Avustralya’nın Kadınlar Dünya Kupası’ndaki rüya koşusu final öncesi galibiyetle sona erdikten sonraki sabah, 34 yaşındaki Denisse Lopez, Darling Limanı’nda oturacak sakin bir yer buldu. Halen Avustralya’nın önceki gece İngiltere’ye karşı aldığı yarı final yenilgisinde giydiği Sam Kerr formasını giyiyordu. Takımı çeyrek finalde Fransa’yı mağlup edene kadar kökeni nedeniyle kaçındığı bir tür hamur işi olan kruvasan ve bir kitap taşıdı.
Şişmiş gözleri Lopez’in ağladığını itiraf ettiğini ortaya çıkardı. Dört hafta önceki ilk grup aşamasından başlayarak, o Dünya Kupası’nda Avustralya’nın tüm maçlarına katılmış ve Matilda’ları ülkenin doğu kıyısında bir aşağı bir yukarı takip etmek için havayolu millerini kullanmıştı. Takıma olan inancı o kadar güçlüydü ki, Avustralya’nın Cumartesi günü İsveç ile oynadığı Brisbane’deki final maçına bilet aldı ancak üçüncülük play-off’una ulaşamadı.
Melbourne’de yaşayan Lopez gözyaşları hakkında “Daha bu sabah çıktı” dedi. “Oyuncular mağlubiyetle ilgili paylaşımlar yapmaya başladı ve ben de ‘Ah, üzgünüm’ dedim. Çoğu zaman kızlara karşı kendimi donuk ve hayal kırıklığına uğramış hissediyorum. Ama biliyorsun, bir oyun daha var.”
Turnuvaya Yeni Zelanda ile birlikte ev sahipliği yapan Avustralya, birçok Avustralyalının sonuç bu kadar yaklaşıncaya kadar bu kadar çok istediklerinin farkına varmadığı sonuca karşı direnince, karmaşık duygularla dolu bir kazan haline geldi. Hayal kırıklığı gururla karışmıştı ama aynı zamanda bu dört yıllık turnuvanın ötesinde Matildas ateşini kendi topraklarında canlı tutmak için gerekli taraftar ve kurumsal desteğin bulunup bulunmayacağı konusunda da bazı belirsizlikler vardı.
Burası spor delisi bir ülke ama mutlaka futbol delisi olması gerekmiyor. Yerel bir tabloid gazetesi olan Daily Telegraph, Dünya Kupası öncesi yapılan bir anketin, çoğu Avustralyalının takım kaptanı ve yıldız forvet Kerr dışında bir Matildas oyuncusunu tanıyamadığını gösterdiğini aktardı. Kaleci Mackenzie Arnold ve forvet Mary Fowler gibi öne çıkan oyuncular sahadaki sayısız yakın çekim sayesinde anında tanınabildiğinden, artık durum kesinlikle böyle değil. Perşembe sabahı Darling Harbor’daki taraftarlar, aile üyeleriyle birlikte yürürken bir selfie çekmek için çeyrek finalde kritik penaltıyı atan yedek oyuncu Cortnee Vine’a döndü.
Ancak Kerr’in kendisini gözyaşlarına boğan bir yenilginin ardından sporuna Avustralya Futbol Ligi veya Ulusal Ragbi Ligi’ne tahsis edilen türde fonlar alması yönündeki ricası, bu anın süreye göre geçeceğinin hiçbir garantisinin olmadığını hatırlattı. Avustralya menajeri Tony Gustavsson bunu, ülkenin kadın futboluna yaptığı yatırımın İngiltere gibi en iyi rakiplerinden bazılarınınkiyle eşleşeceği bir “dönüş noktası” olarak nitelendirdi.
Avustralyalılar ile Matilda’ları arasındaki bağın kırılganlığının da farkında olan orta saha oyuncusu Katrina Gorry, taraftarlara trenden atlamamaları konusunda çağrıda bulundu. İngiltere’ye karşı oynanacak yarı final için Sidney’deki Avustralya Stadyumu’nu 75.000’den fazla taraftarın doldurmasından sadece 14 saat sonra, Matildas taraftarları hala oynayacakları bir maç olduğunu unutmamaya teşvik etmek için sosyal medyayı kullandı.
Spora dahil olma ve ait olma konusunda Melbourne merkezli bir uzman olan Rana Hussain, Çarşamba gecesi son düdükten sonra büyünün bitmesini istemeyerek stadyumun etrafında aylaklık ederken, bundan sonra olacakların yarattığı gerilimin kalp kırıklığını artırdığını söyledi.
“Eski normale döneceğimize dair korku var, özellikle de kadın sporuna fon ayırdığımızda ve yatırım yaptığımızda hayatın nasıl olduğunu ve kalabalıklar gelip gördüğünde hayatın nasıl olduğunu tattıktan sonra. Mümkün” dedi bir telefon görüşmesinde. “Hepimiz nefesimizi tutarak işimize her zamanki gibi dönüp dönemeyeceğimizi görmek için mi bekliyoruz? Yoksa gerçekten hepimizin iddia ettiği ve umduğu sınır bu mu?”
Hussain, sosyal medyada Avustralya’nın bu koşudan sonra asla arkasına bakmayacağını yazdı ve bunun çoğunlukla kendine güven vermek için olduğunu söyledi. Ayrıca taraftarları, Matildas oyuncularını kulüp taraflarına, bazen de diğer ülkelere geçtiklerinde desteklemeye devam etmeleri konusunda teşvik etti; bu, büyük uluslararası turnuvalardan sonra sürekli desteğin önünde yaygın bir engeldir.
Perşembe sabahı gazeteleri gücün kalacağını öngörüyordu. The Australian gazetesinin ana manşeti şu şekildeydi: “Kerr horozunun hayali ama ulusal aşk ilişkisi daha yeni başlıyor.” The Telegraph’ın ön sayfasında yenilgiye rağmen “yeşil ve altın rengindeki kızlarımız ülkenin spor manzarasını sonsuza kadar değiştirecek” yazıyordu. değişti”.
Avustralya’nın izleyici ölçüm kaynağı ÖzTAM’ın derecelendirmelerine göre, yarı final yayını 11,15 milyon Avustralyalıya, yani nüfusun yüzde 40’ından fazlasına ulaştı. Barlarda ve diğer mekanlarda ulusal ortalama yedi milyondan fazla izleyiciyle oyun, ölçüm sisteminin 2001 yılında uygulamaya konmasından bu yana en çok izlenen televizyon programı oldu.
Melbourne’daki Swinburne Üniversitesi Spor İnovasyon Araştırma Grubu’nda araştırma görevlisi olan Kasey Symons, kadın sporunun dışlanmadan ortaya çıkması nedeniyle genellikle daha sıcak ve kapsayıcı bir taraftar kültürü yarattığını söylüyor. Bunu Dünya Kupası sırasında gördü ve perşembe sabahı yaşadığı duygusal akşamdan kalmalığa yeni taraftarların tutkusunun da eklendiğini söyledi.
Symons bir telefon görüşmesinde, “Pek çok insanın gerçekten iyi bilmediği duygularla baş etmeye çalıştığını düşünüyorum” dedi. “Sporda kadınların bir değere sahip olduğu ve insanların bunu anladığı konusunda gerçekten karşı konulmaz bir onaylanma duygusu var. Dolayısıyla bunu görmek ve onun bir parçasını hissetmek gerçekten duygusal bir deneyim ve aidiyet duygusunun bunun gerçekten önemli bir parçası olduğunu düşünüyorum.”
Darling Limanı’nda, FIFA Taraftar Festivali Perşembe günü kapatıldı ancak sahilden arabayla iki saat uzakta yaşayan 46 yaşındaki öğretmen Clare Roden, Cumartesi günü Matilda’ları görmek için içeri nasıl girileceği konusunda bir güvenlik görevlisinden bilgi istedi. Geçen ekim ayında takımının orada olacağına inanmayarak final için bilet almıştı ama geçen hafta bunun olacağını düşünmeye başlamıştı. Her ne kadar acı verici olsa da hâlâ İngiltere ile İspanya arasındaki finale çıkmayı planlıyor ama önce üçüncülük maçı için izleme planlarını tamamlaması gerekiyordu.
Lopez Brisbane’e gitmeyi umuyordu. Ne de olsa bu turnuvadaki tüm Matildas maçlarında yer aldı.
Kendisi daha yeni bir hayran ve 2021 Tokyo Olimpiyatları sırasında Melbourne’un pandemiye bağlı kısıtlamaları nedeniyle evde kaldığı sırada futbol izlemeye başladı. Avustralya’nın Olimpiyat Çeyrek Finallerinde Büyük Britanya’ya karşı kazandığı zafer onu büyüledi ve Filipinler’den gelen bir göçmen olarak kendisini uluslararası bir oyuna bağlı hissetti. Matildas’ın hazırlık maçlarına, bazen o turnuva sırasında gördüğü kalabalığın bir kısmıyla katılmaya başladı ve kapakta Kerr olduğu için FIFA 23 video oyununu satın aldı.
Acı mağlubiyetten sonra bile Lopez, taraftarlara son bir umut ışığı veren o anı yeniden yaşamakta teselli buldu: Kerr topla orta saha çizgisini geçti, ileri atılırken ivme kazandı ve 25 metreden fazla uzaktan şutunu çekti. atış. Lopez bu golün bir klibini Instagram’da Avustralya’daki çoğu insanın anlayabileceği bir başlıkla paylaştı: “Zihinsel olarak hala buradayız.”
Şişmiş gözleri Lopez’in ağladığını itiraf ettiğini ortaya çıkardı. Dört hafta önceki ilk grup aşamasından başlayarak, o Dünya Kupası’nda Avustralya’nın tüm maçlarına katılmış ve Matilda’ları ülkenin doğu kıyısında bir aşağı bir yukarı takip etmek için havayolu millerini kullanmıştı. Takıma olan inancı o kadar güçlüydü ki, Avustralya’nın Cumartesi günü İsveç ile oynadığı Brisbane’deki final maçına bilet aldı ancak üçüncülük play-off’una ulaşamadı.
Melbourne’de yaşayan Lopez gözyaşları hakkında “Daha bu sabah çıktı” dedi. “Oyuncular mağlubiyetle ilgili paylaşımlar yapmaya başladı ve ben de ‘Ah, üzgünüm’ dedim. Çoğu zaman kızlara karşı kendimi donuk ve hayal kırıklığına uğramış hissediyorum. Ama biliyorsun, bir oyun daha var.”
Turnuvaya Yeni Zelanda ile birlikte ev sahipliği yapan Avustralya, birçok Avustralyalının sonuç bu kadar yaklaşıncaya kadar bu kadar çok istediklerinin farkına varmadığı sonuca karşı direnince, karmaşık duygularla dolu bir kazan haline geldi. Hayal kırıklığı gururla karışmıştı ama aynı zamanda bu dört yıllık turnuvanın ötesinde Matildas ateşini kendi topraklarında canlı tutmak için gerekli taraftar ve kurumsal desteğin bulunup bulunmayacağı konusunda da bazı belirsizlikler vardı.
Burası spor delisi bir ülke ama mutlaka futbol delisi olması gerekmiyor. Yerel bir tabloid gazetesi olan Daily Telegraph, Dünya Kupası öncesi yapılan bir anketin, çoğu Avustralyalının takım kaptanı ve yıldız forvet Kerr dışında bir Matildas oyuncusunu tanıyamadığını gösterdiğini aktardı. Kaleci Mackenzie Arnold ve forvet Mary Fowler gibi öne çıkan oyuncular sahadaki sayısız yakın çekim sayesinde anında tanınabildiğinden, artık durum kesinlikle böyle değil. Perşembe sabahı Darling Harbor’daki taraftarlar, aile üyeleriyle birlikte yürürken bir selfie çekmek için çeyrek finalde kritik penaltıyı atan yedek oyuncu Cortnee Vine’a döndü.
Ancak Kerr’in kendisini gözyaşlarına boğan bir yenilginin ardından sporuna Avustralya Futbol Ligi veya Ulusal Ragbi Ligi’ne tahsis edilen türde fonlar alması yönündeki ricası, bu anın süreye göre geçeceğinin hiçbir garantisinin olmadığını hatırlattı. Avustralya menajeri Tony Gustavsson bunu, ülkenin kadın futboluna yaptığı yatırımın İngiltere gibi en iyi rakiplerinden bazılarınınkiyle eşleşeceği bir “dönüş noktası” olarak nitelendirdi.
Avustralyalılar ile Matilda’ları arasındaki bağın kırılganlığının da farkında olan orta saha oyuncusu Katrina Gorry, taraftarlara trenden atlamamaları konusunda çağrıda bulundu. İngiltere’ye karşı oynanacak yarı final için Sidney’deki Avustralya Stadyumu’nu 75.000’den fazla taraftarın doldurmasından sadece 14 saat sonra, Matildas taraftarları hala oynayacakları bir maç olduğunu unutmamaya teşvik etmek için sosyal medyayı kullandı.
Spora dahil olma ve ait olma konusunda Melbourne merkezli bir uzman olan Rana Hussain, Çarşamba gecesi son düdükten sonra büyünün bitmesini istemeyerek stadyumun etrafında aylaklık ederken, bundan sonra olacakların yarattığı gerilimin kalp kırıklığını artırdığını söyledi.
“Eski normale döneceğimize dair korku var, özellikle de kadın sporuna fon ayırdığımızda ve yatırım yaptığımızda hayatın nasıl olduğunu ve kalabalıklar gelip gördüğünde hayatın nasıl olduğunu tattıktan sonra. Mümkün” dedi bir telefon görüşmesinde. “Hepimiz nefesimizi tutarak işimize her zamanki gibi dönüp dönemeyeceğimizi görmek için mi bekliyoruz? Yoksa gerçekten hepimizin iddia ettiği ve umduğu sınır bu mu?”
Hussain, sosyal medyada Avustralya’nın bu koşudan sonra asla arkasına bakmayacağını yazdı ve bunun çoğunlukla kendine güven vermek için olduğunu söyledi. Ayrıca taraftarları, Matildas oyuncularını kulüp taraflarına, bazen de diğer ülkelere geçtiklerinde desteklemeye devam etmeleri konusunda teşvik etti; bu, büyük uluslararası turnuvalardan sonra sürekli desteğin önünde yaygın bir engeldir.
Perşembe sabahı gazeteleri gücün kalacağını öngörüyordu. The Australian gazetesinin ana manşeti şu şekildeydi: “Kerr horozunun hayali ama ulusal aşk ilişkisi daha yeni başlıyor.” The Telegraph’ın ön sayfasında yenilgiye rağmen “yeşil ve altın rengindeki kızlarımız ülkenin spor manzarasını sonsuza kadar değiştirecek” yazıyordu. değişti”.
Avustralya’nın izleyici ölçüm kaynağı ÖzTAM’ın derecelendirmelerine göre, yarı final yayını 11,15 milyon Avustralyalıya, yani nüfusun yüzde 40’ından fazlasına ulaştı. Barlarda ve diğer mekanlarda ulusal ortalama yedi milyondan fazla izleyiciyle oyun, ölçüm sisteminin 2001 yılında uygulamaya konmasından bu yana en çok izlenen televizyon programı oldu.
Melbourne’daki Swinburne Üniversitesi Spor İnovasyon Araştırma Grubu’nda araştırma görevlisi olan Kasey Symons, kadın sporunun dışlanmadan ortaya çıkması nedeniyle genellikle daha sıcak ve kapsayıcı bir taraftar kültürü yarattığını söylüyor. Bunu Dünya Kupası sırasında gördü ve perşembe sabahı yaşadığı duygusal akşamdan kalmalığa yeni taraftarların tutkusunun da eklendiğini söyledi.
Symons bir telefon görüşmesinde, “Pek çok insanın gerçekten iyi bilmediği duygularla baş etmeye çalıştığını düşünüyorum” dedi. “Sporda kadınların bir değere sahip olduğu ve insanların bunu anladığı konusunda gerçekten karşı konulmaz bir onaylanma duygusu var. Dolayısıyla bunu görmek ve onun bir parçasını hissetmek gerçekten duygusal bir deneyim ve aidiyet duygusunun bunun gerçekten önemli bir parçası olduğunu düşünüyorum.”
Darling Limanı’nda, FIFA Taraftar Festivali Perşembe günü kapatıldı ancak sahilden arabayla iki saat uzakta yaşayan 46 yaşındaki öğretmen Clare Roden, Cumartesi günü Matilda’ları görmek için içeri nasıl girileceği konusunda bir güvenlik görevlisinden bilgi istedi. Geçen ekim ayında takımının orada olacağına inanmayarak final için bilet almıştı ama geçen hafta bunun olacağını düşünmeye başlamıştı. Her ne kadar acı verici olsa da hâlâ İngiltere ile İspanya arasındaki finale çıkmayı planlıyor ama önce üçüncülük maçı için izleme planlarını tamamlaması gerekiyordu.
Lopez Brisbane’e gitmeyi umuyordu. Ne de olsa bu turnuvadaki tüm Matildas maçlarında yer aldı.
Kendisi daha yeni bir hayran ve 2021 Tokyo Olimpiyatları sırasında Melbourne’un pandemiye bağlı kısıtlamaları nedeniyle evde kaldığı sırada futbol izlemeye başladı. Avustralya’nın Olimpiyat Çeyrek Finallerinde Büyük Britanya’ya karşı kazandığı zafer onu büyüledi ve Filipinler’den gelen bir göçmen olarak kendisini uluslararası bir oyuna bağlı hissetti. Matildas’ın hazırlık maçlarına, bazen o turnuva sırasında gördüğü kalabalığın bir kısmıyla katılmaya başladı ve kapakta Kerr olduğu için FIFA 23 video oyununu satın aldı.
Acı mağlubiyetten sonra bile Lopez, taraftarlara son bir umut ışığı veren o anı yeniden yaşamakta teselli buldu: Kerr topla orta saha çizgisini geçti, ileri atılırken ivme kazandı ve 25 metreden fazla uzaktan şutunu çekti. atış. Lopez bu golün bir klibini Instagram’da Avustralya’daki çoğu insanın anlayabileceği bir başlıkla paylaştı: “Zihinsel olarak hala buradayız.”