Corinne Diacre bu kadar uzun süre dayanmaktan gerçekten gurur duyabilir. Sonunda Perşembe günü Fransa kadın takımının teknik direktörlüğü görevinden kovuldu. Ancak konumları, daha fazla olmasa da, bir yılın büyük bir bölümünde savunulamaz durumdaydı.
Geçen yaz Avrupa Şampiyonası öncesinde, daha yaşlı oyuncular yöntemlerinden, yönetim tarzlarından, seçim kararlarından, iletişime yaklaşımlarından – temelde hayal edebileceğiniz her şeyden şikayet ettiler. Giderek artan sayıda kadrosu, o görevdeyken ülkelerini temsil etmeyi alenen reddetmişti.
Sonunda tek sürpriz Fransız Futbol Federasyonu FFF’nin bu kadar beklemesi oldu. Federasyon geçici başkanı Philippe Diallo, “Yıllardır var olan bir tedirginlikle karşı karşıya kaldım” dedi. “Karar vermek bana kalmış, ancak iki kötü seçenek arasında bir seçim yaptım.”
Oyuncularla konuşurken, kendisine takımın “koç ve belirli bir sayıdaki kişi arasında bir sorun” olduğunun söylendiğini söyledi. “Tavsiyesine uymaktan” başka çaresi olmadığına karar verdi, en azından birkaç ay içinde yaklaşan bir Dünya Kupası olduğu ve Fransa’nın muhtemelen en iyi oyuncularının çoğunun orada oynamasını istediği için.
Ancak oyuncuların hislerinin gücü tartışılmaz olsa da, bunun arkasında yatan şey o kadar net değil. Diacre soğuk, hatta huysuz olmasıyla bilinir. Kesinlikle affetmeyen, belli belirsiz eski bir koç izlenimi veriyor. Bir meslektaşına göre, “doğal bir iletişimci” değil.
Bunların hepsi elbette hata, ancak hatalar kovulabilir suçlarla aynı şey değil. (Fransız oyuncuların şikayetlerinin merkezinde, daha önce hiç bu kadar tatsız bir şey olmamıştı.) Ne de olsa oyuncular tarafından beğenilmek menajerin işi değil. Oyuncuların teknik düzeyde aynı fikirde olmadıkları herhangi bir koçu görevden alma yetkisine sahip olduklarını hissetmeleri federasyonun çıkarına olmayabilir.
Geçen yaz Avrupa Şampiyonası öncesinde, daha yaşlı oyuncular yöntemlerinden, yönetim tarzlarından, seçim kararlarından, iletişime yaklaşımlarından – temelde hayal edebileceğiniz her şeyden şikayet ettiler. Giderek artan sayıda kadrosu, o görevdeyken ülkelerini temsil etmeyi alenen reddetmişti.
Sonunda tek sürpriz Fransız Futbol Federasyonu FFF’nin bu kadar beklemesi oldu. Federasyon geçici başkanı Philippe Diallo, “Yıllardır var olan bir tedirginlikle karşı karşıya kaldım” dedi. “Karar vermek bana kalmış, ancak iki kötü seçenek arasında bir seçim yaptım.”
Oyuncularla konuşurken, kendisine takımın “koç ve belirli bir sayıdaki kişi arasında bir sorun” olduğunun söylendiğini söyledi. “Tavsiyesine uymaktan” başka çaresi olmadığına karar verdi, en azından birkaç ay içinde yaklaşan bir Dünya Kupası olduğu ve Fransa’nın muhtemelen en iyi oyuncularının çoğunun orada oynamasını istediği için.
Ancak oyuncuların hislerinin gücü tartışılmaz olsa da, bunun arkasında yatan şey o kadar net değil. Diacre soğuk, hatta huysuz olmasıyla bilinir. Kesinlikle affetmeyen, belli belirsiz eski bir koç izlenimi veriyor. Bir meslektaşına göre, “doğal bir iletişimci” değil.
Bunların hepsi elbette hata, ancak hatalar kovulabilir suçlarla aynı şey değil. (Fransız oyuncuların şikayetlerinin merkezinde, daha önce hiç bu kadar tatsız bir şey olmamıştı.) Ne de olsa oyuncular tarafından beğenilmek menajerin işi değil. Oyuncuların teknik düzeyde aynı fikirde olmadıkları herhangi bir koçu görevden alma yetkisine sahip olduklarını hissetmeleri federasyonun çıkarına olmayabilir.