Dünya Kupası tamamen beklentilerle ilgilidir ve itibar da önemlidir. Ancak en önemlisi yürütmedir.
Elbette Dünya Kupası şampiyonluk savunmasını Vietnam’a karşı açan ABD kadın takımı da bunu biliyor. Daha iyi biliyorlar, ilk yarıda Vietnam’a karşı 16 şut attılar ve bir penaltıyı kabul ettiler ve hala sadece 2-0 öndeler.
Sophia Smith her iki golü de devre arasında attı – önce 11. dakikada Vietnamlı kalecinin bacaklarından düşük bir şutla ve ardından ilk yarı uzatma süresinin yedi dakikasında seken bir topa akrobatik bir bacak sallamayla.
Alex Morgan, Smith’in golünden hemen önce, Trinity Rodman’a yaptığı bir faulün ardından kaçırdığı penaltısı kurtarıldığında farkı uzatma şansını kaçırdı. ABD’nin galip geldiği ancak bitirmek için mücadele ettiği göz önüne alındığında, iki gollü bir liderlik hem adil hem de Amerikalıların hak ettiğinden daha az hissettirdi.
Ancak, tam olarak Vietnam’ın beklediği şey olabilirdi. Cuma günü Eden Park’ta düzenlenen maç öncesi basın toplantısında Vietnam’dan bir muhabir mikrofonu aldı, kendini tanıttı ve doğrudan odadaki file nişan aldı.
ABD teknik direktörü Vlatko Andonovski’ye “Yarın Vietnam takımından ne bekliyorsunuz?” diye sordu. “Dört yıl önce yaptığınız gibi bizi Tayland’a karşı ezecek misiniz?”
Açıkçası bu, Dünya Kupası çekilişinin Dünya Kupası’na ilk kez katılan Vietnam’ı turnuvayı iki kez kazanan ABD’nin yoluna koymasından bu yana pek çok kişiyi meşgul eden geçerli bir soruydu.
Her futbol taraftarı, her oyuncu, her teknik direktör, ABD dört yıl önce benzer bir durumda Tayland ile karşılaştığında ne olduğunu biliyor: 13-0’lık bir galibiyet, rekabetten uzak 90 dakika boyunca saygıdan tepkiye dönüşen duygular uyandırdı. Bu insanların çoğu ve hatta belki her iki takımdan bazıları Vietnam’a karşı benzer bir şey bekliyor.
Oda soru üzerine kahkahalara boğulurken, Andonovski kısaca gülümsedi, kibarca saygıdan söz etti ve “Mücadele edecekler ve bizim için mümkün olduğunca zorlaştıracaklar” diye itiraf etti. Ne kadar çok gol olursa o kadar iyi.
Belki goller gelir. Tayland ile oynanan maç devre arasında 3-0 sona erdi ve ancak Amerikalılar ikinci yarıda Tayland’ın yorucu savunmasını alt edince kontrolden çıktı. Ve yine bir şans olabilir: Vietnam ilk yarıda cesurca, cesurca ve inatla savundu, ancak bazen sahip olduğunuz her şeyi verdiğinizde bir takım hiçbir şey bırakmaz.
Bu yılın takımı 13-0 kazanan takım kadar acımasız mı? Dört yıl önce Carli Lloyd, ABD’nin gevşemesi gerektiği düşüncesine karşı çıktı. Kendisini ve ekiplerini ileriye götüren öldürme içgüdüsünün hiçbir şey vermediğini ve bunun iyi bir nedeni olduğunu söyledi. Harika yaptı.
Ve yeni bir takım olmasına rağmen, bu inanç hala hissedilebilir. Andonovski kesinlikle öyle umacaktır.
Elbette Dünya Kupası şampiyonluk savunmasını Vietnam’a karşı açan ABD kadın takımı da bunu biliyor. Daha iyi biliyorlar, ilk yarıda Vietnam’a karşı 16 şut attılar ve bir penaltıyı kabul ettiler ve hala sadece 2-0 öndeler.
Sophia Smith her iki golü de devre arasında attı – önce 11. dakikada Vietnamlı kalecinin bacaklarından düşük bir şutla ve ardından ilk yarı uzatma süresinin yedi dakikasında seken bir topa akrobatik bir bacak sallamayla.
Alex Morgan, Smith’in golünden hemen önce, Trinity Rodman’a yaptığı bir faulün ardından kaçırdığı penaltısı kurtarıldığında farkı uzatma şansını kaçırdı. ABD’nin galip geldiği ancak bitirmek için mücadele ettiği göz önüne alındığında, iki gollü bir liderlik hem adil hem de Amerikalıların hak ettiğinden daha az hissettirdi.
Ancak, tam olarak Vietnam’ın beklediği şey olabilirdi. Cuma günü Eden Park’ta düzenlenen maç öncesi basın toplantısında Vietnam’dan bir muhabir mikrofonu aldı, kendini tanıttı ve doğrudan odadaki file nişan aldı.
ABD teknik direktörü Vlatko Andonovski’ye “Yarın Vietnam takımından ne bekliyorsunuz?” diye sordu. “Dört yıl önce yaptığınız gibi bizi Tayland’a karşı ezecek misiniz?”
Açıkçası bu, Dünya Kupası çekilişinin Dünya Kupası’na ilk kez katılan Vietnam’ı turnuvayı iki kez kazanan ABD’nin yoluna koymasından bu yana pek çok kişiyi meşgul eden geçerli bir soruydu.
Her futbol taraftarı, her oyuncu, her teknik direktör, ABD dört yıl önce benzer bir durumda Tayland ile karşılaştığında ne olduğunu biliyor: 13-0’lık bir galibiyet, rekabetten uzak 90 dakika boyunca saygıdan tepkiye dönüşen duygular uyandırdı. Bu insanların çoğu ve hatta belki her iki takımdan bazıları Vietnam’a karşı benzer bir şey bekliyor.
Oda soru üzerine kahkahalara boğulurken, Andonovski kısaca gülümsedi, kibarca saygıdan söz etti ve “Mücadele edecekler ve bizim için mümkün olduğunca zorlaştıracaklar” diye itiraf etti. Ne kadar çok gol olursa o kadar iyi.
Belki goller gelir. Tayland ile oynanan maç devre arasında 3-0 sona erdi ve ancak Amerikalılar ikinci yarıda Tayland’ın yorucu savunmasını alt edince kontrolden çıktı. Ve yine bir şans olabilir: Vietnam ilk yarıda cesurca, cesurca ve inatla savundu, ancak bazen sahip olduğunuz her şeyi verdiğinizde bir takım hiçbir şey bırakmaz.
Bu yılın takımı 13-0 kazanan takım kadar acımasız mı? Dört yıl önce Carli Lloyd, ABD’nin gevşemesi gerektiği düşüncesine karşı çıktı. Kendisini ve ekiplerini ileriye götüren öldürme içgüdüsünün hiçbir şey vermediğini ve bunun iyi bir nedeni olduğunu söyledi. Harika yaptı.
Ve yeni bir takım olmasına rağmen, bu inanç hala hissedilebilir. Andonovski kesinlikle öyle umacaktır.