Bilardoda Türkiye’nin ve dünyanın en kıymetli isimleri ortasına ismini yazdırmış olan Semih Saygıner, bilardoya verdiği uzun ortadan daha sonra geri döndüğü süreçte oyun tarzını hayli değiştirdiğini belirterek, eski alışkanlıklarına devam etseydi, bugün Dünya Kupası şampiyonu olamayacağını söylemiş oldu.
Bilardoya verdiği 7,5 yıllık ortanın akabinde bir daha başarılara doymadığı spora dönme sonucu alan, daha sonrasında kendini geliştiren ve 57 yaşında Mısır’da düzenlenen Dünya Kupası’nı kazanarak bir daha dünyanın tepesine çıkan Semih Saygıner, en kıymetli muvaffakiyetinden ömrüne, şarkıcılık ve konuşmacılık mesleğinden, oyunundaki değişime kadar biroldukca hususta özel açıklamalarda bulundu.
Saygıner, “Kariyerinin en değerli başarısı hangisi” sorusuna cevap vererek kelamlarına başlayan efsane isim, “En değerlisi 2004 yılında Antwerp’te aldığım kupa. Yurt haricindeki maceram Antwerp’te başladı, 1988’de birinci maçta yenildim. 2004’te birebir yerde dünyada yılın oyuncusu seçildim. Çok acayip bir şeydi. O ödül benim için en değerli ödüldür” sözlerini kullandı.
“Niye bana bilardoyu bıraktırdılar diyeceğime, kendimi öbür alanlarda geliştirdim”
Bilardoyu bıraktığı devirde biroldukça farklı alanda tecrübeler kazandığını ve her vakit istediği şeyleri yaptığını lisana getiren Saygıner, “yaşamın öbür alanları da var. Ben yalnızca bilardodan ibaret bir ömür kurgulamamıştım. Müzik da söylüyorum. Profesyonel müzikçi değilim. Albüm yapmış olmama karşın. Müzik söylemeyi seviyorum, oyunculuğu seviyorum, sevdiğim için yapıyorum. Konuşmacılık epey değerli bir yer aldı hayatımda. Yaşadıklarımdan oluşan, birebir kendi deneyimlediğim ayrıntıları insanlara aktarıyorum. Yararım olduğunu düşünüyorum o meslekte. Çok sevdim. 60’lı yaşlara kadar fazlaca rahat bilardo oynarım. Ancak 90’lı yaşlarımda bile konuşurum, yavaş konuşurum lakin konuşurum. Ben gelişmeyi seven bir insan oldum ömrüm boyunca. Oturup ağıt yakmak yerine, niçin bana bilardoyu bıraktırdılar diyeceğime, kendimi o alanlarda geliştirdim, bana epey katkısı oldu” diye konuştu.
“Eski alışkanlıklarıma devam etseydim, bugün Dünya Kupası’nda şampiyon olamazdım”
7,5 yıllık ortanın akabinde bilardoya dönmesi daha sonrasında oyun tarzında önemli değişikliklere gittiğini ve etrafı tarafınca risk aldığı konusunda uyarıldığını anlatan Semih Saygıner, risk almadan hiç bir şey başarılamayacağının altını çizerek şunları söylemiş oldu:
“Konfor alanından çıkmak epey zordur. Alışkanlıkların konforludur, daha evvel deneyimlediğin şeyler konforludur. Ben alanlara geri döndüğümde güya yapabilirmişim üzere hissettim, kendime 2 sene verdim fakat yetmiyormuş. Spordaki gelişimlere, spordaki değişikliklere oynadığın sürece ayak uydurursun. Lakin uzaklaştığın vakit diğer bir dünyada üzere hissedersin. Benim dikkatimi çekmeye başladı. Öbür oyuncuları seyrediyorum, birtakım değişiklikler gördüm, kendimi adapte etmem gerektiğini düşündüm. Vuruş konumum bile değişti. Eski halimle başarılı olabileceğimi düşünmüyordum. Arkadaşlarım risk alıyorsun dedi. Risk almadan hiç bir şey başaramazsın. Eski alışkanlarıma devam etseydim, bugün Dünya Kupası’nda şampiyon olamazdım, tehdit de oluşturamazdım. Bunu yapmak zorundaydım. İnsanların epeyce fazla tercih ettiği bir şey değil bu. Ben kendimi yenilemeyi seven bir beşerim. ömrüme da bunu yansıtıyorum. “
“Dünya klasmanında birinci 20’de 4 türk bilardocu var, bunu ciddiye alalım”
“Senden daha sonrası için birilerini yetiştiriyor musun” sorusunun daima sorulmasının kendisini epey kızdırdığını kaydeden Saygıner, dünya klasmanında birinci 20’de 4 Türk atlet olduğunu hatırlattı. Türkiye Şampiyonası’nda bir ayak kazandığında bile hayli keyifli olduğunu zira epey kuvvetli rakiplere karşı yarıştığını söyleyen tecrübeli isim, şu tabirleri kullandı:
“Pandemiden ötürü bilardo tarihinde birinci sefer iki turnuvayı üst üste oynadık Mısır’da. Ben Dünya Kupası’nı kazandım. Ancak her yerde dünya şampiyonu diye yayıldı. Bizde futboldaki üzere değil. Hepsi farklı başka turnuvalar. Çabucak ardından Ferdi Dünya Şampiyonası vardı, ben orada yenildim. Murat Naci Çoklu arkadaşımız finale çıktı, kılpayı dünya şampiyonluğunu kaybetti. yıllar öncesinde ben bunu söylüyorum. Lakin o denli berbat bir devir yaşadık ki federasyonun öteki insanların elinde olduğu periyot, bize epeyce kan kaybettirdi. Yeni idareyle bu değişti. Atletlerde da tesirini görüyoruz. esasen dünya çapında atletlerimiz vardı. Murat Naci Çoklu, Tayfun Taşdemir, Lütfi Çenet, Can Çapak… Bu oyuncuları yenmek yalnızca benim için değil, herkes için hayli sıkıntı. Dünya şampiyonu olabilecek kapasitede oyunculardır bunlar aslına bakarsanız. Murat Naci Çoklu bugüne kadar 2 Dünya Kupası kazandı. 1 Avrupa şampiyonluğu kazandı. Tayfun Taşdemir 2 Dünya Kupası kazandı. Murat Naci Çoklu ve Lütfi Çenet, dünya ulusal gruplar şampiyonu oldu, ben ve Tayfun Taşdemir’den daha sonra. Dünya klasmanında birinci 20’de 4 Türk sportmen var.
Latife değil, bunu ciddiye alalım. Murat Naci Çoklu, ben, Tayfun Taşdemir, Lütfi Çenet. daha sonra bir daha oyuncular var lakin birinci 20’de 4 isim var. Benim yerime birisi gelecek diye bir şey yok. Bugün ben bırakın Dünya Kupası kazanmayı, Türkiye Şampiyonası’nda bir ayak kazandığımda bile epeyce keyifli oluyorum. Haydi yensene bu isimleri. Kolay mı? Yalnızca 3 bant branşında değil, bilardo olarak baktığımızda da Hacı Arap Yaman, Serdar Gümüş, artistikte Avrupa ve dünya şampiyonu olmuş atletler. Eylül Kibaroğlu, bakıyorsunuz pool branşında Avrupa şampiyonu olmuş bir atletimiz. Gülşen Değener, Güzin Müjde Karakaşlı, bayan bilardosunda fazlaca değerli isimler. Çeşitli madalyalar kazanmış isimler. ötürüsıyla biz bilardo olarak esasen epey başarılıyız. Bana, ‘Senden daha sonrası için birisini yetiştiriyor musun’ sorusu sorulmasını anlayamıyorum. aslına bakarsanız benim başarılarımı yakalamış durumda olan 3-4 tane isim sayıyorum size. Benden daha sonra Murat Naci’nin şampiyon olmasını epeyce dilek ederdim, kılpayı kaçırdı çocuk. Bu tekrar olmayacak manasına gelmiyor. Tahminen seneye olur. Tahminen Tayfun olur. Ben kimseye bir şey öğretmiyorum. Yalnızca detaylarımi aktarıyorum. Ben onların ustasıyım demem, onlara saygısızlık yapmış olurum. Çok değerli bir oyuncu listesi var Türkiye’de. Bir alt takım da var ki onlar da gelecektir diye düşünüyorum.”
“Yaptığım işler epey büyüktür ancak ömrüm küçüktür, tevazu ile yaşarım”
Biroldukca jenerasyonun kendisiyle büyüdüğünün hatırlatılması üzerine Saygıner, her vakit kendisini geliştirdiğini ve âlâ tabir edebilmek için çalıştığını söyleyerek, “Spordaki muvaffakiyetin altında düzgün toplumsallaşma, hakikat idman, hakikat teknik hazırlık, hakikat zihinsel hazırlığın yanı sıra fizik kondisyon da kıymetli. Ben kendime düzgün bakan bir beşerim. 57 yaşında olmama karşın fizik olarak düzgün durumdayım. 60 yaşında, birazdan öleceğiz durumu var ülkemizde maalesef. Ekşi Sözlük’te epey yazılmış bu bahis. Ben konularda gözükünce, birisi yazmış, ‘mevzularda görür görmez adam öldü zannettim, adam Dünya Kupası’nı kazanmış’ demiş. Çok âlâ değil mi bu (Gülerek)? Benim yaptığım işler fazlaca büyüktür alanımda lakin ömrüm küçüktür. Tevazu ile yaşarım. İşimi yeterli yapan bir beşerim. Herkes keşke işini âlâ yapsa. Ne memnun ki bana, biroldukca nesle dokunmuş bir beşerim. Dokunmaya da devam edeceğim ömrüm yettiği sürece. O yüzden konuşmacı performansım bende fazlaca büyük kıymet arz ediyor. Bir gün Nişantaşı’nda duruyorum, maske var yüzümde. Çok genç bir çocuk geldi yanıma. ‘Ağabey, siz Semih Saygıner’siniz değil mi’ dedi bana. 18 yaşında bir çocuk. Çok hoşuma gitti. O neslin benim yaptığım işe hürmet duymasının kararıdur bu fotoğraf” değerlendirmesinde bulundu.
“Yaşadıklarımı yalnızca tiye alabilirdim, ciddiye almayı denedim, olmuyor”
Semih Saygıner son olarak, konuşmacılık mesleğinin nasıl başladığıyla ve nasıl devam ettiğiyle ilgili bilgi vererek kelamlarını noktaladı:
“Bilardo’ya orta verdiğim periyotta, yaşadıklarımı mizahi bir lisanla anlatma muhtaçlığı hissettim. Zira bu yaşadıklarını yalnızca tiye alabilirdim. Ciddiye almayı denedim, olmuyor. Yaşananlar kara mizah aslında. Üniversiteleri ayarlayalım da, konuşmalar yapalım dedim ve o denli başladı. Hoşuma gitmeyi başladı ve faydalı olduğumu düşünmeye başladım. En değerli itici güçlerden bir tanesi faydalı olduğumu hissetmek. Benim konuşmam, sahneye çıkıp hava atmak değil. Benim gayem bütün yaşadıklarımı, karşıya hakikat anlatabilmek. bu biçimde olabilmek için kendini seyrediyor olman lazım, yanlışlarını görmen lazım. Ben kendi yanlışlarımdan öğrene öğrene geliştirdim kendimi. Her vakit daha düzgünü var, insanın tabiatında var bu. Konuşmacı olarak doğmadım fakat gelişiyorum. Keşke herkes işine bu kadar ehemmiyet verse. Gelişelim, güzelleşelim. Hayata bakış açım bu benim.” (DHA)
Bilardoya verdiği 7,5 yıllık ortanın akabinde bir daha başarılara doymadığı spora dönme sonucu alan, daha sonrasında kendini geliştiren ve 57 yaşında Mısır’da düzenlenen Dünya Kupası’nı kazanarak bir daha dünyanın tepesine çıkan Semih Saygıner, en kıymetli muvaffakiyetinden ömrüne, şarkıcılık ve konuşmacılık mesleğinden, oyunundaki değişime kadar biroldukca hususta özel açıklamalarda bulundu.
Saygıner, “Kariyerinin en değerli başarısı hangisi” sorusuna cevap vererek kelamlarına başlayan efsane isim, “En değerlisi 2004 yılında Antwerp’te aldığım kupa. Yurt haricindeki maceram Antwerp’te başladı, 1988’de birinci maçta yenildim. 2004’te birebir yerde dünyada yılın oyuncusu seçildim. Çok acayip bir şeydi. O ödül benim için en değerli ödüldür” sözlerini kullandı.
“Niye bana bilardoyu bıraktırdılar diyeceğime, kendimi öbür alanlarda geliştirdim”
Bilardoyu bıraktığı devirde biroldukça farklı alanda tecrübeler kazandığını ve her vakit istediği şeyleri yaptığını lisana getiren Saygıner, “yaşamın öbür alanları da var. Ben yalnızca bilardodan ibaret bir ömür kurgulamamıştım. Müzik da söylüyorum. Profesyonel müzikçi değilim. Albüm yapmış olmama karşın. Müzik söylemeyi seviyorum, oyunculuğu seviyorum, sevdiğim için yapıyorum. Konuşmacılık epey değerli bir yer aldı hayatımda. Yaşadıklarımdan oluşan, birebir kendi deneyimlediğim ayrıntıları insanlara aktarıyorum. Yararım olduğunu düşünüyorum o meslekte. Çok sevdim. 60’lı yaşlara kadar fazlaca rahat bilardo oynarım. Ancak 90’lı yaşlarımda bile konuşurum, yavaş konuşurum lakin konuşurum. Ben gelişmeyi seven bir insan oldum ömrüm boyunca. Oturup ağıt yakmak yerine, niçin bana bilardoyu bıraktırdılar diyeceğime, kendimi o alanlarda geliştirdim, bana epey katkısı oldu” diye konuştu.
“Eski alışkanlıklarıma devam etseydim, bugün Dünya Kupası’nda şampiyon olamazdım”
7,5 yıllık ortanın akabinde bilardoya dönmesi daha sonrasında oyun tarzında önemli değişikliklere gittiğini ve etrafı tarafınca risk aldığı konusunda uyarıldığını anlatan Semih Saygıner, risk almadan hiç bir şey başarılamayacağının altını çizerek şunları söylemiş oldu:
“Konfor alanından çıkmak epey zordur. Alışkanlıkların konforludur, daha evvel deneyimlediğin şeyler konforludur. Ben alanlara geri döndüğümde güya yapabilirmişim üzere hissettim, kendime 2 sene verdim fakat yetmiyormuş. Spordaki gelişimlere, spordaki değişikliklere oynadığın sürece ayak uydurursun. Lakin uzaklaştığın vakit diğer bir dünyada üzere hissedersin. Benim dikkatimi çekmeye başladı. Öbür oyuncuları seyrediyorum, birtakım değişiklikler gördüm, kendimi adapte etmem gerektiğini düşündüm. Vuruş konumum bile değişti. Eski halimle başarılı olabileceğimi düşünmüyordum. Arkadaşlarım risk alıyorsun dedi. Risk almadan hiç bir şey başaramazsın. Eski alışkanlarıma devam etseydim, bugün Dünya Kupası’nda şampiyon olamazdım, tehdit de oluşturamazdım. Bunu yapmak zorundaydım. İnsanların epeyce fazla tercih ettiği bir şey değil bu. Ben kendimi yenilemeyi seven bir beşerim. ömrüme da bunu yansıtıyorum. “
“Dünya klasmanında birinci 20’de 4 türk bilardocu var, bunu ciddiye alalım”
“Senden daha sonrası için birilerini yetiştiriyor musun” sorusunun daima sorulmasının kendisini epey kızdırdığını kaydeden Saygıner, dünya klasmanında birinci 20’de 4 Türk atlet olduğunu hatırlattı. Türkiye Şampiyonası’nda bir ayak kazandığında bile hayli keyifli olduğunu zira epey kuvvetli rakiplere karşı yarıştığını söyleyen tecrübeli isim, şu tabirleri kullandı:
“Pandemiden ötürü bilardo tarihinde birinci sefer iki turnuvayı üst üste oynadık Mısır’da. Ben Dünya Kupası’nı kazandım. Ancak her yerde dünya şampiyonu diye yayıldı. Bizde futboldaki üzere değil. Hepsi farklı başka turnuvalar. Çabucak ardından Ferdi Dünya Şampiyonası vardı, ben orada yenildim. Murat Naci Çoklu arkadaşımız finale çıktı, kılpayı dünya şampiyonluğunu kaybetti. yıllar öncesinde ben bunu söylüyorum. Lakin o denli berbat bir devir yaşadık ki federasyonun öteki insanların elinde olduğu periyot, bize epeyce kan kaybettirdi. Yeni idareyle bu değişti. Atletlerde da tesirini görüyoruz. esasen dünya çapında atletlerimiz vardı. Murat Naci Çoklu, Tayfun Taşdemir, Lütfi Çenet, Can Çapak… Bu oyuncuları yenmek yalnızca benim için değil, herkes için hayli sıkıntı. Dünya şampiyonu olabilecek kapasitede oyunculardır bunlar aslına bakarsanız. Murat Naci Çoklu bugüne kadar 2 Dünya Kupası kazandı. 1 Avrupa şampiyonluğu kazandı. Tayfun Taşdemir 2 Dünya Kupası kazandı. Murat Naci Çoklu ve Lütfi Çenet, dünya ulusal gruplar şampiyonu oldu, ben ve Tayfun Taşdemir’den daha sonra. Dünya klasmanında birinci 20’de 4 Türk sportmen var.
Latife değil, bunu ciddiye alalım. Murat Naci Çoklu, ben, Tayfun Taşdemir, Lütfi Çenet. daha sonra bir daha oyuncular var lakin birinci 20’de 4 isim var. Benim yerime birisi gelecek diye bir şey yok. Bugün ben bırakın Dünya Kupası kazanmayı, Türkiye Şampiyonası’nda bir ayak kazandığımda bile epeyce keyifli oluyorum. Haydi yensene bu isimleri. Kolay mı? Yalnızca 3 bant branşında değil, bilardo olarak baktığımızda da Hacı Arap Yaman, Serdar Gümüş, artistikte Avrupa ve dünya şampiyonu olmuş atletler. Eylül Kibaroğlu, bakıyorsunuz pool branşında Avrupa şampiyonu olmuş bir atletimiz. Gülşen Değener, Güzin Müjde Karakaşlı, bayan bilardosunda fazlaca değerli isimler. Çeşitli madalyalar kazanmış isimler. ötürüsıyla biz bilardo olarak esasen epey başarılıyız. Bana, ‘Senden daha sonrası için birisini yetiştiriyor musun’ sorusu sorulmasını anlayamıyorum. aslına bakarsanız benim başarılarımı yakalamış durumda olan 3-4 tane isim sayıyorum size. Benden daha sonra Murat Naci’nin şampiyon olmasını epeyce dilek ederdim, kılpayı kaçırdı çocuk. Bu tekrar olmayacak manasına gelmiyor. Tahminen seneye olur. Tahminen Tayfun olur. Ben kimseye bir şey öğretmiyorum. Yalnızca detaylarımi aktarıyorum. Ben onların ustasıyım demem, onlara saygısızlık yapmış olurum. Çok değerli bir oyuncu listesi var Türkiye’de. Bir alt takım da var ki onlar da gelecektir diye düşünüyorum.”
“Yaptığım işler epey büyüktür ancak ömrüm küçüktür, tevazu ile yaşarım”
Biroldukca jenerasyonun kendisiyle büyüdüğünün hatırlatılması üzerine Saygıner, her vakit kendisini geliştirdiğini ve âlâ tabir edebilmek için çalıştığını söyleyerek, “Spordaki muvaffakiyetin altında düzgün toplumsallaşma, hakikat idman, hakikat teknik hazırlık, hakikat zihinsel hazırlığın yanı sıra fizik kondisyon da kıymetli. Ben kendime düzgün bakan bir beşerim. 57 yaşında olmama karşın fizik olarak düzgün durumdayım. 60 yaşında, birazdan öleceğiz durumu var ülkemizde maalesef. Ekşi Sözlük’te epey yazılmış bu bahis. Ben konularda gözükünce, birisi yazmış, ‘mevzularda görür görmez adam öldü zannettim, adam Dünya Kupası’nı kazanmış’ demiş. Çok âlâ değil mi bu (Gülerek)? Benim yaptığım işler fazlaca büyüktür alanımda lakin ömrüm küçüktür. Tevazu ile yaşarım. İşimi yeterli yapan bir beşerim. Herkes keşke işini âlâ yapsa. Ne memnun ki bana, biroldukca nesle dokunmuş bir beşerim. Dokunmaya da devam edeceğim ömrüm yettiği sürece. O yüzden konuşmacı performansım bende fazlaca büyük kıymet arz ediyor. Bir gün Nişantaşı’nda duruyorum, maske var yüzümde. Çok genç bir çocuk geldi yanıma. ‘Ağabey, siz Semih Saygıner’siniz değil mi’ dedi bana. 18 yaşında bir çocuk. Çok hoşuma gitti. O neslin benim yaptığım işe hürmet duymasının kararıdur bu fotoğraf” değerlendirmesinde bulundu.
“Yaşadıklarımı yalnızca tiye alabilirdim, ciddiye almayı denedim, olmuyor”
Semih Saygıner son olarak, konuşmacılık mesleğinin nasıl başladığıyla ve nasıl devam ettiğiyle ilgili bilgi vererek kelamlarını noktaladı:
“Bilardo’ya orta verdiğim periyotta, yaşadıklarımı mizahi bir lisanla anlatma muhtaçlığı hissettim. Zira bu yaşadıklarını yalnızca tiye alabilirdim. Ciddiye almayı denedim, olmuyor. Yaşananlar kara mizah aslında. Üniversiteleri ayarlayalım da, konuşmalar yapalım dedim ve o denli başladı. Hoşuma gitmeyi başladı ve faydalı olduğumu düşünmeye başladım. En değerli itici güçlerden bir tanesi faydalı olduğumu hissetmek. Benim konuşmam, sahneye çıkıp hava atmak değil. Benim gayem bütün yaşadıklarımı, karşıya hakikat anlatabilmek. bu biçimde olabilmek için kendini seyrediyor olman lazım, yanlışlarını görmen lazım. Ben kendi yanlışlarımdan öğrene öğrene geliştirdim kendimi. Her vakit daha düzgünü var, insanın tabiatında var bu. Konuşmacı olarak doğmadım fakat gelişiyorum. Keşke herkes işine bu kadar ehemmiyet verse. Gelişelim, güzelleşelim. Hayata bakış açım bu benim.” (DHA)