KraLaz
Member
- Katılım
- 25 Eyl 2020
- Mesajlar
- 882
- Puanları
- 16
Bir kırlangıç bahar yapmazsa, neden bir ren geyiği hemen Noel yapsın? Ve her şeyden önce, neden yıllar önce yapılmış bir tanıtım gösterisi adına, sadece doğada bulunan likenlerle beslenen ve büyük alanlara ihtiyaç duyan evcil hayvanlar gibi gösterilerek bir işletme kuruluyor? Her zaman olduğu gibi, “ren geyiğini Noel’den kurtaralım” çağrısı, konsolide bir hayvan hakları geleneğine sahip bir ülke olan ve özellikle Noel atmosferi için ren geyiğinin sömürülmesinin neredeyse Amerika Birleşik Devletleri’ni geride bıraktığı yer olan Büyük Britanya’dan geliyor. Peta gibi dernekler, daha geçen Kasım ayında birçok İngiliz kentinin idaresine dilekçeler göndererek canlı ren geyiği içeren girişimleri ve gösterileri yasaklamalarını istedi.
Evet, çünkü 1823’te Amerikalı Clement Clarke Moore şiiri yazdı. Aziz Nicholas’tan Bir Ziyaret, Noel Baba’nın sekiz ren geyiğinin çektiği bir kızakta hediyeler dağıttığı imajını yaratırken, ren geyiği olmadan Noel olamaz. Amerika Birleşik Devletleri’nden, gelenek kısa süre sonra Avrupa’ya geçti, özellikle 1939’dan sonra, New York’taki Montgomery Ward deposu, parlak kırmızı burnuyla kızağa yol gösteren dokuzuncu ren geyiği Rudolph’u icat ettiğinde. Rudolph’un yaratıcısının kayınbiraderi bir besteci ve radyo yapımcısıydı, Noel şarkıları seçimini Rudolph ve işte hakkında bir şarkıyla genişletmenin iyi olacağını düşündü, müzik, mağazalar ve Noel Baba ren geyiğinin kötü şansını yaptı.
O zamandan beri, aslında, Rudolph’u gerçek ren geyiği fantezisiyle değiştirmek ve onları sanki dekorasyonmuş gibi büyük mağazaların dışına veya ortamlara yerleştirmek düşünülüyordu. Ren geyiği, İskandinavya veya Kuzey Kanada’da yakalandı ve yıl boyunca Noel görünümlerini yapmak için bekledikleri ağıllara tıkıldı. Çocukların neşesi ve ren geyiğinin talihsizliği için tüm yıl boyunca açık olan “Noel Baba köylerinin” doğuşuyla somutlaşan karlı bir ticaret.
Peta’nın kampanya koordinatörü Kirsty Henderson, “Gürültülü müşterilerle, kör edici ışıklarla ve aşırı heyecanlı çocuklarla dolu kalabalık bir alışveriş merkezi, ren geyiği ve herhangi bir hayvan için gerçek bir işkencedir – Bu harika hayvanlar çevrelerinde kalmalı ve aynı zamanda kapalı çiftlikler olmalıdır” diye altını çiziyor. Peta’nın girişimi, en azından bu yıl, canlı ren geyiği ile dekorasyon düzenlemesini caydırmaya hizmet etmedi, ancak ilk sonucu verdi: İngiltere’deki en büyük ren geyiği çiftliklerinden biri, etkinliklerin sosyal ağlarında reklamının yapılmamasını istedi. hayvan hakları aktivistlerinin baskınlarından korktukları için hayvanlarının bulunacağı yer.
İtalya’da canlı ren geyiği kullanımı, fakir ren geyiklerinin ne kadar büyük olursa olsun hayvanların ihtiyaçlarını karşılamayan kapalı alanlarda tutulduğu bazı parklarla sınırlıdır. Geçmişte çiftlik açma girişimi vardı, ancak Yüksek Araştırma ve Çevre Koruma Enstitüsü olumsuz görüş verdi.
Norveç Doğa Araştırmaları Enstitüsü Nina’da araştırmacı olan Manuela Panzacchi, “Ren geyiği, mevcut servid türleri arasında en ilkel olanıdır – son buzul çağına kadar güney Avrupa’daki tarih öncesi insanların beslenmesinin önemli bir parçasıydılar ve her ikisi de vahşi ve yarı evcil ren geyiği, Kutup çevresindeki ülkelerin toplumu, kültürü, gastronomisi ve kimliğinde hâlâ çok önemli bir rol oynamaktadır.» Uzmanın söylediği şey, bir soruyu çözmek için önemlidir: Ren geyiği, Kuzey’deki nüfuslar için olduğu gibi değildir. Her zaman ren geyiği ve onların çektiği kızaklarla ilişkilendirilen İskandinavya halkları Sami’nin bile gerçek çiftlikleri yoktur ve ren geyikleri yılın büyük bir bölümünde tamamen özgür yaşarlar.
Kısacası, diğer enlemlerdeki ren geyiklerinin (şehre getirilenlerden bahsetmiyorum bile) iyi olamayacağına şüphe yok. Panzacchi, “Onlar -50 dereceye kadar sıcaklıklara dayanabilen hayvanlardır” diye açıklıyor – termal stresten muzdaripler. Yüksek dağlar bile refahlarını garanti etmek için yeterli değildir çünkü diyetleri çok özeldir: vahşi doğada, sindirim sistemlerinin belirli bakteriler sayesinde dönüştürebildiği likenlerle beslenirler. Likenleri yemezlerse, bakteriler ölür ve tüm metabolizmaları bozulur». Ve Dünya Doğayı Koruma Birliği onları nesli tükenmekte olan türler listesine dahil etmese de, hayatta kalmaları tehlikede “Ren geyiği en yaygın göçleri yapan kara memelileridir – Panzacchi’ye göre – yollar ve köprüler inşa etmek, hayvanların parçalanmasına yol açar. yaşam alanları, hareket etmeleri giderek zorlaşıyor”.
Kabul edelim, Noel’imizde onlarsız yapamıyorsak: onları sade ve mutlu yapmanın tek yolu onları kazakların üzerine işlemek veya tebrik kartlarına çizmektir.
12 Aralık 2014 tarihli RSera ile ilgili ilk yayın
Etiketler: Clement Clarke Moore, Kirsty Henderson, Manuela Panzacchi, Nina Norveç Enstitüsü, Peta, Sami
Kategorilenmemiş | 2 Yorum »
Evet, çünkü 1823’te Amerikalı Clement Clarke Moore şiiri yazdı. Aziz Nicholas’tan Bir Ziyaret, Noel Baba’nın sekiz ren geyiğinin çektiği bir kızakta hediyeler dağıttığı imajını yaratırken, ren geyiği olmadan Noel olamaz. Amerika Birleşik Devletleri’nden, gelenek kısa süre sonra Avrupa’ya geçti, özellikle 1939’dan sonra, New York’taki Montgomery Ward deposu, parlak kırmızı burnuyla kızağa yol gösteren dokuzuncu ren geyiği Rudolph’u icat ettiğinde. Rudolph’un yaratıcısının kayınbiraderi bir besteci ve radyo yapımcısıydı, Noel şarkıları seçimini Rudolph ve işte hakkında bir şarkıyla genişletmenin iyi olacağını düşündü, müzik, mağazalar ve Noel Baba ren geyiğinin kötü şansını yaptı.
O zamandan beri, aslında, Rudolph’u gerçek ren geyiği fantezisiyle değiştirmek ve onları sanki dekorasyonmuş gibi büyük mağazaların dışına veya ortamlara yerleştirmek düşünülüyordu. Ren geyiği, İskandinavya veya Kuzey Kanada’da yakalandı ve yıl boyunca Noel görünümlerini yapmak için bekledikleri ağıllara tıkıldı. Çocukların neşesi ve ren geyiğinin talihsizliği için tüm yıl boyunca açık olan “Noel Baba köylerinin” doğuşuyla somutlaşan karlı bir ticaret.
Peta’nın kampanya koordinatörü Kirsty Henderson, “Gürültülü müşterilerle, kör edici ışıklarla ve aşırı heyecanlı çocuklarla dolu kalabalık bir alışveriş merkezi, ren geyiği ve herhangi bir hayvan için gerçek bir işkencedir – Bu harika hayvanlar çevrelerinde kalmalı ve aynı zamanda kapalı çiftlikler olmalıdır” diye altını çiziyor. Peta’nın girişimi, en azından bu yıl, canlı ren geyiği ile dekorasyon düzenlemesini caydırmaya hizmet etmedi, ancak ilk sonucu verdi: İngiltere’deki en büyük ren geyiği çiftliklerinden biri, etkinliklerin sosyal ağlarında reklamının yapılmamasını istedi. hayvan hakları aktivistlerinin baskınlarından korktukları için hayvanlarının bulunacağı yer.
İtalya’da canlı ren geyiği kullanımı, fakir ren geyiklerinin ne kadar büyük olursa olsun hayvanların ihtiyaçlarını karşılamayan kapalı alanlarda tutulduğu bazı parklarla sınırlıdır. Geçmişte çiftlik açma girişimi vardı, ancak Yüksek Araştırma ve Çevre Koruma Enstitüsü olumsuz görüş verdi.
Norveç Doğa Araştırmaları Enstitüsü Nina’da araştırmacı olan Manuela Panzacchi, “Ren geyiği, mevcut servid türleri arasında en ilkel olanıdır – son buzul çağına kadar güney Avrupa’daki tarih öncesi insanların beslenmesinin önemli bir parçasıydılar ve her ikisi de vahşi ve yarı evcil ren geyiği, Kutup çevresindeki ülkelerin toplumu, kültürü, gastronomisi ve kimliğinde hâlâ çok önemli bir rol oynamaktadır.» Uzmanın söylediği şey, bir soruyu çözmek için önemlidir: Ren geyiği, Kuzey’deki nüfuslar için olduğu gibi değildir. Her zaman ren geyiği ve onların çektiği kızaklarla ilişkilendirilen İskandinavya halkları Sami’nin bile gerçek çiftlikleri yoktur ve ren geyikleri yılın büyük bir bölümünde tamamen özgür yaşarlar.
Kısacası, diğer enlemlerdeki ren geyiklerinin (şehre getirilenlerden bahsetmiyorum bile) iyi olamayacağına şüphe yok. Panzacchi, “Onlar -50 dereceye kadar sıcaklıklara dayanabilen hayvanlardır” diye açıklıyor – termal stresten muzdaripler. Yüksek dağlar bile refahlarını garanti etmek için yeterli değildir çünkü diyetleri çok özeldir: vahşi doğada, sindirim sistemlerinin belirli bakteriler sayesinde dönüştürebildiği likenlerle beslenirler. Likenleri yemezlerse, bakteriler ölür ve tüm metabolizmaları bozulur». Ve Dünya Doğayı Koruma Birliği onları nesli tükenmekte olan türler listesine dahil etmese de, hayatta kalmaları tehlikede “Ren geyiği en yaygın göçleri yapan kara memelileridir – Panzacchi’ye göre – yollar ve köprüler inşa etmek, hayvanların parçalanmasına yol açar. yaşam alanları, hareket etmeleri giderek zorlaşıyor”.
Kabul edelim, Noel’imizde onlarsız yapamıyorsak: onları sade ve mutlu yapmanın tek yolu onları kazakların üzerine işlemek veya tebrik kartlarına çizmektir.
12 Aralık 2014 tarihli RSera ile ilgili ilk yayın
Etiketler: Clement Clarke Moore, Kirsty Henderson, Manuela Panzacchi, Nina Norveç Enstitüsü, Peta, Sami
Kategorilenmemiş | 2 Yorum »