlıklar yaşandı.
Bu durum iç davaların artmasına neden oldu: Manchester City, kulübün Emirlik sahipleriyle bağlantılı şirketlerin sponsorluğu konusunda yasal işlem başlatmakla tehdit etti ve Burnley, sezon boyunca maliyetli küme düşmesi nedeniyle on milyonlarca dolar tazminat talep etmeyi düşündüğü için hukuki tavsiye istedi. Everton mali düzenlemeleri ihlal etti.
Ancak taraftarlar ve kulüpler için daha da endişe verici olan şey, 15 ay önce Manchester City'nin şampiyonluk kazandığı sezonlar boyunca ligin mali kurallarını 115 kez ihlal etmekle suçlanmış olmasıydı.
Manchester City, Premier Lig'in itibarlarını zedelemeye yönelik “organize” bir girişim olarak tanımladıkları iddialarını tartışmayı sürekli olarak reddetti ve defalarca masum olduklarına dair “kapsamlı, reddedilemez kanıtlara” sahip olduklarını söyledi.
Premier Lig, üyelerinin dahil olduğu devam eden davalar hakkında yorum yapmama konusundaki uzun süredir devam eden politikasını gerekçe göstererek bu hafta yanıt vermeyi reddetti. Ancak bu anlaşmazlıklar pahalı bir girişim haline geldi: birçok davanın hukuki maliyeti artık on milyonları buluyor.
İngiliz hükümetinin, kulüplerin sürdürülebilir bir şekilde güvenilir, saygın sahipler tarafından yönetilmesini sağlamak için bir futbol düzenleyicisi getirme girişimi, en azından Premier Lig açısından her şeye gölge düşürüyor.
Bu fikir ilk kez üç yıl önce önerildiğinde, bazı önde gelen kulüplerin Avrupa Süper Ligi'nden ayrılma girişiminde bulunmasının ardından Premier Lig temkinli davranmıştı. Bir düzenleyicinin nasıl bir biçim alacağına ilişkin fikirleri araştırmak için yasa koyucularla birlikte çalıştı.
Bu tutum temelden değişti. Lig, düzenleyicinin rolünün sınırlandırılmasını sürekli olarak savunuyor ve çoğu zaman bunu bir dizi siyasi haber bülteninde tanıtıyor. Premier League genel müdürü Richard Masters geçtiğimiz günlerde herhangi bir hükümet düzenlemesinin potansiyel yatırımcıları oyundan uzaklaştırarak “Premier League'in küresel başarısını baltalama” tehdidinde bulunduğunu öne sürdü.
Times of London'a yazdığı açık mektupta, düzenlemenin “İngiliz futbolunun altın yumurtasını sağlayan kaz”a zarar verebileceğini öne sürdü.
Portsmouth Üniversitesi'nde spor finansmanı alanında öğretim görevlisi olan ve yasa yapıcılara düzenleyici kurumun rolünün belirlenmesi konusunda tavsiyelerde bulunan Christina Philippou, “En büyük korku, yatırımın kuruyacağı yönünde” dedi. “Bir düzenleyici, belirli bir tür yatırımın olasılığını azaltır. Ancak bunu daha sürdürülebilir hale getirirseniz ve kayıpları sınırlandırırsanız, farklı – belki de daha iyi – bir yatırım yöntemi daha olası hale gelir.
Ancak Premier Lig'in tüm zorlukların üstesinden gelebilecek kadar birlik olup olmadığı tartışmaya açık. Lig kolektif olarak yönetiliyor: Her kulübün büyüklüğüne veya uzun ömürlülüğüne bakılmaksızın tek bir oy hakkı var ve bir önergenin kabul edilmesi için 20 kulüpten 14'ünün desteğini alması gerekiyor.
Yıllar boyunca bu, Dr. Philippou bunu, çıkarları genellikle aynı olan Arsenal, Chelsea, Liverpool, Manchester City ve United ve Tottenham gibi Büyük Altılılar ile diğer herkes arasında “açık bir bölünme” olarak tanımladı. Resim artık çok daha karmaşık. “Çok fazla klik ve çok fazla gerilim var” dedi.
Toplantılara katılan ancak özel görüşmeler sırasında isimlerini vermeyi reddeden bazı yöneticiler, ligin belirli konularda (yeni mali düzenlemelere duyulan ihtiyaç ve video hakemlikteki iyileştirmeler) oybirliğine varmayı başarmasına rağmen, toplantılardaki atmosferin artık daha gergin olduğunu söylüyor. Tartışılmalı.
Bu yöneticiler, bir zamanlar nispeten sıcak olan rekabetlerin artık daha da sert bir hal aldığını söyledi. Ligin önceden mutlak otoritesi artık sıklıkla sorgulanıyor. Ve bazı ekiplerin artık rutin olarak toplantılarda kendilerine ayrılan iki sandalyeden birini şirket içi bir avukat için ayırdıklarını söylediler.
Çoğu kişi bunu, koronavirüs pandemisinden bir dizi ayrılık önerisine ve çok sayıda mali davaya kadar ligin son yıllarda karşılaştığı sismik, bölücü sorunlara bağlıyor.
Ancak diğerleri, ligin sahiplik grubunun değişen yapısının bir rol oynadığına inanıyor: Devlet varlık fonları ve özel sermaye grupları, öncekilere kıyasla kayıpları tolere etmeye daha istekli ve oyunun genel sağlığı konusunda daha az endişe duyuyor.
Eski televizyon yöneticisi ve Premier Lig'in orijinal vizyonunun mimarı Trevor East, “Durum daha da kötüleşecek” dedi. “Ligin bütünlüğü çok önemli, ancak bundan sonraki her fırsatta buna meydan okunacak.”
Ligin rekabetçi ruhu da sorun olmaya başladı. Everton ve başka bir kulüp olan Nottingham Forest için puan kesintileriyle ilgili tartışmanın bir kısmı, ligin mali suçlar için ceza belirlememesiydi: Everton başlangıçta on puan düşürüldü, daha sonra altıya indirildi, ancak Forest yalnızca dört puan düşürüldü.
Ancak bu kasıtlıydı: 2020'de Premier Lig kulüpleri, kısmen belirsizliğin caydırıcı olabileceği umuduyla, kısmen de belirli takımların yalnızca caydırıcı olarak görülebileceği inancıyla, belirli tarifeleri lig düzenlemelerine dahil etmeme yönünde oy kullandı. iş yapmanın maliyeti olarak.
Bu tür kısa vadeli analizler, Premier Lig'i hükümetin makul bir şekilde düzenleme önerebileceği bir noktaya getiren düşüncenin tipik örneğidir, diyor Dr. Philippou. Lig hakkında “Gerçek sorunlara ve rekabetçi dengeyi sağlamak için yapılması gerekenlere bakmak yerine her zaman spesifik, acil şeylere odaklanma alışkanlığı vardı” dedi.
Birliğin üyelerini cezalandırmak için yetkilerini kullanmaya istekli olması, bazı liderler tarafından düzenlemelerin etkili olduğunun kanıtı olarak görülebilir: Voltaire'in İngiltere'de “zaman zaman öldürecek bir amiralin olması iyidir” şeklindeki gözleminin idari bir versiyonu. “Diğerlerini cesaretlendirme zamanı.”
Bu hafta milletvekilleriyle konuşan Bay Masters, bunun “lig için zor bir dönem” olduğunu ve taraftarların takımlarının cezalandırıldığını görmenin zor olduğunu kabul etti. “Fakat eğer mali kurallarımız varsa, bunları uygulamalıyız” dedi.
Futbol dünyasında çok az kişi Premier Lig'in sorunlarının çekiciliğini azaltacağından korkuyor. Manchester City'nin başarılarının lekelenebileceği hayaleti bile zamanla küresel bir pembe dizide ilgi çekici başka bir hikayeye dönüşebilir.
Ancak türbülansın devam etmesi muhtemel. Geçtiğimiz ay Leicester City, deplasmanda geçirdiği bir sezonun ardından Premier Lig'e geri döndü. Kulüp, son kalışında zaten mali kuralları ihlal etmekle suçlanıyordu. Burada da puan kaybı riski var.
Andrew Das Londra'dan gelen raporlara katkıda bulundu.